Vrijmoed in Gent

Op de laatste vrijdag van mei reden we naar Gent, checkten in in het hotel en wandelden na ons te hebben opgefrist naar de Vlaanderenstraat. Ons doel was Vrijmoed, waar we in oktober vorig jaar zo geweldig gegeten hadden. Ik kon niet wachten! Na een zeer hartelijke ontvangst van onder andere Benjamin, de maître-sommelier kregen we een fijn tafeltje bij het raam in het voorste gedeelte van het restaurant. Voor een impressie van de menu-mogelijkheden verwijs ik naar de website; op vrijdagavond serveert men uitsluitend het Vrijmoed-menu in 7 gangen of je kunt een keus maken van de kaart. Uiteraard gingen wij voor de 7 gangen. Wat betreft de wijn deze keer geen fles, want het hotel lag op loopafstand, maar het arrangement van Benjamin.

Als aperitief namen we beiden de Vrijmoed-gin met wat tonic en een reeks aperitiefhapjes/amuses verscheen. In een prachtige kom zoetzuur gemarineerde komkommer met Peruviaanse dressing, afgewerkt met daslook en mosterdzaad, heerlijk fris en tegelijkertijd kruidig.

In een grijze kom kimchi van Chinese kool, heerlijk kruidig, terwijl alle onderdelen goed te proeven bleven.

Vervolgens een kom met in kombu gemarineerde radijs, jus van groene thee en een gelei-achtig balletje gemaakt van tofu met spinazie.

Een gouden creatie verscheen hierna. Het bleek een open ravioli te zijn, gevuld met aubergine en avocado. Ook dit was een zeer smakelijk geheel. Zacht, maar toch fijn aanwezig.

We sloten de heerlijke parade af met een beignet met wortel en macadamia, heerlijk hoog op smaak.

Het waren weer fantastische binnenkomers!

In het glas kwam een Les Prunes, Blanc de Mandó, 2017, Les Filles d’Amàlia, Moixent. Het gerecht was Oosterschelde kreeft “salade” - doperwt - citrus.  In het bord op diverse bereidingen van erwt met citrus(gekonfijt, crème, gelei) flink wat perfect gegaarde stukken kreeft. Erbij saus met yuzu en mandarijn en gelei van kreeft. Een bijzonder elegant gerecht, wat prachtig in balans was. Een absoluut genot om te eten.

De tweede wijn kwam uit Gaillac, een Domaine d’Escausses, Ondenc, famille Balaran, 2016. Op het bord Octopus “gegrild” - algen - piment. We kregen gegrilde octopus, kokkels met piment, kroepoek van inkt, een geweldig lichte saus van inktvis en een ‘salade’ van inktvis, gemaakt van dunne linten. Verder lag er nog wat zeekraal bij. Ook dit was een perfect uitgevoerd gerecht, alle onderdelen pasten naadloos bij en in elkaar, maar ook apart waren ze ongelofelijk smakelijk. Een bijzonder gerecht vond ik dit.

Het volgende gerecht vond ik de verrassing van de avond, maar eerst de wijn. Dat was een Tokaj Nobilis Hárs, Barakonyi 2017. Het gerecht was Witte asperge “gebakken” - schelvis - mierikswortel. Het was een gerecht in tweeën. Op het bord twee witte polderasperges van Spitsbroek in Eede, die lagen in een schitterende, geweldig zacht van smaak, mousseline van schelvis. De asperges waren gebakken. De ene asperge was bedekt met krokant geraspt ei met wat kruiden, de andere asperge met een meer dan perfecte Hollandaise met citrus. Onder de asperges nog wat lamsoor. Van deze asperges viel ik volledig stil van bewondering. Nooit eerder at ik zulke asperges, zoveel smaak, zo prachtig in combinatie, echt absoluut schitterend.

Het tweede deel van het gerecht lag op een apart bordje. Het was een gravad lax van schelvis, gevormd tot een cirkel. De schelvis was gevuld met mousse van mierikswortel en met de complimenten van de chef kregen we er nog een flinke lepel kaviaar extra bij. Ook lag er een oesterblad bij, waar ik toevallig enorm dol op ben. Ook dit was een uitzonderlijk gerechtje. Heerlijk zilt en smeltend in de mond. De combinatie was ook weer zeer treffend.

We schakelden over naar rood. In het glas kwam een Grignolino d’Asti Isolavilla van Tenuta Olim Bauda 2017. De wijn paste perfect bij het Lam “Kluisbergen” - “gebakken - gebraiseerd” - aubergine - marjolein. Op het bord lam. Filet en sukade met een eigen jus. Het vlees was perfect van garing uiteraard. Verder op het bord crème van gebrande aubergine, een krokant van kikkererwt, little gem gevuld met geraspte pecorino, crème van pecorino, een frietje van polenta en geraspte kikkererwt. Ook dit was weer tot in de perfectie uitgevoerd en geweldig van smaak en van combinatie. Zeer elegant ook. Het lam komt van een nog zelf slachtende slager uit de omgeving, hij slacht slechts een keer per week. 

Bij het kaasgerecht kwam een glas Macanita Malvasia Fina (by antonio), branco 2016. Het gerecht was Geitenkaas “Karditsel” - courgette - citrusafrikaan. In een kom kregen we een werkelijk zeer smaakvol stukje Belgische geitenkaas in een askorst. Eigenlijk heb ik - en ik ben liefhebber van geitenkaas - nog niet eerder zo’n mooie geit gegeten. Verder in de kom een crème van courgette met kombu, nog wat flinterdunne reepjes courgette en een deel van een bloemblaadje van een citrusafrikaan. Wederom een heerlijk gerechtje.

Bij het eerste dessert kwam een glas kersenwijn van wijndomein Hoenshof, 2018. Het eerste dessert was aardbei - rabarber - basilicum. In een kommetje kregen we aardbeien met schuim van citrus, crème en krokantje van witte chocolade, meringue van rabarber, granité van basilicum en ijs van rabarber. Met name de zeer volle smaken van de onderdelen - die weer prima bij elkaar pasten - vielen me erg op. Op een wit plankje erbij kwamen twee helften van een aardbei en twee stukjes rabarber.

Bij het laatste dessert kwam een glas Pinot Gris 2016, Laurent Bannwarth, Côte d’Amour. Benjamin was zo vriendelijk om alle wijnen voor me op papier te zetten, waarvoor wederom mijn dank. Het dessert was mais - karamel  - cashewnoot. Wederom in een kom kregen we mais, gerookt en mousse van mais met saffraan. Onder de mousse de cashewnoten met gelei van karamel. De combinatie was geweldig!

Michaël kwam zijn keuken uit en kwam ook even aan onze tafel om een praatje te maken, altijd leuk. Enorm verrast was ik toen ik zijn eerste boek van hem cadeau kreeg, met een handgeschreven opdracht erin.Ik ben er erg blij mee en natuurlijk nogmaals mijn grote dank!

Bij de uitstekende espresso namen we nog een eau-de-vie, voor mij die van hulstbesjes, (baie de houx) een favoriet van me en ook daar kwamen weer allerlei heerlijkheden bij.

Volkomen voldaan vroegen we om de rekening en ook toen kregen we nóg een verrassing: van Benjamin en Michaël kregen we nog een kleine Dame Blanche aangeboden, die bijzonder smakelijk was niet in de laatste plaats door de kristallen van chocolade en suiker.

Bij ons vertrek kregen we ook nog een klein flesje van de Vrijmoed jenever, die we inmiddels natuurlijk geproefd hebben en die heerlijk is, en toen kon de avond natuurlijk helemaal niet meer stuk.

Diep in de nacht wandelden we naar ons hotel, zeer zeer tevreden met deze ontzettend bijzondere maaltijd. Wat kan deze man koken en wat een fijne zwarte brigade heeft Benjamin! Een absoluut favoriet restaurant van me dat ik nog heel vaak zal bezoeken.