Parkheuvel in Rotterdam

Parkheuvel....
Op 6 juni 2002, een lunch, zomaar op de dinsdag ervoor afgesproken, met tafelgenoot.
De aankomst op de heuvel in het park hebben jullie bij Bert kunnen lezen, ook het chipknipgedoe, dus dat laat ik maar gaan.
We gingen direct aan tafel en namen, want het was een lunch tenslotte, als apritief een glaasje witte wijn. Ik weet niet welke wijn het was, maar hij was in orde. Hapjes hierbij waren het al genoemde fillodeegstengelte, tomaatjes zaten erin en iets van spek, aan de vette kant, een tuitje met amandeltjes, alleen tafelgenoot heeft die geproefd, selderijstengeltjes (nu wel, bij Vermeer waren het komkommerstengeltjes, pluspuntje voor Parkheuvel dus ;-)) en een krokant broodje (vast geen Polaîne) met een lekker plakje ham.

De kaart kwam en zoals jullie hebben gelezen kozen wij natuurlijk voor het menu Parkheuvel. De wijnkaart kwam, die is mooi, wel aan de dure kant. Een aantal wijnen waren duurder dan bij Vermeer, maar goed, een kniesoor, want wij verheugden ons zeer op wat ons zou worden voorgeschoteld. We kozen voor de witte Chateau Montus, een Madiran, die we niet kenden. De sommelier vond onze keus goed, wij dus blij. De rode zouden we later kiezen.
Er kwam een echte amuse, een terrine van beenham met aspergespaghetti. De terrine vond ik nogal gewoon, erg hammerig, weinig spectaculair, de aspergespaghetti daarentegen was erg lekker, mooie dunne sliertjes asperges met een leuk beetje op smaak gebracht eigeel, lekker !

Serviesgoed, bestek etc. is orde allemaal hier natuurlijk, mooie kleine diepe borden ditmaal, niet die grote pastaborden.....In september was ik jarig en ik wilde 12 pastaborden hebben, mooie pastaborden voor voorgerechten en dessert...ik kon geen mooie vinden en nu ik deze lieve kleine heb gezien denk ik dat ik ze ook niet meer ga zoeken, die kleintjes zijn stukken charmanter eigenlijk. Maar dit terzijde. Nog even over de inrichting...Ik ben al enkele malen bij Parkheuvel geweest, jullie weten hoe prettig ik het er op het terras vind, ook met groepen. Of de inrichting is laatstelijk veranderd, of ik heb niet goed gekeken, ik had een indruk over gehouden van eerdere bezoeken, die veel geler qua kleurstelling was, nu was het allemaal wat meer beige/bruinig, een prettig rustig geheel. De stoelen overigens zitten inderdaad niet heel prettig, dat is jammer.

Het eerste voorgerecht kwam, een salade van kreeft met nieuwe aardappeltjes, gedroogde tomaat en een remoulade van kreeft. Lekker, mooi opgemaakt natuurlijk en de aardappeltjes waren goed gevonden, ze combineerden ook wonderwel met de lente-uitjes die er doorheen zaten. De gedroogde tomaatjes waren heerlijk zacht, we hebben eventjes zitten filosoferen hoe ze die toch zo zacht krijgen, marineren wellicht ??
Het tweede voorgerecht (of is dat al een tussengerecht ?), de topper van de middag wat mij betreft en volgens mij ook wat tafelgenoot betreft, gestoofde verse morieljes met tong, gesmolten ganzenlever met truffel en tuinboontjes. Heerlijk, prachtig en ongelofelijk lekker. Een mooi stukje tong met daarop perfect gesmolten ganzenlever, knalgroene tuinboontjes, mooie stukken morielje en een krachtige, prachtige saus van paddestoelen erbij, ongelofelijk genieten was dit ! De wijn smaakte hier prachtig bij ! Bij de andere gerechten ook, maar bij dit gerecht kwam hij mooi uit de verf.
Helemaal stil van bewondering waren wij en inmiddels arriveerden de Sint Jacobsmosselen met Limburgse asperges, kaviaar en Chablissaus...een hele goeie tweede qua toppers ! De Jacobsmossel, het was er één, maar een hele grote, was perfect, de kaviaar lag op de asperges, dat combineerde erg goed en de saus was wederom prachtig, genieten wederom !
Enigszins blasé inmiddels...;-) waren wij erg benieuwd naar het volgende gerecht, de gegrilde tarbot met ansjovismousseline, paddestoelen met basilicum, ingekookte vleesjus en krokante aardappel. Wederom prachtig. Om maar met de krokante aardappel te beginnen, kleine, flinterdunne plakjes aardappel aan elkaar gefrituurd, lekker en knap gedaan ! De tarbot was mooi, erg mooi, de ansjovismousseline met stukjes paddestoelen en basilicum (de basilicum heb ik zelf niet geproefd, ik heb me zelfs nog even afgevraagd wat het zou zijn, zo zie je maar waar het schrijven van een recensie ook goed voor is) was uitstekend, zeker niet te zout. De saus was zoals we inmiddels gewend waren opzienbarend.

De witte wijn werd uit- en op geschonken en we gingen over tot het kiezen van de rode wijn. Tafelgenoot zou deze kiezen, de halve flesjes werden heel kort bekeken, we waren tenslotte aan het genieten. Een Gigondas werd het, een 99-er, een Santa Duc, prima wijn !
Het hoofdgerecht, lamszadel, lamskotelet met peterseliekruim en gegratineerde meiknolletjes, arriveerde. Het koteletje was goed, twee stukjes lamszadel lagen er nog bij, eentje naturel (dacht ik ?) en eentje met peterseliekruim. Het naturel stukje was heerlijk, zuigzacht zoals dat heet....het stukje met peterseliekruim was net zo zacht, maar dat kruim hoeft wat mij betreft niet, de smaak is wat duf. Naar aanleiding onder andere hiervan vonden we dat je met vis veel meer kunt doen dan met vlees (in het kort weergegeven). Het was natuurlijk lekker, maar minder lekker dan de mooie visgerechten. De Gigondas ging er goed bij.

Tafelgenoot kreeg het dessert van het menu, een meringue met gebrande amandelen, aardbeien en Zwiterse room met aardbeiensorbet. Dit zag er prachtig uit, een mooi torentje van dunne plakjes meringue met ertussen aardbeitjes en room (en amandelen, maar die heb ik niet gezien) en een bolletje aardbeiensorbet.
Ik had gekozen voor de kaas. De kaaswagen kwam, zag er goed uit, één verdieping met Hollandse kazen (wat een enorme stukken zijn dat toch altijd eigenlijk) en een deel Franse kazen. Vijf stukjes koos ik, ik weet helaas niet meer precies welke, het waren voor mij voor een deel onbekende kazen, ze waren allemaal uitstekend, prachtig op temperatuur, goed gerijpt, heerlijk ! Wat ik wel jammer vind is dat er geen roquefort was, juist van deze kaas zijn er zoveel soorten, het moet toch een uitdaging zijn om de allermooiste op de kaaswagen te hebben. Ook hier deed de wijn het prima bij.

En toen was er koffie, of het nu espresso was, ik denk van wel, prima koffie, alleen de kommen. Café au lait-koppen waren het, staat mooi hoor, maar het drinkt voor mij als espressoliefhebber raar. Maar goed, de koffie was uitstekend, de bonbonnetjes erbij heb ik niet geproefd. En nog een kop koffie erna, het was tenslotte allemaal zo heerlijk, we wilden nog even blijven.....
Samenvattend: uitstekend, heerlijk, prachtig, wonderbaarlijk. Dit is genieten !
Puntje van kritiek wat mij betreft is de bediening, erg afstandelijk, erg jong. Op zich kundig, maar er zou iets meer tekst uit kunnen komen op sommige momenten.