Fred in Rotterdam
Op 16 april 2019 in twee sterren, favoriet, Rotterdam, Zuid-Holland.
Ik zag een aankondiging van een wijn-spijsdiner bij Fred in Rotterdam. Fred is altijd goed en de wijnen waren van Garbole, ook altijd goed. De Garbole wijnen zijn overigens 'ontdekt' door sommelier Joey de Lange; toen hij nog bij Parkheuvel werkte liet een gast hem ervan proeven. Via Axel (maître-sommelier) reserveerde ik en vol verwachting arriveerden we op de afgesproken tijd.
Een prettig tweetje, een attente en vriendelijke ontvangst, een tassentafeltje, men wist de waterwensen nog en een glas Franciacorta DOCG Brut, Antica Fratta, Cuvée Real. In een zeer ingenieus en erg mooi schaaltje drie amuses. 
Allereerst een meringue met groene appel, gevuld met crème van dorade die is aangemaakt met madras: zeer smaakvol en hoog op smaak. 
Vervolgens een bonbon met bieslook en truffel: een bijzondere combinatie en ook erg smakelijk en tot slot een tarteletje met crème van gerookte zalm en gelei van gerookte biet: hoog op smaak en een goede combinatie.
Het tarteletje was flinterdun en heel krokant.
Bij het eerste gerecht kwam een glas Franciacorta 2007, Antica Fratta Riserva. Het gerecht was zeebaars - parmezaan - truffel. We kregen tartaar van in champagne gemarineerde zeebaars. 
Op de tartaar een laagje crème fraîche met schuim van parmezaan. Op dat laagje heerlijke crunch van parmezaan en geschaafde truffel. Een uitstekend en zeer elegant gerecht. De zeebaars was vol van smaak, perfect op temperatuur en op zichzelf al geweldig lekker. In combinatie met de crème fraîche en de parmezaan met truffel was het absoluut geweldig. Zo’n gerecht waarvan je veel meer wil….
In het glas kwam een Vespa Bianco van Bastianich (ja, die kwal van Masterchef Amerika) 2015. Wijn maken kan hij wel. Het gerecht was tarbot - paling - basilicum. Een prachtig kleurrijk bord kwam op tafel met een flinke moot perfect gegaarde tarbot.
De tarbot was omgeven door een nage van yoghurt en wat aceto balsamico en eronder lag wat brunoise van bleekselderij. Ook de saus was van selderij met wat basilicum. Op de tarbot een reep licht gerookte paling in tempura. Ik vond de paling erg lekker, de tempura was voor mij iets te vettig. Maar het bleef zeker een goed gerecht.
Waarmee we aan de Garbole wijnen waren toegekomen. We begonnen met een glas Heletto, Garbole 2011. De wijn was, zo werd ons verteld, een Veneto Rosso, dus geen Valpolicella. Het gerecht was zwezerik - ganzenlever -morilles. Wat mij betreft de absolute topper van de avond, zo niet van de hele maand. 
Mensenkinderen wat een prachtig gerecht! In een schitterend schaaltje kregen we een flinke hoeveelheid perfect krokante zwezerik, flink wat foie gras, schuim en krokant van aardappel en een saus van en met morilles. Het gerecht was zeer hoog op smaak, perfect van temperatuur, het paste naadloos bij elkaar en het was een enorm genot om te eten. Wat was dit volkomen perfect allemaal. Zeer in balans en enorm elegant. Lang geleden dat ik zo juichend was over een gerecht. De wijn verhoogde wat mij betreft de vreugde.
Bij de Miral eend - rode biet - sesam kwam een glas Hatteso, Garbole 2010. Een echte Amarone. Op het bord een flink stuk perfect gegaarde eend met sesam en eigen jus. 
Bij de eend hoisin met pistache en kerrie-appeltjes. Verder wat stoof van de eend met mousse van eend en krokant van eend, afgewerkt met wat rode biet. Een heerlijk aards gerecht, perfect passend bij de wijn. Alles tot in perfectie klaargemaakt en een genot om te eten.
Voor het volgende gerecht werd een foedraal met messen op tafel gelegd met de vorken er op en in het glas kwam de topwijn van Garbole, de Hurlo 2011. Een fantastische wijn. Het gerecht was runderribstuk - sukade - stroganoff. We kregen twee flinke stukken rib van het rund met eigen jus met knolselderij. 
Bij het rund wat erwtjes en crème van erwtjes, sukade van het rund met stroganoff, verwerkt in de paprika, wat aardappelkaantjes en wat lamsoor. Ook dit was weer een uitstekend gerecht, tot in de puntjes perfect uitgevoerd, een lust voor het oog en voor de mond en geweldig goed op smaak.
Sven, de fromager van Fred, had de kazen voor deze avond geselecteerd. We kregen twee flinke stukken. Een Robbiola afgerijpt in Lopikerkapel en een blauwe buffel uit Heusden. 
Erbij wat getoast vruchtenbrood en een glas Garbole Hestremo 2011, Recioto della Valpolicella en we waren meer dan tevreden. Uitstekende kaasjes, heerlijke wijn, perfecte bediening, wat wil een mens nog meer.
Bij de espresso kwamen nog allerlei friandises. Allereerst die waanzinnig lekkere madeleines. 
Op een vierkant plaatje met vorkjes pure chocolade met peper en op een rechthoekig bord een zandkoekje met limoen, chocoladebonbon met hazelnoot, een bonbon met mandarijn en kokos, noga uit Montélimar en gezouten karamel.
Na het betalen van de rekening namen we afscheid van Axel, Sven, Joey en de dames - tot onze verrassing kregen we nog een in mooi karton verpakt stukje noga mee naar huis - en meer dan tevreden verlieten we Fred. Zoals gezegd in het begin: Fred is altijd goed, deze avond sprong er voor mij uit vanwege dat geweldige gerecht met zwezerik en foie gras en de wijnen waren geweldig lekker. De zwarte brigade bij Fred is altijd erg prettig. Een heel fijn restaurant!