IDRW in Rotterdam

Het zou weer prachtig weer worden. Het prachtige terras van IDRW lonkte, de reservering was snel gemaakt. Een hartelijke ontvangst van de heren van de zwarte brigade en we kregen ‘ons’ heerlijke ronde hoektafeltje op het terras wat geheel vol zou lopen deze lunch. Wat niet zo gek is, want je zit er geweldig en het eten is er fantastisch.

Marcel, de chef, zo zeiden de jongens had een fles Legras & Haas Blanc de Blancs koud laten zetten, want hij dacht dat we dat best zouden waarderen. En dat was ook zo! Een bakje gepofte mais met ras el hanout verscheen. Marcel kwam ons begroeten, stelde voor wat gangetjes voor ons te maken en we bekeken de wijnkaart. Die is nog steeds mooi en vriendelijk van prijs. Omdat we niet wisten wat we zouden krijgen besloten we tot het arrangement.

De champagne werd nog eens bijgeschonken en een plateau met aperitiefhapjes verscheen. In het midden een meringue met gel van appel en bleekselderij en wat crème van dragon, een nestje van aardappel met een Japanse dip, een Italiaans toastje met crème burrata, tomaat en ansjovis en een tarteletje van brique deeg met mousse van gele curry. Alle vier zeer smakelijke hapjes, hoog op smaak en een uitstekend begin.

Als amuse kwam er een oester met ponzu en gemberbloem. Die gemberbloem komt uit het Voedselbos wat naast het restaurant is gelegen en waar de koks naar believen uit kunnen plukken. Een heerlijke oester was het en de gemberbloem vond ik erg leuk, want die kende ik nog niet. Brood van Jordy’s met boter van IDRW kwam op tafel.

De uitstekende sommelier schonk een glas Schätzel, Naturweiss 2018 in. Een intrigerend gerecht verscheen. In een schaaltje een rolletje tongfilet gevuld met een salade van Noordzee-krab. Aan tafel werd er een saus van jus van de krab met crème fraîche bijgeschonken.Het gerecht was licht lauw en dat was erg slim bedacht. De smaken kwamen zo optimaal tot hun recht. Perfect gegaarde tong met een smaakvolle krabsalade en een heerlijke saus kregen we. Op het gerecht nog een lepel met Doyy kaviaar, heerlijke licht zilte kaviaar die goed paste bij de andere componenten. Een uitstekend begin.

In het glas kwam een rosé. Ik ben nog steeds geen fan van rosé, maar deze vond ik zeer aardig. Het was een Wittman rosé trocken 2019,  100% Hügel. Hij paste ook erg goed bij de St. Pierre (zonnevis) met Bouchotmosseltjes en paella-rijst. Een erg lekker stukje gebakken zonnevis kregen we. Bij de zonnevis zoals gezegd de Bouchotmosseltjes en wat paella-rijst, die na bereiding nog koud gerookt is. Op de rijst toefjes saffraanmayonaise en een rolletje gemaakt van ingelegde komkommer, gevuld met tartaar van carabineros. Aan tafel werd er een jus op basis van bouillabaisse bij geschonken. De jus bleef attent telkens op tafel. Ook dit was een heerlijk gerecht. Perfect gebakken vis, heerlijke mosseltjes, erg lekkere rijst en dat rolletje komkommer met de garnaal was zeer smakelijk. De saus bracht het geheel mooi samen. Een uitgebalanceerd en elegant gerecht.

We gingen verder met een Grillo Parlante, Fondo Antico 2018. De wijn begeleidde een gerecht wat Marcel had ontwikkeld na zijn reis naar Japan. Samen met Robin van de Bunt van De Leuf in Ubachsberg is hij daar geweest. Hij was er erg onder de indruk van het volgende gerecht: avocado met sjalotjes en een sesamdressing. Dat is ook wat wij kregen.Een halve uitgeholde avocado van de Kono-gril (na afloop van de lunch kregen we de Kono gril te zien, leuk!) met in de avocado een salade van zoetzure sjalotjes, afgewerkt met krokante sjalotjes en toefjes mayonaise met shiso. De crumble is met wasabi gemaakt. Aan tafel werd er een sesamdressing bij geschonken. Poeder van gebarbecuede inktvis was over het gerecht ‘gesprenkeld’. Ik vond dit een bijzonder gerecht. Verfijnd met heel andere smaken dan ik gewend ben. De combinatie van de gebarbecuede avocado(in de schil, die later verwijderd wordt), wat op zich al een bijzondere smaak tot gevolg heeft met de zoetzure sjalotjes en de sesamdressing was intrigerend én zeer smakelijk. Het poeder van inktvis vond ik ook erg bijzonder en echt ook een toevoeging. Ook dit was dus een uitstekend en verrassend gerecht.

Een glas La Quille de Rouge 2019 van Domaine des Bossières, Marcillac begeleidde het piepkuiken met bokchoy en gele curry. We kregen een perfect gegaard stukje borst van het piepkuiken, gelakt met Japanse soja. Bij de borst een wonton met het boutje van het kuiken en een stukje bokchoy, gegaard in een dashi-bouillon. Aan tafel werd er een saus met huisgemaakte gele curry bij geschonken. In al zijn relatieve eenvoud was ook dit een goed gerecht. Alle componenten waren uitstekend van garing en ze pasten ook nog eens goed bij elkaar.

In het glas kwam een Alta Mora, Etna Rosso 2017. Op het bord ree van de Veluwe, erwtjes en een krachtige kruidenjus. Van het ree kregen we filet van de borst en stukjes worst gemaakt van het ree. Allebei uitstekend van garing en heerlijk van smaak. Bij het ree een crumble van aardappel, diverse bereidingen van erwtjes, een krokante gevriesdroogde shii-take, nog wat andere groenten en die heerlijke krachtige kruidenjus die het geheel verbond. Ook dit was weer een prima gerecht. De keuken hier is uitstekend.

Bij aanvang van de maaltijd had men gevraagd of we kaas of dessert wilden en we besloten nu dat we toch wel graag wat kaas wilden. Men vroeg ons naar onze voorkeuren. Maar liefst twee drankjes kwamen er bij de kaas. Verrassend genoeg in een gekoeld glas een sake, Hanatomoe, Yoshino en een lichtzoete Spaanse Moscatel Ainzón. Beiden pasten ze erg goed bij de kaasjes. De kaasjes waren perfect geaffineerd en goed op temperatuur. Bij de kaasjes als garnituur pecannoten, een flinterdunne koekje met noten en zaden, vijgen/pruimcompote en in een lepelbakje een verrassend pittige gelei van bloesem, erg lekker.

We zaten zo geweldig heerlijk, dus we besloten dat we nog wel een half dessertje wilden, wat uitmondde in een miniatuurversie van het dessert. In het glas een Domaine de Maubet, Petit Manseng 2018. In een schaaltje het dessert: witte chocolade, spongecake van framboos, rood fruit, gel van citrus en huisgemaakt yoghurtijs. Ook dit was weer heerlijk. Prettig licht en heerlijk fris. Een fijne afsluiter van een werkelijk fantastische lunch.

Bij de espresso nog heerlijke friandises - huisgemaakte Snickers met zeezout, een makaron met koffievulling en een madeleine -  en een babbel met Marcel. De rekening was weer aller-allervriendelijkst en meer dan tevreden verlieten we IDRW. Om heel vaak te bezoeken. Het is me een raadsel waarom Michelin de ster niet toekent hier, die verdienen ze ruimschoots. Het eten is heerlijk, de bediening is erg goed en heel attent en vriendelijk, er worden fijne wijnen geschonken en je zit er heerlijk. Wat wil een mens nog meer?