DSC09382
DSC09382

Mijn Keuken in Wouw

Op 13 september 2020 in Noord-Brabant, één ster.

Onderweg naar Wouw herlas ik mijn recensie van ons laatste bezoek aan Mijn Keuken. Tot mijn verbazing was het maar liefst 9 jaar geleden dat we er waren geweest. Tijdens het lezen wist ik opeens weer waarom. Echtgenoot wilde graag nog eens terug. Ik kwam een Heerlijk-aanbieding tegen, 5 gangen al dan niet all in, en dat leek me wel iets.

Er is werkelijk niets veranderd aan het vriendelijke grasveldplein waaraan het restaurant ligt. Parkeren kan gewoon langs de straat. Het terras is opgesteld, maar er is niet gedekt. Dat leidt er wel toe dat voorbij komende fietsers denken dat ze hier wel een verfrissing of koffie kunnen gebruiken…

Een nette ontvangst en we kregen een ronde tafel in het linker gedeelte van het keurig ingerichte restaurant. Eén andere tafel was bezet, later zouden er nog 4 tafels gevuld raken.

Water wilden we wel, kraanwater heeft men niet, want er is zo’n systeem met flessen; hier  à 3,50 per fles.

Een glas Cava wilden we ook wel, dat werd er - zo zag ik op de fles die niet werd gepresenteerd - eentje van Eteri. (tijdens het schrijven van deze recensie googelde ik de Cava. Ik zie tot mijn grote schrik dat een fles te koop is voor 7,99. Wij betaalden 9€ per glas!).

In tegenstelling tot andere restaurants, waar je soms nauwelijks de gelegenheid hebt om de bril op te zetten duurde het hier een flinke tijd voordat er aperitiefhapjes verschenen. Ik wil  overigens best zonder bril aperitiefhapjes eten, waarmee direct mijn voorkeur duidelijk is. Op een plateautje kregen we van rechts naar links een tarteletje gevuld met compote van meiknol, een tarteletje gevuld met parmezaancrème en gemarineerde Trompette de la Mort, een bonbon van witte chocolade gevuld met blauwe kaas met erop een toefje gel van duindoornbos en als laatste een tarteletje met mierikswortelcrème en mini-radijsjes. Aardige hapjes, die met de parmezaan en paddestoelen vond ik het smakelijkst.

We bekeken de wijnkaart en kozen een fles Sutherland Viognier Roussanne, Elgin 2015.

Op de vraag of we vooraf nog wat oesters wilden, antwoordden we negatief.

In tegenstelling tot de tafels naast ons kregen we geen amuse, wat me hogelijk verbaasde. Misschien omdat we gebruik maakten van het Heerlijk-arrangement? Doe dan niet mee aan dit soort ‘acties’ lijkt me. Maar goed, als je op dit soort zaken moet bezuinigen, dan moet het maar.

De gastvrouw bood aan om me de gerechten per e-mail te doen toekomen, wat ik dankbaar aanvaardde.

Brood kwam op tafel, boter en pezo stonden er al.

Het duurde een flinke tijd voordat het eerste gerecht kwam. We wilden deze middag niet teveel wijn drinken, we moesten nog terugrijden, dus meer dan 1 fles was niet de bedoeling Dat betekende dat we zelf nogal zuinigjes aan het drinken waren. Wat er dan weer toe leidde dat de wijn in het glas - zo dacht ik in eerste instantie namelijk - aan de warme kant werd. Later deze middag, toen we hadden gevraagd aan de overigens attente en vriendelijke meisjes van de zwarte brigade om de wijn wat later in te schenken bleek echter dat de wijn gewoon niet echt koel was.

Het eerste gerecht was dorade - couscous - tandoori. Op het bord handgedraaide couscous met verse munt en abrikoos, twee flinke stukken dorade, een crème van bospeen, geroosterde bospeen, paksoi en een schuim van tandoori. Het gerecht lag in een half diep bord; nadat ik om een lepel had gevraagd ging het eten wat makkelijker. Een goed gerecht vond ik dit. Goede garing, goede smaken, goede balans.

Na wederom een vrij lange tijd - ik vind dat de tijd tussen gerechten maximaal 20 minuten moet zijn, ik prefereer daarom ook het Spaanse tempo, waarbij je gewoon prettig kunt dooreten - kwam het tweede gerecht. Oosterschelde zeebaars - kokkels - scheermes - prei. De topper van de middag wat mij betreft en dat kwam door een werkelijk heerlijke vinaigrette met gezouten citroen, kappertjes en ansjovis. Op een cirkel van zeekraal lag een stukje gestoomde zeebaars met erop en ernaast kokkeltjes, stukjes scheermes, geroosterde en zoetzure prei, geprakte Ratte aardappelen en een Vichyssoise op basis van gerookte schelvis. Werkelijk een uitstekend gerecht.

Het derde gerecht wat na zo’n 40 minuten verscheen was heilbot - bloemkool - eekhoorntjesbrood. Een mooi bord kregen we. In het bord couscous van bloemkool met ernaast crème van aardpeer en crème van geroosterde amandelen. Op de bloemkool een stukje redelijk smakeloze heilbot, waarop wat rauw geschaafde plakjes bloemkool lagen. Om dit geheel lagen erg lekkere gebakken paddestoelen en het geheel werd afgemaakt met aan tafel erbij geschonken jus van eekhoorntjesbrood. Op de heilbot na, die wel wat hulp had kunnen gebruiken, was dit ook een smakelijk gerecht.

De muziek die hier te horen is, vond ik te luid en het ging me op den duur ook lichtjes irriteren helaas. Ik had dan ook alle tijd om te luisteren….

We waren toe aan het hoofdgerecht - ik zal de wachttijd niet noemen. Dat bestond uit wilde eend - palmkool - artisjok - snijboon. Een vrij rommelig bord kregen we, waarop het getrancheerde vlees van de eend lag. Bij het vlees linten van de palmkool, artisjok, een paddestoel, het haasje van de eend met een vinaigrette van snijboon en aan tafel werd er een jus met specerijen bij geschonken. Onder de eend nog een crème van artisjok. Het pootje van de eend was gekonfijt. Voor mij was deze eend aan de wilde kant en ik vond hem eigenlijk ook te rauw, er liep bloed uit bij het aansnijden en dat vind ik onprettig. De palmkool, waarvan ik verwachtte dat hij krokant zou zijn was helaas taai en dus niet lekker.  Het gekonfijte pootje vond ik helaas te droog. Ik ben nogal dol op confit de canard en dit leek er absoluut niet op. Artisjok behoort niet tot mijn favoriete groente. De jus was lekker. Ik vond dat mijn opmerkingen vooral mijn persoonlijke smaak omvatten, dus ik maakte er geen punt van. Op de vraag van het vriendelijke meisje - ik had een stukje eend en de kool laten liggen - of het gesmaakt had, vertelde ik dat ik de eend te wild en eigenlijk ook te rauw vond en dat de kool taai was. Zij vond dat ik het eerder had moeten zeggen, dan had er nog iets aan gedaan kunnen worden. Ik was het daar niet mee eens, omdat het voor een belangrijk deel mijn persoonlijke smaak was/is. Later kwam ze nog vertellen dat de keuken inderdaad de kool aan de stevige kant vond en ze vroeg of ik een ander stukje vlees wilde. Dat was niet het geval.

We sloegen het aanbod voor kaas af en waren toe aan het dessert. Het dessert deze middag bestond uit bramen - zwarte bessen - hazelnoot - cacao. In een schaaltje kregen we hangop van zwarte bessen, halve hazelnoten, verse bramen, ijs van bramen, een sabayon van hazelnoot, schotsen van cacao en een vinaigrette van koffie. Ik vond dit een lekker dessert. Vooral het ijs van bramen kon me bekoren.

We wilden geen koffie meer, het was al diep in de middag, we wilden graag naar huis,.

We betaalden de rekening en liepen naar buiten.

De gastvrouw liep voor ons uit, ze wilde ons spreken. Zij uitte haar ongenoegen over het feit dat wij opnames hadden gemaakt op de telefoon van mijn echtgenoot. Bovendien had zij aangeboden ons de gerechten per e-mail te doen toekomen. Die ik overigens nog niet heb ontvangen, maar dit terzijde. Ter toelichting: al zeker 3 jaar nemen we als de gerechten op tafel komen op de telefoon van mijn echtgenoot op wat er gezegd wordt; dit doen we in alle openheid, hij drukt gewoon op de opnameknop, voor iedereen zichtbaar. Dat is voor mij erg prettig als geheugensteun. De gastvrouw zei dat naast ons een tafel bezet werd door twee heren die specifiek om een hoektafel hadden gevraagd omdat zij ongestoord (en blijkbaar ongehoord) wilden kunnen praten. Ik gaf aan dat wij uiteraard alleen de uitleg van de gerechten opnemen en verder natuurlijk helemaal niets. Die opname wordt uiteraard direct weggegooid als mijn recensie klaar is. Zij vond dat ik dat aan had moeten geven. Ik heb hier een uiterst onprettig gevoel aan over gehouden.

Zoals te lezen is, was ik al niet overdreven tevreden over deze middag, dit was eigenlijk wel een erg nare druppel.

Mijn Keuken ziet mij niet meer terug. Het eten is in orde, de wachttijden zijn veel te lang en het verwenniveau kan wat mij betreft een stuk hoger.

 

 

2 gedachtes over "Mijn Keuken in Wouw"

Hester

Ik heb er één keer gegeten. Voor mij ook eens maar nooit weer. Gerechten niet echt bijzonder. Verwen niveau idd niet al te best. En ik heb er ook een nare smaak aan over gehouden..het is gek dat ze hun ster nog niet verloren zijn!
14 september , 2020 om 14:26 pm

Carla

Oh jee, jammer is dat toch als je zo teleurgesteld wordt. Dank voor uw reactie.
14 september , 2020 om 14:31 pm

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl