Bistrot du Bac in Rotterdam

De Tunes zouden optreden in theater Walhalla op Katendrecht en de kaarten ervoor had ik in maart of zo gekocht. Helaas was echtgenoot ziek en moest hij thuisblijven. Jongste zoon en ik reden naar Rotterdam, pikten schoondochter op, ontmoetten oudste zoon en we gingen naar de Sumatraweg. Ik had gereserveerd bij Bistrot du Bac. De gevraagde tafel bij het raam stond voor ons klaar. Water wilden we wel, een fles bruisend en een karaf en we begonnen met een Crémant de Bourgogne (7.50), die beviel. Erbij die heerlijke oeufs mayonnaise die we alle vier erg lekker vonden. De kaart werd ons uitgereikt met erbij een opsomming van de mogelijkheden buiten de kaart om. Men kent hier een driegangenmenu van 42.00 met keuze uit 5 voorgerechten, 4 hoofdgerechten en 4 desserts; en natuurlijk datgene wat buiten de kaart wordt aangeboden. Het was even een gezoek, maar na kort overleg waren we eruit.

Zonen en schoondochter drinken geen alcohol, zonen vanwege de auto’s en schoondochter omdat ze er niet dol op is, dus ik nam wat glazen wijn. Dat werd Chardonnay van Domaine Saint Hilaire, Advocate, Languedoc-Roussillon (7.00).

De voorgerechten verschenen. Ik had gekozen voor de foie gras met getoast brioche en compote van abrikoos (supplement 6.50). Hierover kan ik kort zijn: de terrine was precies zoals ik hem graag heb, zalvig en boterig, zout en nog wat kruiden erop. Ook de briochesneetjes waren goed getoast en de compote was ook in orde, nog prettig rins en niet te zoet.

De zonen waren tevreden over hun steak tartare, schoondochter iets minder over haar langoustinebisque met dooierzwammen en rivierkreeft, zij vond hem licht bitter.

Mijn hoofdgerecht verscheen. Zeeduivelfilet met garnalen, gerookte paling en groene groenten. De zeeduivel was goed gegaard, ik deed er nog wel wat zout op. De groene groenten waren ruim aanwezig en ook deze waren goed van garing. De kleine stukjes gerookte paling gaven nauwelijks smaak af helaas en de garnalen vielen wat weg in de nogal waterige saus. Een lepel om de saus op te eten kreeg ik niet. Ik vond dit een niet onaardig gerecht.

De cote de boeuf voor 2 personen die de zonen hadden genomen (supplement 17.00) was alvast in stukken gesneden. Zij waren niet ontevreden, maar vonden wel dat er erg veel vet aan zat. Dat vond ik ook toen ik ernaar keek.

Over het dessert waren we dan weer allemaal erg tevreden. Oudste zoon had de crème brûlée en de andere drie, ik dus ook, het lopende chocoladetaartje met rood fruit en roomijs van vanille. Een heerlijk, goed lopend taartje met lekker fruit en goed ijs. Prima dus.

Daarna was het hoogste tijd om een deur verder te gaan voor de voorstelling van De Tunes, waar we van hebben genoten. 

Samenvattend vond ik het zeker niet onaardig, zeker niet, maar ik vind het aan de dure kant. We waren voor 4 personen 248,00 kwijt en dat vind ik voor een gewone maaltijd zonder koffie en wat wijn (ik dronk 3 glazen) eigenlijk te veel. De bediening is erg vriendelijk trouwens.