Nell Nijssen
Carla
Op 26 februari 2019 in één ster, Keulen, Duitsland, stadsbezoek.
Nadat we hadden ingecheckt in ons hotel in Keulen wandelden we richting het Wallraf-Richartz-Museum waar we de tentoonstelling ‘Es war einmal in Amerika – 300 Jahre US-Amerikanische Kunst’ wilden bezoeken. Onderweg kwamen we een alleraardigste lunchgelegenheid tegen, Kittichai, Aziatisch streetfood, dus daar aten we een kleinigheidje. De tentoonstelling viel wat tegen, we dronken onderweg wat wijntjes en arriveerden keurig op tijd bij ons voor de avondmaaltijd gereserveerde restaurant. MaiBeck für dich. Nogal kaal qua inrichting, piepkleine tafels, hipster-achtige obers en verder alles wel vriendelijk, hoewel ze niet aan aannemen van jassen doen, je moet maar zien waar je die kwijtraakt. Een vreemd soort losheid, die eerlijk gezegd aan mij niet zo besteed is.
We kregen een tweetje in de buurt van de bar en de aperitieven waren een Crémant uit de Elzas voor echtgenoot, waarvan hij niet zeer onder de indruk was en voor mij een Duitse gin en tonic, die redelijk gewoon was. Ook water kwam op tafel en toen was het tafeltje propvol. Op de een of andere manier lukte het om een bakje met bruin en wit brood en wat boter in het midden te zetten en toen verdiepten we ons in de kaart. 4 Voorgerecht (10 - 16), 6 tussengerechten, in twee versies te krijgen, dus ze kunnen ook als hoofdgerecht gekozen worden (tussengerechten 8 - 15, hoofdgerechten 17 - 25), 2 vis hoofdgerechten (27 of 32), 2 vlees hoofdgerechten (27 - 29), 4 desserts (3 -9) en kaas (8 of 12, afhankelijk van de omvang). Kraanwater hebben ze hier niet.
Uit de wat beknopte, maar wel leuke wijnkaart kozen we een Korrell, Steinmauer, Nahe, 2016 die ons goed beviel. Mijn eerste gerecht was Forel, appel, boerenkool. Een uitstekend gerecht. Onder perfect zachtgegaarde koude forel lagen ingelegde bleekselderij, rode uiringen, wat noten en wat gefrituurde sjalotringetjes. Op de forel heel fijngesneden brunoise van appel, wat toefjes crème fraîche, wat crème van appel met pompoen en ook wat gefrituurde sjalotringetjes. Heerlijk krokant gefrituurde boerenkool maakte het gerecht helemaal àf. Echt een uitstekend gerecht dus.
Mijn tweede gerecht schijnt een Keulse klassieker te zijn, de reden dat ik het bestelde. Gelakte ossentong, spruitjes, geraspte pompoen, verse mierikswortel. In een jus gemaakt van de bereiding van de ossentong lagen allereerst wat linzen met gestoofde zurige ui. Daarop lagen flink wat dungesneden plakken gegaarde ossentong die ik aan de flauwe kant vond. Ze waren wel goed te eten, waarmee ik bedoel dat ze niet taai waren. Op de ossentong wat gestoofde zurige ui, blad van spruitjes en wat geraspte mierikswortel waar opvallend weinig smaak aan zat. Niet heel indrukwekkend dit gerecht, maar best te eten. Het geheel zou wat meer op smaak gebracht kunnen worden.
Bij het hoofdgerecht nam ik een glas Lorzano Rosso Toscana 2016. Het hoofdgerecht was zacht gesmoorde runderschouder, selderij, paksoi, walnoten, uien. Op het bord jus van het vlees wat heel erg op sukade leek en dat volgens mij ook was, hoewel zo’n stuk schoudervlees ongetwijfeld erg op sukade zal lijken. In ieder geval een behoorlijk smakelijk stuk vlees. Best veel vlees ook. Verder flink wat paksoi, geschroeide ui, blokjes selderij en aardig wat jus. Apart erbij, maar omdat het zoveel vlees was heb ik daarvan maar 2 blokjes gegeten, gebakken stukjes knolselderij, die heerlijk vol van smaak waren. Een kannetje jus werd ook nog apart geserveerd. Een beetje een boers gerecht, maar goed uitgevoerd en ook smakelijk. Ik was zo langzamerhand wel wat verbaasd dat het restaurant een ster heeft, maar goed, de wegen van Michelin zijn ondoorgrondelijk…
Als dessert hield ik het gezien het voorgaande klein: ik koos voor de Ti ra mi Sú, de Maibeck-versie dus en die kwam in een vriendelijk glas en hij was nog erg lekker ook. ‘Gewoon’ een tiramisu zoals ik hem graag eet.
Bij de goede espresso kwamen in een houten kistje nog twee koekjes en na het betalen van de rekening verlieten we Maibeck für dich. Het restaurant heeft voor mij een iets te hoog hipstergehalte, maar is wel te prefereren boven de toeristenbende in de omgeving, hoewel er waarschijnlijk best nog wel iets aardigs te vinden is als je goed zoekt.
Nell Nijssen
Carla
Leo knoops
Carla