Judith
KorenleiTwee in Gent
Op 9 oktober 2008 in België.
Op deze zaterdagavond van het werkgroepweekend in Gent - het was zowaar de hele dag droog geweest - liepen we met de hele groep richting het uitgekozen restaurant. Een restaurant wat ik niet kende. Niet eens van naam....
Korenlei2.
Een prachtig pand, mooi, echt Vlaams vind ik dan, ingericht en we werden via het restaurant en via het verwarmde terras naar een zaaltje gedirigeerd. De eerste indruk van het zaaltje was krapjes, maar dat viel uiteindelijk mee. Mooi gedekt met lopers, kandelaars die in eerste instantie niet aanmochten en lichtelijk duister. Een lange, lange tafel. Dat heeft voor- en nadelen wat mij betreft. Het grootste nadeel, wat ook een voordeel kan zijn uiteraard, is dat je omringend aantal tafelgenoten beperkt is. Wat trouwens helemaal niet betekent dat ik me niet vermaakt heb deze avond, integendeel!
Voor een indruk en een beschrijving van het pand en de ligging en het uitzicht vanaf het terras, wat werkelijk uniek is, verwijs ik naar de website.
We begonnen met een aperitiefje op het terras. Dat was wat ruimer dan het zaaltje en er zit een aantal rokers bij het gezelschap. Over het roken overigens later meer bij mijn recensie van Oud Sluis...
Voor mij een witte wijn. Een gewone witte huiswijn, een Pays d'Oc. Over het algemeen gewoon in orde, zo ook deze. Op een van de tafels stonden wat schaaltjes met knabbels, die verrassend lekker waren.
Nadat een vrij strenge mevrouw ons had verteld dat we moesten kiezen tussen vlees of vis voor het hoofdgerecht, wat we uiteraard keurig deden, verscheen er een amuse. Een schaaltje met een mousse van gerookte kip, een lepel met gemarineerde zalm met wat garnaaltjes en een driehoekje toast. De gerookte kip was goed, niet teveel kerrie gelukkig, anders gaat het zo lijken op kipkerriesalade; de zalm was verrassend, want behalve enkele korrels zeezout ontdekte ik ook een prikkeltje van het een of het ander, wat szechuanpeper geweest kan zijn, er verscheen althans een tintelingetje en het toastje was uitstekend. De keren dat ik nl. een akelig droog gebeuren krijg zijn niet op 1 hand te tellen, dus als het dan goed is, moet het ook gemeld worden vind ik.
Een mooi begin.
We werden naar beginnen genood, de glazen werden gevuld met de witte huiswijn, de karaffen water werden aangerukt en broodjes werden neergelegd. Boter, d'Isigny, in kuipjes stond er al. Geen olie verder.
Het voorgerecht, risotto met tuinerwtjes, gebakken barramundifilet en tempura van kochai, verscheen. Kochai is een soort Thaise bosui. De tempura was goed. Zo ook de vis. De risotto was raar. Veel te compact en klein van structuur. Geen idee welke rijst gebruikt is, maar in ieder geval geen rondkorrel, laat staan arborio. De smaak was overigens wel in orde.
Tussen wat speeches door kregen we nog een sorbetje. Typisch Belgisch ook, bij ons zie ik dat nooit meer. Een sorbetje van watermeloen. Niet onaardig, maar het voegde wat mij betreft weinig toe verder. Ja, een ijskoude mond...
Het hoofdgerecht was voor de vleeseters gebrande lamskoteletjes met peterseliekorst, tofu van bloemkool en geplette aardappelen met zure room, Jan Breydelham en fijne kruiden. Flinke porties waren het, maar de borden raakten allemaal leeg, dus het was vast prima in orde. Erbij een rode huiswijn, ook een Pays d'Oc.
Voor de viseters, waaronder ik, een kabeljauwhaasje op stevige compote van tomatenpesto, tagliatelle en een glaasje espuma van waterkers. De kabeljauw was uitstekend van cuisson (altijd knap met een gezelschap), hoewel van mij het velletje knapperiger mag, maar dat doen ze blijkbaar niet in Vlaanderen (ook bij Het Pakhuis was het velletje naar mijn smaak te zacht), de compote was heerlijk en de tagliatelle was perfect (ook heel knap met een gezelschap). De espuma was waterig en was eigenlijk alleen mooi van kleur. Maar chapeau dus voor de vis, de compote en de pasta!
We keuvelden nog wat, dat kan deze groep als de beste namelijk en sloten uiteindelijk af met het dessert. Créme gekarameliseerd op suikerbrood, met bakbanaan en kaneelijs. Gewoon een lekker dessert vond ik.
Koffie hadden we ook nog, erbij meen ik nog wat bonbonnetjes en al babbelend verlieten we dit aangename restaurant.
6 gedachtes over "KorenleiTwee in Gent"
Ed van Wijnerij
Tanja
Andrea
lex en johan
Carla