Pieters restaurant in Bergambacht

Pieters restaurant in Bergambacht. We gingen er lopend heen, althans twee van ons, want het is slechts een kleine vijf minuten lopen. De ontvangst was allervriendelijkst en we kregen dezelfde tafel als de vorige keer. We waren er overigens in de avond want ook Pieters heeft personeelsproblemen helaas en daardoor is hij met de lunch niet geopend. Hij bood wel aan om wat te regelen maar dat vond ik te ver gaan. Wel vond ik het zeer vriendelijk.

We begonnen met champagne, deze keer van Michel Gonet, een Grand Cru Millésime. Erbij wat bites. Een krokante stengel van korstdeeg gevuld met ansjovis en een eitje met onder andere bacon. Hierna kregen we drie cupjes, waarvan twee gevuld waren met knolselderij, truffel en walnoot en een met iets anders omdat echtgenoot nog steeds een intolerantie heeft voor knolselderij. Hierna kregen we een oester met passievrucht en komkommer. De parade werd afgesloten met een bouillon van duif waarin een raviolo zat gevuld met duif. Voor mij was de raviolo heel attent op een lepel gelegd. Allemaal zeer smakelijk!

De eerste wijn kwam in het glas, een Parusso, 2018 Langhe Sauvignon. Erbij het eerste gerecht, cocktail van Noordzeekrab met een Charlotte mousseline en jonge kruiden. Een heerlijk fris en licht gerecht! Erbij nog een glaasje met een thee van krab met dragon. Nog warme brioches kwamen op tafel en heel attent was die van mij alvast doorgesneden!

De volgende wijn was een Saint-Véran, 2019, Deux Roches, Vieilles Vignes. Hij begeleidde de zeebaars-sandwich met knolselderij, artisjok en peterselie. De zeebaars was heerlijk krokant en perfect van garing.. De groenten en de schuimige saus pasten er goed bij. Voor mij was het gerecht al in de keuken gehalveerd zodat ik het makkelijker kon eten, waarvoor mijn dank. 

De derde wijn, een Marsanne van Yves Cuilleron 2020, begeleidde de witlof met bloedsinaasappel, bruine boter en kaantjes. Op papier leek het een fijn gerecht maar er was iets wat me er niet aan beviel. Of het nu de te zachte witlof was of de bloedsinaasappelsmaak die niet helemaal uit de verf kwam, ik weet het niet. Ik vond het geen topper.

De volgende wijn was een Nebbiolo van 2018 uit de Langhe van Giacomo Barbero. Hij paste goed bij het stukje borst van de hoevekip met dragon en morille. Ook dit gerechtje was alvast getrancheerd in de keuken. Op het bord een klein - ik vond het tè klein - stukje perfect gegaarde borst, ik heb werkelijk nog nooit zo’n perfecte borst gegeten, met een hemelse saus waarin dragon en morille was verwerkt.

De volgende wijn was een Thomas Pichet 2020, Domaine du Petit Bondieu. Hij begeleidde de kalfszwezerik met pistache, shii-take en wintertruffel. Ook dit gerechtje was heerlijk, hoewel ik mijn zwezerik liever krokant heb maar een kniesoor en ik vond het weer te klein. Maar, en daar gaat het tenslotte om, de smaak was prima. De saus was overigens van Epoisses. En het was voor mij weer getrancheerd!

Even toch een opmerking over de akoestiek die erbarmelijk was deze avond. Of het nu kwam omdat de aanwezige gasten nogal hard spraken, ik weet het niet, maar het was ergerlijk.

Bij het hoofdgerecht kwam een glas Chateau Citran, Haut-Médoc 2018. Het hoofdgerecht was Ossenhaas Dubbeldoelkoe met wintersalade Rossini en wortel&sukade-jus. Ook dit gerecht was keurig in stukjes gesneden voor mij en daarna pas de jus eroverheen genappeerd zodat je er niets van zag. De ossenhaas was zeer mals en perfect gebakken. De saus was heerlijk lobbig en vol van smaak. De wintersalade was heerlijk met diverse groenten, waarvan sommige nog lauw waren en al etende kwamen we natuurlijk de ganzenlever tegen, de kers op de taart. Een topgerecht dit, elegant en heel lekker.

We waren toe aan het dessert. We kozen alle drie voor de Boerenkazen Groene Hart & Frankrijk, waarbij wat herdersbrood en cranberry’s kwamen. Maar liefst 14 kaasjes kregen we. Keurig opgebouwd en met een keurige uitleg. Erbij nog een glas l’Odalisque, Bastide du Claux, Luberon. 

We sloten de maaltijd af met een espresso waarbij wat friandises kwamen en een klein glaasje water en namen tevreden afscheid.