Pieters Restaurant in Bergambacht

Eindelijk weer eens naar Pieters Restaurant, in ons eigen dorp! Het was bijna twee jaar geleden dat ik er was. De begroeting was vriendelijk en we kregen een fijne ruime tafel. De gastvrouw heette ons welkom en vroeg wat we als aperitief wilden. Champagne natuurlijk. Van Larmandier-Bernier Latitude die ons goed beviel. Erbij de aperitiefhapjes. Voor zoon en mij een cupje met knolselderij met wat verse kruiden en walnoot en voor echtgenoot een soesje, want hij heeft nog steeds een intolerantie voor knolselderij, wat ze hier goed onthouden hebben en voor ons alle drie een toastje met fenegriekkaas en basilicum. Bijzonder lekkere hapjes! Het menu werd ons uitgereikt, 5 gangen eventueel uit te breiden met kaas.

Vervolgens kwamen er twee amuses. De eerste werd gepresenteerd in een eitje. Onderop vonden we een heerlijke eiersalade, daar op zat een laag lekkere crème van pompoen en het geheel werd afgedekt met zalmeitjes die lekker open plopten en een stukje kreeft. De tweede amuse was een Gillardeau-oester met passievrucht, komkommer en gepofte knoflook. Ook bijzonder smakelijk.  We kozen twee wijnen van de kaart die hier bestaat uit alleen wijn uit Frankrijk en Italië en keurig op regio c.q. departement zijn gerangschikt. Ook nog eens vriendelijk van prijs en het feest kon beginnen. Want dat werd het.

We werden direct al verrast door een extra gerecht, heel mooi gepresenteerd. Het gerecht was tartaar van Angus rund met kaantjes en bovenop een in mooie plakjes gesneden langoustine met kaviaar en eronder wat wintertruffel. Wat een feest was dit! Geweldige smaken, perfect uitgevoerd, complimenten! De Roussanne van Yves Cuilleron 2019 die we hadden uitgezocht deed het er uitstekend bij.

Het eerste gerecht van het menu kwam op tafel. Herfstsalade met wintertruffel ‘tuber melanosporum’, coquille, foie gras. Op het bord de perfect gebakken coquille, ernaast in een flinterdun bakje van deeg de salade met de foie gras en de wintertruffel. Ook dit gerecht was om van te dromen.

Perfect gebakken nog warme brioches kwamen op tafel met aparte bakjes gezouten boter. Die at ik natuurlijk direct op.

Het tweede gerecht was tarbot. Tarbot met artisjok, zilverui een specerijenjus. En precies dat vonden we op het bord, aangevuld met een crème van Doré-aardappelen. Ook dit was een uitstekend gerecht.

We waren toe aan de vleesgerechten. Daarbij hadden we een Pinot Noir uit de Elzas gekozen omdat we die niet kenden. Een Pinot Noir Réserve van Valentin Zusslin. Het eerste vleesgerecht was Magret eend, Puy linzen, bietjes & knolselderij. Ik neem aan dat er wat verwarring was in de keuken want op mijn bord prijkten geen linzen en geen bietjes, maar wel lekkere krokantjes van cantharellen en Trompet de la Mort paddenstoelen bovenop een heerlijke puree van knolselderij. De eend was ontzettend mals en ongelofelijk lekker. Wederom een uitstekend gerecht.

En weer werden we verrast met een extra gerecht. En niet zomaar een gerecht, het was sukade van Wagyu met gekaramelliseerde sjalotten afgeblust met sherry-azijn, hazelnoten en weer een beetje truffel erbij. Het kon niet op deze middag. Bovendien was dit de meest lekkere Wagyu die ik ooit gegeten heb, niets ten nadele van de andere restaurants waar ik ervan genoten heb, maar deze sukade was wel zo mals en zo boterzacht dat hij werkelijk smolt op je tong.

Bij het volgende gerecht bracht de gastvrouw ons een glas Domaine du Prieuré, les Grands Picotin, Savigny les Beaune. Hij paste uitstekend bij de Veluwse reerug met Stolkse cranberry’s, rode kool en specerijen. Een mooi stukje zeer malse reerug kregen we, erbij perfect gekookte rode kool met de cranberry’s en erbij een jus met specerijen. Ook dit gerecht was heerlijk.

Omdat we zo aan het genieten waren besloten we toch nog kaas te nemen. Daarbij schonk de gastvrouw een glas van mijn favoriete Savennières, Alliance, Domaine Laureau. Maar liefst 10 stukjes kaas kregen we mét toelichting, in het midden jam van vossenbessen en apart geserveerd Sardijns herdersbrood. De kaas was perfect geaffineerd en dus erg lekker. Echtgenoot en zoon genoten zeer van het zeer krokante brood en ik vond de vossenbessenjam erg lekker. Wederom genieten. Zoon zei nog dat hij niet begreep waarom niet veel meer restaurants ruimhartiger met de kaas waren, hij vind vaak dat ze overdreven zuinig zijn en zolang kun je kaas tenslotte niet goed houden.

Ook het dessert wilden we graag, gemaakt door Julia, de dochter van de chef en de gastvrouw en zelf ook kok (of ze nog in opleiding is weet ik eigenlijk niet). Dat dessert was Peertje Gieser Wildeman, krokante nootjes, appeltaart-roomijs. Prachtig om te zien: op een cirkel van mooi dun gesneden plakjes gestoofde peer lag in het midden een heerlijke crumble en daar weer bovenop een quellene van het meest lekkere appeltaart-roomijs wat ik ooit geproefd heb. Complimenten voor Julia!

We sloten deze gedenkwaardige middag, het was al bijna avond, af met een uitstekende espresso, waarbij nog vier friandises kwamen. Als eerste een cupje met citroenmeringe. Als tweede makaron met sinaasappel. Vervolgens een rolletje gemaakt van Turks fruit en tot slot een financier met crème fraîche.

Meer dan tevreden en zeer voldaan namen we afscheid van dit gastvrije restaurant en tot snel hoop ik!