Le Coq aux Champs in Soheit-Tinlot

In La Boverie in Luik was een tentoonstelling die we wilden zien, Chefs Oeuvre. Na die bewonderd te hebben reden we naar de gereserveerde B&B (schattig overigens en een aanrader:  Aux 4 Saules de 4 Wilgen in Modave) die ik had uitgekozen omdat ze op slechts 5 km afstand lag van het restaurant wat we die avond wilden bezoeken. Dat restaurant was Le Coq aux Champs, waar we ooit in 2013 tot groot genoegen hadden gegeten.

De parking was al erg vol, dus we parkeerden langs de straat en liepen via de kleine tuin naar de entree. Er leek nogal wat verbouwd te zijn en dat bleek binnen eens te meer. Het open gebeuren wat ik me herinnerde was veranderd in een nogal hokkig geheel met bijzonder lage plafonds. We kregen een tweetje in een vrij compacte ruimte die propvol stond met tafeltjes en na een kwartiertje volledig gevuld was. Weinig ventilatie helaas, waardoor het aan de warme kant werd.

Nadat we plaats hadden genomen aan de tafel, die niet was gedekt met linnen, gelukkig wel met stoffen servetten, gebeurde er een tijdje helemaal niets. Dat is nooit zo goed voor mijn humeur eerlijk gezegd. Op tafel stond al boter en peper en zout. Opeens werd ons de kaart overhandigd, maar er kwam geen vraag of we een aperitief wilden. Ook hadden de heren (het waren voornamelijk heren die ons bedienden deze avond) erg veel haast, dus het was onmogelijk om hen een vraag te stellen. Het aperitief moest dus een tijdje wachten. Men kent hier een Seizoenmenu, te krijgen in 4 (69) of 5 (89) gangen, een weekmenu, niet te krijgen op vrijdagavond, zaterdagavond en feestdagen en à la carte. Wij wilden het 5 gangenmenu met een wisseling, waarover overleg met de keuken moest plaatshebben. Wij wilden namelijk in plaats van de duif een voorgerecht en wel Guilvinec langoustines in twee diensten - Gemarineerd - komkommer - Gerookte paling - Zure room - Kaviaar; Geroosterd - morieljes - Romige bonen coconut - Tomaten confit. Uiteindelijk bleek dat mogelijk. Op de rekening zagen we dan weer dat dat ons 20€ per persoon kostte, wat ik weer volkomen uit verhouding vond.

Een aperitief wilden we ook en dat kregen we uiteindelijk ook, champagne Geoffroy Expression Premier Cru voor echtgenoot en voor mij een gin. Zonder vragen werd dat een miniem bodempje Copperhead. Bij het aperitief kwamen drie hapjes. Allereerst een krokantje van paddestoel met zoet-zoutkristallen. Vervolgens op een lepel mozzarella met bottarga, knoflook en citroenolie en tot slot een gevogeltekroketje met currymayonaise. Aardige hapjes.

We bekeken de wijnkaart. Die is redelijk en wat mij betreft aan de prijzige kant. We besloten tot een Collines Rhodaniennes, Viognier de Rosine, Stéphane Ogier 2014.

Een amuse kwam op tafel. Brunoise van courgette met knoflook met koraal van Saint Jacques, een kokkel en schuim van gevogelte met wat flinters morille. Nogal gewoontjes.

Een Optinel mes werd gedekt en we werden geacht daar de hele maaltijd mee te doen.

Het eerste gerecht werd geserveerd. Asperges uit Mechelen - Amandel-hazelnoot koekje - Muscovado vinaigrette. Eén asperge kregen we. Uit Mechelen. Op en naast de asperge wat crumble van een amandel/hazelnoot koekje. Rondom de asperge een vinaigrette van muscovado (een zeer donkere ongeraffineerde bruine suiker gemaakt uit 100% suikerrietsap) en wat kruidenolie. Een niet onaardig gerechtje.

Water hadden we ook nog steeds niet, ook dat kostte nogal wat moeite om te krijgen helaas.

We vervolgden met het eerste deel van het langoustinegerecht. Guilvinec langoustine - gemarineerd - komkommer - gerookte paling - zure room - kaviaar. Op het bord een grauwe cirkel van tartaar van gemarineerde langoustine met wat paling en komkommer erdoor. Op de tartaar wat toefjes zure room, wat minieme toefjes kaviaar en drie lucifertjes appel. Tja…

We waren toe aan het Aandeel van wilde vis "vangst van de dag” - Avocado - Tomaten - Aioli - Parmezaanse kaas. Die wilde vis was vandaag dorade royal. Op tafel kwamen onze borden, die vervolgens weer werden weggehaald want het gerecht zou voor een andere tafel zijn, maar toch kwamen ze weer terug, het gerecht was toch voor ons…Op die borden een stuk gebakken dorade met er op avocado, tomaat en aioli. Erbij flink wat schuim van parmezaanse kaas en wederom wat kruidenolie. De vis was goed van garing, maar wel wat vettig; de smaken van het garnituur deden zeer Provençaals aan en helaas was het schuim van de parmezaan licht korrelig, wat toch wel een wat vervelend mondgevoel gaf. Maar qua smaak was het best een leuk gerecht.

Op tafel kwam nu het gerecht wat niet in het 4 gangenmenu zit:• Farm Egg - Caviar Imperial Heritage - Peas - Smoked Eel - Brioche. Een gerecht in tweeën. In een glazen kom erwtjes met er op een gepocheerd boerderij-ei met kruiden en kaviaar. Niet onaardig, maar erg simpel. Op een plankje voor ons alle twee een getoast rondje brioche, dat droop van het vet. Op de brioche een stukje paling, wat kaviaar en wat zure room. Aardig, maar helaas erg vet.

Het tweede deel van het langoustinegerecht werd geserveerd. Guilvinec langoustine - geroosterd - morieljes - romige bonen coconut - tomaten confit. Een kleurrijk bord verscheen met één geroosterde langoustine, die omgeven werd door een romige saus van bonen met kokos. Verder op het bord gekonfijte tomaat, morilles en olie van basilicum. De saus was helaas aan de vlakke kant, de overige onderdelen waren allemaal uitstekend en erg lekker.

De zoete driegangenkeuken kwam op tafel, alle drie tegelijk. Allereerst Peps, bestaande uit appel - zuring - yoghurt - meringue met kruiden. In een witte beker kregen we heel romige yoghurt vermengd met zuring en appel en afgedekt met stukjes heerlijke meringue met kruiden. Ernaast, ook in een witte beker, maar iets kleiner ongelofelijk luchtige mousse van gemarineerde aardbei met tijm, als het ware afgedekt door een cirkeltje van honing met hibiscus. Een ontzettend lekker en verrassend dessert dit. Horend bij het tweede dessert ook nog sorbet van bosvruchten . Het paarse snoepje kende ik nog van de vorige keer.  Heerlijke lavendelsorbet.De dessert waren alle drie erg smakelijk, ik had graag de hele maaltijd zo willen zien. 

Bij de espresso kwam eerst een financier op tafel om te delen, daarna werd de friandisewagen voorgereden. We maakten onze keus en peuzelden de zoetigheden op.

Het betalen van de rekening had nog wat voeten in de aarde, dat gebeurt hier op een voor mij zeer ouderwetse, zeer Franse manier: de patron zet zich achter een bureau in een ruimte bij de uitgang en maakt ter plekke de rekening op. Dat betekent wachttijden en ik vond het niet heel sympathiek.

Het moge duidelijk zijn dat ik de maaltijd nogal vond tegenvallen. Zowel ambiance, keuken als bediening (op een heel vriendelijk meisje na, dat wel toegankelijk en attent was) vond ik onder de maat en erg teleurstellend. We keren hier dan ook zeker niet terug. Op mijn opmerking hierover tegen de patron bij ons vertrek kwam geen enkele reactie. Tja, dan niet…