De Loohoeve in Drenthe

Na de absoluut prachtige tentoonstelling van Chihuly in het Groninger Museum te hebben bewonderd - ik ben er enorm hebberig van geworden - reden we door het Groningse/Drentse landschap via de Hunebed Highway naar ons doel: De Loohoeve.

Een uiteraard vriendelijke ontvangst en nadat we ons hadden opgefrist liepen we naar het restaurant. Daar was alweer van alles veranderd, het wordt er steeds mooier! We hadden een fijne tafel met zicht over het hele restaurant en begonnen direct met die heerlijke meringue van gemberbier, kers en kippenlever. Jeroen en Marleen hebben er weer iets aan verbeterd, hij is nog voller en romiger van smaak geworden, heerlijk. Voor echtgenoot een champagne van Pierre Peters, voor mij mijn geliefde Bobby’s. Onze waterwensen waren nog bekend. Het volgende hapje was een krokant van en met gerookte aardappel met een tapenade met ansjovis en zwarte olijf, ook bijzonder smaakvol en alle onderdelen bleven goed te proeven, daar houd ik van.Het derde hapje verscheen in een kommetje: rundertartaar met saus verjus, ijskoude piccalilly en gepekelde, geraspte eidooier. Zeer verrassend dit gerechtje. Onderin de malse tartaar met de verjus, daarop het snel smeltende ijskoude laagje piccalilly en daar weer op de gepekelde en geraspte eidooier. Een geweldig goede combinatie en een heerlijk begin.

We hadden het JRE-arrangement (voor alle arrangementen en het menu verwijs ik naar de website), maar Marleen vertelde dat we als we het wijnarrangement liever niet wilden, we ook van de kaart konden kiezen. We bekeken de wijnkaart, die ook allengs mooier wordt en die ook nog eens vriendelijke prijzen heeft, maar besloten toch, gezien het aantal gangen, tot het wijnarrangement. De zeer vriendelijke dames van de bediening - later was er ook nog een jongeman - schonken de eerste wijn in, een Allo Soalheiro Alvarinho, 2017 Minho. De wijn begeleidde de makreel. Licht gerookte tartaar van makreel met gepekelde appel, avocadocrème, saus van karnemelk met mierikswortel en korianderolie. Een plaatje om te zien! In de saus van karnemelk met mierikswortel en olie van koriander lag een half bolletje. Dat bolletje was gemaakt van koud gerookte tartaar van makreel waarop heel kunstig hele dunne slierten gepickelde appel heel dicht tegen elkaar aan waren gelegd en die een prachtig half bolletje vormden. De olie van koriander die er overheen was gedruppeld maakte een mooi patroon. De combinatie van de makreel met de appel en de saus was uitstekend. Zeer in balans en erg elegant.

In het glas kwam een Altenkirch Riesling feinherb Quarzschiefer, Rheingau 2017. Erbij voor mij knolselderij. In zoutkorst gegaarde knolselderij met een saus van gefermenteerde knolselderij en geitenwei, gemonteerd met geitenboter, gezouten citroen en yoghurt.Verder op het bord een krokant gemaakt van de schillen van de knolselderij, wat enoki en een beurre blanc met geitenboter. Nu had ik dit gerecht tijdens ons vorige bezoek ook gegeten, maar ook hier was sprake van een upgrade. Het gerecht was nog beter geworden. Later bleek dat dat kwam door de toevoeging van de geitenboter. In ieder geval was het een geweldig gerecht, zo eentje waar ik voor omrij. Echtgenoot kreeg tot zijn grote plezier ratatouille. Smaken van de klassieke ratatouille, vinaigrette van dashi-azijn en knoflookolie, waar hij zeer over te spreken was. Ook was zijn wijn een andere dan die van mij.

Marleen bracht de enige rosé die ik drink (dat wist ze ook), een Domaine Dupont-Fahn, Auxey-Duresses Cuvée Rosé 2016. Op het bord forel. Zachtgegaarde forel met een saus van garam masala, rauw gemarineerde venkel, crème van venkel, kaantjes en bieslook. De bijzonder zachte forel, hij smolt werkelijk in de mond, lag op de venkelbereidingen. Op de forel de aardappelkaantjes en het geheel was omgeven door een schuimige jus met garam masala en wat bieslook. Een heel prettig licht en fris - er zat een citrustoets in - gerecht.

De volgende wijn was een Chileense Viognier, een Secret de Viu Manent, Colchagua 2017. Secret omdat er een klein deel geheime druiven zijn toegevoegd. In ieder geval een prettige wijn. Het gerecht was skrei. Gebakken en gestoomde skrei met dashi-botersaus, bloemkoolbereidingen en bonito. De skrei die ongelofelijk perfect van garing was (hij zag er bijna doorschijnend uit en was superlicht en absoluut helemaal goed) lag in een heerlijke saus van dashi en boter. Erbij diverse bereidingen van bloemkool, zoals wat geschaafde bloemkool op de skrei. Verder op de vis flink wat bonitovlokken, die altijd zo schattig wapperen in de hitte van het gerecht. Niet alleen dat natuurlijk, ze hebben ook een prettig licht-zoute smaak. Ook dit was een verrassend elegant en zeer uitgebalanceerd gerecht.

Uit de keuken kwam een verrassing, een extra gerecht! Zeebaars. Op de huid gebakken met een krokante korst van zeewier, pittige tomatenrisotto, spaghetti van courgette en olie van peterselie. Perfect gegaarde zeebaars kregen we met een heerlijk korstje van zeewier, wat lekker hartig was. De tomatenrisotto was perfect van garing en licht pittig, de spaghetti van courgette was perfect beetgaar en de olie van peterselie bracht het geheel samen. Ook een erg goed gerecht dit, prachtig ingetogen en elegant. Nogmaals mijn hartelijke dank!

In het glas een Barbera d’Asti, Villa Giada Surí 2016 ter begeleiding van zwezerik. In hooiboter gepocheerde zwezerik, daarna gelakt en gebakken. Saus gemaakt van zwezerik en getoast hooi, bereidingen van artisjok, yuzu, jus met specerijen en pommes soufflé. Na zoveel toppers is het moeilijk van een topper te spreken, maar dit gerecht scoort wel heel hoog. Prachtig, perfect gebakken en gelakte zwezerik, zeer vol van smaak kregen we. De schuimige saus was wonderbaarlijk fijn van smaak, de jus lekker stevig en ook de crème van yuzu en de bereidingen van artisjok pasten er heel goed bij. Een gerecht om heel blij van te worden.

We gingen verder met een glas Tradition 2016, Domaine de Grangeneuve, Rhône. Het hoofdgerecht deze avond was ree. Lokaal ree met geweckte besjes, bereidingen van rode biet, linzen en BBQ jus. n het midden van het bord de linzen met de BBQ jus. Daarop twee plakken prachtig mals ree. Bij het ree de geweckte besjes, diverse bereidingen van biet, een krokantje van biet en wat gepofte ui. Ook dit was een heel goed gerecht. Stevige smaken, heerlijk vlees, heerlijke jus.

De kaaswagen werd voorgereden. Ik was in de veronderstelling dat kaas bij het arrangement hoorde, maar dat is niet het geval. Als je kiest voor de full monty JRE hoort het er wel bij, bij het arrangement JRE hoort het er niet bij. Ik had dus gewoon niet goed gelezen. Maar goed, de kaaswagen dus. Erg mooi, die kaaswagen! Op mijn verzoek kwam er een glas van de Viognier bij, maar Jeroen vond ook dat we een slokje moesten proeven van Umeshu Kiuchi. Die Umeshu Kiuchi was een soort - als ik het goed begrepen heb - drie keer gedistilleerd witbier, geïnfuseerd met onrijpe pruimen. Kort gezegd een Japanse pruimenwijn. In ieder geval vond ik hem behoorlijk smakelijk en eigenlijk ook wel heel goed passen bij de heerlijke kaasjes. We hadden ondertussen onze keus gemaakt en snoepten heerlijk van die prachtige kaasjes, waarvan er flink wat uit de regio kwamen.

Bij het eerste dessert - zoals Marleen zegt: nu kom ik in actie, van Marleen dus -  kwam een glas Casa de la Ermita, Dulce Tinto Monastrell. Het eerste dessert was hazelnoot. Zachte cremeux van hazelnoot met pure chocolade en peer. Wederom een plaatje! Helemaal onderin het bord een vinaigrette met cabernet sauvignonazijn. Daar dan op een ijsje van hazelnoot met een krokantje van peer, daar weer op een waanzinnig lekkere cremeux van hazelnoot omwikkeld met pure chocolade en het geheel is afgewerkt met een krokantje van specerijen. Het water loopt me in de mond tijdens het typen…..

Bij het tweede dessert kwam een glaasje Moscato d’Asti, Podere Luigi Einaudi 2018. Het tweede dessert was Nederlands Trots. Bereidingen van koffie, passievrucht, chocolade en karamel. Precies dat kregen we ook. Nederland is gemaakt van cremeux van koffie en natuurlijk springt Drenthe eruit. De combinatie van de vier elementen was heerlijk. Romig, wollig, plakkerig en fris. Een perfect einde van een perfecte maaltijd.

Marleen kwam met een heuse friandisewagen aan tafel, ook alweer nieuw! We maakten onze keus en genoten van de heerlijke snoepjes. We dronken de uitstekende espresso in de lounge, waar Marleen en Jeroen en de andere koks zich bij ons voegden. Later dronken we nog wat biertjes, zo langzamerhand een traditie, wat weer erg gezellig was. De volgende ochtend checkten we na het prima ontbijt uit en reden we weer huiswaarts. Het was weer een groot genoegen om bij De Loohoeve te zijn, tot snel weer!