Le Ciel by Toni Mörwald in Wenen, Oostenrijk

Er was een bijzondere Breughel-tentoonstelling in Wenen die we heel graag wilden zien, dus boekten we een ticket, zowel voor het vliegtuig als voor het museum, reserveerden een hotelkamer en ook nog een restaurant voor een fijne lunch. Het avondeten de avond van de eerste dag - we zouden er maar twee dagen blijven, want we waren nogal druk met allerlei dingen — zouden we simpel houden, een schnitzel of iets dergelijks.

De Breughel-tentoonstelling was prachtig, de catalogus ook, het diner ’s avonds was erg lekker, puur Weens en we konden zelfs nog buiten onze espresso drinken, zo zacht was het weer. De volgende ochtend wandelden we naar het Albertina-museum voor nog wat aardige tentoonstellingen en rond 13.00 pakten we de lift naar de 7e etage van het Grand Hotel, want daar is restaurant le Ciel by Toni Mörwald gevestigd. Hier kookt chef Roland Huber de sterren van de hemel. Het restaurant is heerlijk klassiek ingericht. 

Een keurige ontvangst, een fijne ronde tafel en een lekkere huissekt als aperitief.

Op tafel kwam direct brood met twee soorten boter, waaronder een behoorlijk pittige chiliboter.

De kaart werd ons uitgereikt. Men kent hier behalve à la carte een 3 gangen keuzelunchmenu, inclusief wijn, water en koffie voor 48€. Uit de kaart kun je kiezen voor menu’s, oplopend van 4 tot 9 gangen (96 - 156), met wijnpairing 44 - 104. Wij kozen voor 5 gangen zonder wijnpairing. We bekeken de uitgebreide en mooie wijnkaart en maakten onze keus.

Intussen waren er een vijftal prachtige hapjes voor ons neergezet.

In een prachtig gecirkeld wit bord kregen we een open dumpling gevuld met vlees en kruiden. De dumpling lag in een zeer smaakvolle bouillon en het geheel was prachtig hoog op smaak.

In een wit schaaltje kregen we Chinese kool met zoetzure selderij met erbij een groentenbouillon. Ook dit was een bijzonder smaakvol geheel. Bijzonder om kool op deze manier te verwerken.

Aan een stokje zal een bolletje ganzenlever omhuld met gelei van framboos en dat is een perfecte combinatie. De frisheid van de framboos past prachtig bij het sensuele van de ganzenlever.

Pata negra omwikkelde een stengel van deeg die gevuld was met een crème van selderij en ook dit was weer een heerlijk hapje. Het laatste hapje lag op een lepel en dat was groene kool waarin crème van kool met kruiden was verwerkt en ook dit kon me bekoren.

Een uitstekend begin, waar ik trek van had gekregen en dat is natuurlijk de bedoeling van dit soort hapjes.

Onze wijn werd ingeschonken, een Wieninger Wiener Gemischter Satz Nussberg Alte Reben 2015 en die beviel uitstekend.

Het eerste gerecht was tonijn, avocado, yuzu, zeewier. In het bord rauwe stukjes niet heel malse - dat viel me wat tegen - tonijn. Erbij crème van avocado, zeekraal, krokant zeewier, krokantjes van  zuurdesem. Aan tafel werd er een vinaigrette op basis van soja bij geschonken en ook hanteerde men een spuitflesje met yuzu, waarmee het gerechtje werd beneveld. Niet onaardig, maar een op zich nogal bekend gerecht en de tonijn heb ik vaak beter gegeten. Een beetje vreemd op dit niveau.

Het tweede gerecht beviel beter. Dat was coquille, cox orange, hazelnoot en varkensfond. In het bord plakken coquille, omwikkeld met crumble van hazelnoot. Op de coquille wat dunne plakjes opgerolde cox orange en wat oesterblad. De coquilles waren omgeven door de aan tafel erbij geschonken fond van varkensvlees. De coquilles waren perfect van garing, de appel paste er goed bij en het oesterblad gaf een extra zilte toets aan het gerechtje. De hazelnoot gaf een bijzonder mondgevoel aan de coquille, wat prettig was. De fond tenslotte was vol van smaak en voegde ook werkelijk iets toe. Een fijn gerecht vond ik dit.

Mijn volgende gerecht was rund, kweepeer, galangal, calamansi. Bij het vlees nam ik een glas Terra Di Monteverro 2012 - Toscane. Zeer mals rundvlees kreeg ik, in keurige plakken gesneden. Op het vlees een crunch van quinoa en galanga (laos, het zusje van gember). Bij het vlees een perfecte jus van het beest zelf en wat toefjes opgebouwd uit een plakje galanga met gelei van kweepeer en calamansi. Ook ontdekte ik nog wat eekhoorntjesbrood. Een prima gerecht dit. Het viel me op dat ondanks de relatief zware insteek van de gerechten ze opvallend licht waren en dat vind ik heel prettig.

We hadden nog wat Wiener Gemischter Satz overgehouden om bij de kaas te drinken. Zoals bekend hebben we het liefst een stevige witte bij onze kaas. De geweldig vriendelijke sommelier was evenwel zo attent om ons een glaasje Sauternes aan te bieden, erg attent.  Men heeft hier een (erg mooie) kaaswagen, maar die wordt niet voorgereden. Men vraagt naar je voorkeuren en stelt dan een bordje samen. Vreemd was wel dat ik een stukje kaas meer kreeg dan echtgenoot, maar een kniesoor. De kaasjes waren perfect geaffineerd en zeer smakelijk. Erbij nog diverse soorten brood en gemarineerde gedroogde rozijnen. Allemaal erg lekker.

We waren bij het dessert gekomen. Mandarijn, ras el hanout, kokosnoot & saffraan. Op het bord ijs van mandarijn met ras el hanout, legosteentjes van chocolade van mandarijn en kokos, zoete plakkerige krokante plakjes mandarijn, een plakkerige saus van mandarijn met kokos en saffraan en wat losse kokos. Een heel prettig fris en licht dessert en een fijne afsluiter van een fijne maaltijd.

De echte afsluiting was met espresso en thee, waarbij nog drie geweldig lekkere snoeperijen kwamen en meer dan tevreden verlieten we dit gastvrije restaurant. Wanneer we weer eens in Wenen zijn ga ik terug, ik vond het er erg leuk en lekker.