Op de avond voor het jaarlijkse werkgroepweekend wat dit jaar rondom Venlo zou plaatsvinden, had ik gereserveerd bij Sabero, het nieuwe restaurant van de familie Boreas. Ik was enorm blij dat ze weer een restaurant waren begonnen, want we kwamen er altijd bijzonder graag.
De reservering was voor zes personen, maar in het begin van de week was al duidelijk dat we met zijn vieren zouden zijn. Keurig op tijd wandelden we de trap op, waar de deur al openzwaaide. Een allervriendelijkste ontvangst, ook Sandra kwam nog even gedag zeggen later op de avond en we kregen de fijne ovale tafel in het midden van het restaurant met vol zicht op de keuken. 
Geen tafellinnen, wel stoffen servetten natuurlijk.
Als aperitief kwam er voor twee van ons champagne en voor de andere twee het huisaperitief: mousserende witte wijn met iets van vlierbloesem, erg lekker.
Erbij direct drie prachtige hapjes. 
Allereerst een krokante rol van cassave gevuld met makreel, avocado, ham en appel, waarmee de toon weer gezet was: dit zou een avond enorm genieten worden!
Vervolgens een makaron van oranjebloesem met venkelzaad en koffie gevuld met ganzenlever, smeltend lekker en perfect van structuur.
Als laatste kregen we een oester met algen, citroen en whisky. Een van ons eet geen oester en kreeg heel attent iets anders, waarover we volgens hem verschrikkelijk jaloers moesten zijn, dus dat zat wel goed.
Maar wij waren meer dan tevreden met onze oester….
We kregen de menukaart. Sabero kent een menu, te verkrijgen in 5, 6 of 7 gangen met een kaasgang als supplement. Alle gerechten van het menu zijn ook à la carte te bestellen. Wij besloten tot driemaal 7 gangen en eenmaal 5 gangen en waren erg tevreden dat dat ook gewoon mogelijk was. Daarna bekeken we de mooie wijnkaart en kozen een aantal flessen uit in overleg met de attente sommelier.
We begonnen met een houtgelagerde Sauvignon Blanc (zijn we inmiddels fan van) van Oliver Zeter, 2016 en ik vond hem heerlijk. Het eerste gerecht werd gepresenteerd op schitterende borden, eigenlijk zoals we gewend zijn van Sonja. Het was koolrabi - gazpachuelo - waterkers - augurk - scheermes - kappertjes. Tartaar van scheermes met haringeitjes, geweldig lekker in samenhang met de prachtige saus op basis van vis die Nico en Sonja in Spanje ergens hadden ontdekt. 
De koolrabi, waterkers, augurk en kappertjes pasten er prachtig bij en het was weer een enorm elegant en uitgebalanceerd gerecht. De meester liet zijn kunnen weer eens zien en we begonnen nog maar net!
Van het tweede gerecht viel ik stil van bewondering. Het ging om carabineros-garnaal ‘à la royal’ - Tom kha kai. In het midden van het bord lagen plakjes rauwe carabineros in een mooie cirkel. In de cirkel ruim ganzenlever en een bouillon (tom kha kai) op basis van gevogelte. 
Het geheel was afgedekt met een dunne plak gelei van gember. Onder de gelei ontdekte ik her en der ook nog wat mousse van ganzenlever en natuurlijk ontbrak het niet aan garnituur van onder andere cresjes en enoki. De smaak van het gerecht was van de buitencategorie: ongelofelijk geweldig goed. De milde Tom kha kai-smaak combineerde prachtig met de carabineros en de ganzenlever. Prachtig in balans was het en dit is nu zo’n gerecht waar je voor wilt omrijden. Geweldig knap.
In het glas kwam The Ladybird' Chardonnay 2015 Laibach, een favoriet van ons.
Het derde gerecht was paling - groene kruiden - ponzu - mierikswortel - oesterblad - zure room. In het bord allereerst een prachtige vinaigrette van onder andere oesterblad en ponzu. 
Daarin een flink stuk gelakte paling, dat botermals was. Op de gelakte paling een krokantje, waarop wat mierikswortel met zure room lag en een behoorlijk stuk gerookte paling, ook al zo geweldig zacht van structuur. Verder wat rolletjes komkommer, kruidenolie en wat groene kruiden. Ook dit was weer een absoluut volmaakt gerecht. Wederom perfect in balans en een genot om te eten.
We schakelden over naar een Chenin Blanc, maar ik ben even kwijt welke. De foto is bewogen namelijk. Hij was in ieder geval erg prettig.
Het volgende gerecht was ook al een plaatje om te zien. Jonge kreeft - tomaat - watermeloen - tamarillo - galanga - milde curry. Op het bord flink wat perfect gegaarde jonge kreeft. 
De kreeft lag in een schuimende saus die naar milde curry smaakte. De galanga was goed te proeven - meer een soort behoorlijk peperige gember en paste uitstekend bij de kreeft. Ook de tomaat, watermeloen, haringeitjes en de groene kruidenolie pasten er geweldig goed bij. Wederom stond ik versteld van de prachtige combinatie van smaken. Fantastisch!
Waarmee we bij het vijfde gerecht waren aanbeland., Dat was tarbot - doperwten - munt - geitenboter - pistache - sjalot. Op het alweer prachtige bord kregen we een flink stuk tarbot met erbij schuimige Hollandaise saus met geitenboter en wat munt.
Op de tarbot de erwtjes, de pistachenootjes en een lepel haringeitjes. Ook dit - het wordt saai, ik weet het - was weer om voor om te rijden (wat we gaan doen natuurlijk). Prachtig gewoon. De combinatie met geitenboter en munt vond ik werkelijk een vondst, zeker wat balans betreft.
Tussen de gerechten door had Sonja gelukkig af en toe tijd om wat bij te babbelen en dat verhoogde toch de feestvreugde.
Bij het hoofdgerecht kwam een fles Altolandon 2015, vinos do Manchuela. Het hoofdgerecht was patrijs - zuurkool - bloedworst - lavas - peer - koningszwam - hazelnoot. Op het bord het borstje van de patrijs, perfect van garing natuurlijk. 
Erbij wat zuurkool met saus van lavas, wat Oost-Indische kers, blokjes bloedworst, een ravioli met zuurkool en een saus van de patrijs, verrijkt met ganzenlever. Van het pootje was een gekonfijt bolletje gemaakt, waardoor het leek op stoofvlees. Ook dit was weer een subliem gerecht. Goede, sterke smaken. Het enige puntje van ‘kritiek’, maar dat is persoonlijk, is dat ik de bloedworst liever wat harder gebakken eet, ik vond het nu te lillerig voor mijn smaak.
We dronken op ons gemak de wijn uit en schakelden over naar het dessert. Een van ons wilde liever kaas, wat natuurlijk mogelijk was en drie van ons aten het dessert. Framboos - hibiscus - zuring - yoghurt - lychee. Een prachtig dessert was het. IJs van yoghurt met hibiscus, framboosjes, meringues, een groene saus van zuring, wat lychee. 
Een heerlijk fris dessert, niet te zoet, zeker niet zwaar en een waardige afsluiter van een absoluut geweldige maaltijd.
Bij de koffie en thee kwamen nog de meest lekkere friandises. Allereerst in een bakje passievrucht met koffie. Heel luchtig, heel fris, maar wel met een diepe koffietoets.
Alweer heel knap wat mij betreft.
Verder per twee personen nog maar liefst 6 fantastisch lekkere snoepjes, die we volgens mij allemaal nog opgepeuzeld hebben.
Nadat we iedereen bedankt hadden en afscheid hadden genomen wandelden we naar ons hotel. Het was adembenemend geweest vonden we en ik weet heel zeker dat ik terugkeer. Ik ben erg blij dat Nico en Sonja met Sandra en de sommelier weer zo’n fijn restaurant hebben! Die sterren krijgen ze vast direct weer terug.
