De Burgemeester in Linschoten

Vrienden van ons wilden graag weer eens eten bij De Burgemeester. Mijn oog viel op hun zomeraanbieding 4=2, 6=3 etc. Met zijn vieren eten voor 150€ bij De Burgemeester is natuurlijk een koopje. Ik wilde reserveren op 2 juni, maar wat bleek? Dat was de trouwdag van Anne en Sander! Het werd dus een week later, want ze hebben alleen nog lunch op vrijdag. Op deze manier kan de chef rustiger nieuwe gerechten ontwikkelen.

Toen we compleet waren kwam er direct een (niet op de foto helaas) grote cracker van dashi met in een bakje crème van daslook en zwarte sesam. Die cracker en het schaaltje werden een paar keer vernieuwd…Zeer smakelijk, de heren wisten er goed weg mee..

Tweemaal champagne, eenmaal gin-tonic en eenmaal bruiswater als aperitief en wederom was er flessenpost aangespoeld.Op het opgerolde papiertje in de fles de favorieten uit de zee van de chef. Oester, coquille, scheermes, Noordzee-krab of kreeft. 

We maakten onze keus eruit en na enige tijd verscheen voor mij de Noordzee-krab met avocado, sereh en groene kruiden. Gepresenteerd als salade met bergamot en sake op een krokantje van aardappel, gelegen op een krabschaal. Net zo heerlijk als de vorige keer.

Een keur aan hapjes werd neergezet. In een zwart schaaltje de variant van De Burgemeester op een broodje Mario (vooral in Utrecht bekend: een Italiaanse bol met onder andere chorizo en geitenkaas). In een houten bakje met quinoa een taco met yellowfin tonijn en jalapeño peper. In een zwart schaaltje met zwarte stenen een macaron met walnoot en mint. Op een rond houten bakje knäckebröd met roomkaas, tuinkers en komkommer en tot slot een krokantje  met appel, crème van gerookte biet met een crumble van kaas. Alle hapjes hadden zeer veel smaak en waren geweldig lekker. Bovendien kreeg ik er erge trek van…

We bekeken de wijnkaart en besloten te beginnen met een Trittenheimer ‘Apotheke’ Bernhard Eifel, Moezel 2015 en die beviel me goed.

De chef kwam vragen welke ingrediënten hij absoluut niet mocht gebruiken en was nogal verbaasd toen onze tafelgenoten aangaven niet van inktvis te houden. Hij vroeg of hij voor hen iets mocht maken wat in één klap hun aversie zou wegnemen. Mocht dat niet lukken dan zouden ze een glas wijn krijgen. Prachtig geserveerd verscheen vervolgens voor ons alle vier een tagliatelle van inktvis met een beetje wasabi en limoen en erop een beetje crème van nori. Sander legde de manier van klaarmaken nog even uit en het is de bedoeling om de inktvis zo koud mogelijk te eten. Ik vond deze zeer mals, heel licht en wat mij betreft ongelofelijk smakelijk. Ook de tafelgenoten waren ervan onder de indruk. In positieve zin wel te verstaan.

Brood kwam op tafel met drie soorten boter in de vorm van een smiley-bolletje. Deze keer in de smaken honing/mosterd, lavas en met zout.

Het eerste gerecht was rolmops. Rolmops - gerookte aardappel - crème fraîche - Anna Dutch kaviaar.Midden in het schitterende bord lag een cirkel zoetzure rettich die gevuld was een salade met gerookte aardappel, granité van lavas, crème fraîche, sjalot en dille en afgemaakt met een flinke lepel Anna Dutch kaviaar en wat takjes jonge lavas. Inderdaad ontstond er een soort ‘rolmops-idee’, maar dan vele malen subtieler van smaak. Heerlijk fris was dit gerecht en door het lichte zuurtje voelde het extra licht aan. Een fijn begin.

We gingen verder met roodbaars. Roodbaars met sesam, parelcouscous en paddestoelen. Alweer in een prachtig bord geserveerd kregen we een stukje gebakken roodbaars met sesam. Onder de vis wat parelcouscous met crème van paddestoelen. Verder een saus van paddestoelen en een beurre blanc met sinaasappel, terwijl aan tafel nog wat olie van chorizo werd bijgedruppeld. Wat groenten op de vis maakten het gerecht af. Ook dit was een uiterst smaakvol gerecht, werkelijk bomvol van smaak, terwijl alle onderdelen apart ook te detecteren bleven. Met name de beurre blanc met sinaasappel was erg bijzonder.

We schakelden over naar een Soave ‘Monte Zoppega’, Nardello, Veneto, 2011 en ook die beviel me uitstekend.

Als derde gerecht verscheen er hondshaai. Gerookte hondshaai met gnocchi, tomaat, geitenkaas, forelkuit en schuim van parmezaan.Behalve genoemde ingrediënten ook nog een prachtig licht sausje, wat olijfjes en toefjes crème van tomaat. De gnocchi waren licht gebakken, precies zoals ik ze lekker vind. De hondshaai schijnt bijvangst te zijn, maar zoals zoveel bijvangst moet die gewoon veel vaker op de borden verschijnen, een heerlijk visje! Ook dit was weer een elegant en zeer uitgebalanceerd gerecht. Leuk toch om te zien hoe de chef hier weer telkens prachtige nieuwe gerechten bedenkt en uitvoert.

Het hoofdgerecht was heilbot. Gegrilde heilbot met salade van tabouleh. Ik heb zelden zo’n goede heilbot gegeten, vaak is hij namelijk toch tegen het te droog zijn aan. Deze was perfect van garing. Op de heilbot de tabouleh en wat groene kruiden en plantjes en om de vis heen een uitzinnig lekkere beurre blanc met Gillardeau oesters. Onnodig te zeggen bijna dat ook dit gerecht weer zeer bijzonder was. Van die beurre blanc droom ik af en toe…

Toen we van al deze  heerlijkheden waren bekomen wilden drie van ons graag de kaaswagen. Twee in plaats van dessert, een (ik) als extra gerecht.

De kaaswagen - van Kef hier - werd voorgereden en we maakten onze keus.

Bij de kaas een krokante brioche met crème fraîche en een stukje suikerbrood met crème van vijgen en radijs.

Oh, en ook nog een pijpje met jam van tomaat, wat een heerlijke frisse smaak had.

Het dessert tenslotte kon ik niet laten staan, voornamelijk omdat ik er erg nieuwsgierig naar was. Het dessert was  komkommer - witte chocolade - basilicum - kaffir. Allerlei moesjes, crèmes, ijsjes en meringues kreeg ik - gelukkig geen spongecake, ik vind dat helemaal niks eerlijk gezegd - en dat dan in de smaken komkommer, basilicum en kaffir. Om precies te zijn was het basilicumijs, mousse van kaffir, meringue van sake, witte chocolade, komkommer en palmhart. Ook nog een heerlijk frisse parfait van basilicum lag erbij en ik was helemaal tevreden. Wat een heerlijk dessert. Niet zoet, prettig fris en helemaal niet zwaar.

Bij de uitstekende espresso en thee werd de Groene Hart-wilg voorgereden met weer veel te lekkere hapjes en taartjes. Natuurlijk kon ik de verleiding helemaal niet weerstaan, dus maakte ik mijn keus. Ook deze friandises waren geweldig lekker. Een uitstekende afsluiting van een uitstekende maaltijd.

Meer dan tevreden verlieten we De Burgemeester, wat een fijn restaurant is het toch. Alles klopt hier. Een fijne opstelling in het restaurant, fijne stoelen, een uitstekende witte en zwarte brigade, een erg mooie wijnkaart en het eten is om van te dromen. Grote complimenten weer!