Chef's Table in Burcht. België

Het was restaurantweek in België en er was nog een tafeltje beschikbaar op de zondagmiddag bij Chef’s Table in Burcht. Een Bib Gourmand die al een tijdje op mijn lijstje staat.

Parkeren kan in de omgeving van het moderne gebouw waarin het kleine restaurant gevestigd is en we wandelden binnen. We mochten een tafeltje voor twee uitzoeken en dat werd er eentje in de schaduw, want de zon scheen fel deze dag. Op tafel kwamen direct een viertal lekkere warme broodjes met gezouten boter en olijfolie met kruiden en een mergpijp gevuld met werkelijk heerlijke rillette van merg. Een aperitief wilden we ook graag en dat werd een gin/tonic. Gin Raw hier met Fever Tree, lekker! We bekeken de wijnkaart, die vriendelijk en behoorlijk uitgebreid is en we maakten onze keus. De waterkaart zat in de wijnkaart (de meeste waters voor 7€ de fles) en we kozen voor de Chateldon, een lievelingswater van ons. 

Het restaurant was bijna geheel gevuld deze middag wat een gezellig geroezemoes opleverde. Het viel me wel op hoe klein het restaurant is en dan toch nog hebben ze rond de 38 couverts.

Het restaurantweekmenu (lag op tafel) met de mogelijkheid van een extra gang en een keuze bij het dessert werd ons uitgelegd en een amuse verscheen. Op een steen een taartje van pompoen met krokante quinoa en een toefje crème van Bleu d’Auvergne ernaast. Heerlijk en een erg leuke combinatie.

De witte wijn werd ingeschonken, een blend van onze geliefde Marsanne/Roussanne van J.M. Alquier, les Vignes du Puits, 2013, een bijzonder smakelijke wijn.

Het eerste gerecht was zalmcarpaccio, gemarineerd in rode biet uit onze tuin, eiwitschuimpjes van yoghurt en slaatje van truffelaardappel. Een kleurrijk geheel op het bord, zeker nog met de groene kruiden erbij. Het geheel was vrij zacht van smaak en smaakte eigenlijk vooral naar biet. Nu heb ik niets tegen biet, integendeel zelfs, maar dit vond ik iets te veel, zo proefde ik niets van de zalm bijvoorbeeld. Erbij lag nog wat peterselie in tempura, die mooi op smaak was. De eiwitschuimpjes van yoghurt waren verworden tot een flink eiwitschuimpje wat op de truffelaardappelsalade lag. Ook lagen er nog een ijsje biet en vioolblaadjes en het geheel was bedekt met een crumble van koriander. Op zich een aardig gerecht, maar het had wat mij betreft iets meer smaak mogen hebben.

Het tweede gerecht was het extra gerecht; brandade van makreel, crème van pompoen eigen teelt, coulis spinazie (8€). Een plaatje om te zien werkelijk. De crème van pompoen was kunstig neergelegd samen met de coulis van spinazie. Beiden hadden een vergelijkbare structuur wat een fijn mondgevoel gaf. Bovendien waren ze allebei goed op smaak en de combinatie smaakte uitstekend. Op de brandade van makreel, wat ik eigenlijk meer een slaatje vond, want het was veel meer makreel dan aardappel (als er al aardappel in zat), die heerlijk van smaak was, lag een koekje met zeewier, wat flink gekruid was. Ook lag er een flink krokantje van gerookte paprika op en wat haringeitjes. Het geheel werd omgeven door een olie van salie en wat snippers lente-ui, die wonderwel pasten bij alles en het gerecht mooi in balans brachten. Een uitstekend gerecht vond ik dit.

Het hoofdgerecht was fazantenfilet, crème van beuling, pastinaak, cognacsaus en amandelkroketjes. Een schitterend opgemaakt bord kregen we en de cognacsaus werd aan tafel op het bord geschonken. De crème van beuling was in cirkels op het bord gelegd. Het was een werkelijk heerlijke crème, maar wel aan de zware kant. De fazantenfilet was flink aanwezig op het bord en die was goed van garing. De pastinaak was gebrand en lekker, de veenbesjes waren heerlijk rins. Verder erbij partjes peer en wat paddestoelen en een crumble van beurre noisette. Alles was prima in orde, de enige opmerking eigenlijk is dat het gerecht aan de zware kant was. 

We hadden gekozen voor het dessert wat een supplement had (6€), namelijk vijgencake met Vacherin Mont d’Or aan tafel gelepeld. 

Allereerst verscheen er een bord met de vijgencake, waarbij ook nog wat abrikoosjes lagen die gemarineerd waren in rode wijn. De vijgencake was warm, zodat de quenelle Vacherin die de chef erop kwam lepelen mooi zachtjes ging smelten. Leuk om te zien hoe zo’n hele Vacherin Mont d’Or verwerkt wordt hier. Het was een werkelijk heerlijk dessert. De kaas paste perfect bij de heerlijke vijgencake en de smakelijke abrikoosjes. Op het bord lagen verder nog wat noten en wat stukjes verse vijg, allemaal erg lekker.

We sloten deze fijne maaltijd af met koffie waarbij nog wat snoepjes kwamen. Een echte Bib Gourmand vond ik dit. Goed eten voor een fijne prijs. Fijne bediening ook en een goede keuken met veel aandacht voor een mooie opmaak op de borden. Weer een fijn adres in België dus.