Rizibizi in Portoro/Piran in Slovenië

Op een van onze tochten door het wonderschone Slovenië, deze keer langs het piepkleine stukje kust wat ze hebben, moest er natuurlijk geluncht worden. We hadden net de zoutpannen bewonderd en wat souvenirs in het winkeltje gekocht en opeens schoot me Rizibizi te binnen, een JRE die volgens mij in de buurt moest liggen. En inderdaad! Ik belde even om te vragen of er nog een tafel voor twee beschikbaar was, wat het geval was, dus reden we bij Piran de heuvel op en in de glooiing lag het restaurant. Met een eigen parking en met een schitterend zicht op de zee, waar we nog net de kweekvijvers van de zeebaarzen konden zien. Een vriendelijke ontvangst en we werden via het eerste terras en het restaurant naar een tweede terras geleid, helemaal leeg net als de andere ruimten, waar we een tafeltje in de schaduw uitzochten, want ook vandaag was het weer een warme dag. Zoals zo vaak in Slovenië is ook Rizibizi open van 11.00 - 23.00, wat betekent dat je gewoon de hele dag kunt binnenlopen en kunt eten. Ik vind dat ideaal, zeker ook gezien de porties die je er krijgt. We aten deze vakantie gewoon alleen het ontbijt en dan nog een maaltijd ergens op de dag, ideaal!

Een aperitief wilden we wel, een bubbel graag uit de regio. Dat werd een Evina Penina Brut Bordon, Slovenska Istra. Een heerlijk glas. 

Direct erbij kwamen de menukaarten. Behalve het kaartgedeelte kent men drie Tastingmenu’s, respectievelijk 35, 39 en 49 euro, wijnpairing is mogelijk. Ook heeft men een speciaal Tastingmenu, bestaande uit vijf gerechten inclusief dessert voor 55 euro. Wij kozen deze middag voor het menu van 49 euro, ik had geen trek in allemaal truffelgerechten en de gerechten van dit menu spraken me zeer aan. 

We besloten om eens niet voor het arrangement te gaan maar iets uit de (bijzonder mooie en zeer vriendelijk geprijsde) wijnkaart te kiezen. Dat werd een Brandulin Belo 2007, een prachtige blend van 80% Sivi Pinot, Rebula, Chardonnay en Sauvignonasse). Elk jaar kent een andere blend, zo hebben we ons laten vertellen in de vinoteka in Dobrovo, waar we ook een uiterst genoeglijke middag hebben doorgebracht.  

Nadat we onze keus hadden doorgegeven aan de zeer attente mevrouw kwam er een groetje uit de keuken: op een stokje een rondje omelet met kruiden. Heerlijk van smaak en bewonderenswaardig luchtig. 

Ook werd er behalve water een mandje met brood en olijfolie en een pepermolen op tafel gezet.

Het eerste gerecht verscheen na niet al te lange tijd. Salade met kreeft en perzik. Op een groot wit bord allereerst diverse frisse verse slasoorten en cress van erwtjes. Op de salade de perfect gegaarde stukken kreeft, partjes perzik, heerlijk licht krokant gebakken spek en het geheel werd aan tafel afgemaakt met wat olijfolie met sinaasappel. Ik vond dit een bijzonder goed, fris gerecht en een zeer elegante combinatie. Alle onderdelen apart waren geweldig lekker, in combinatie vulden ze elkaar op een uitstekende manier aan. Zeer verrassend!

Het volgende gerecht was een variant op een klassiek gerecht uit de regio, waar het gemaakt wordt met ansjovis. Wij kregen ‘Sardines ‘savor’. Dat betekende hier dat we behalve heerlijke gemarineerde sardientjes, mayonaise met rode ui en olijfolie kregen met wat croutons en wat groen. De combinatie van de zoete mayonaise (door de rode ui) en de zure sardientjes paste mooi bij elkaar en ook dit leverde een aantrekkelijk en fris gerechtje op. 

Het derde gerecht was crème van wortel met verse ricotta. Precies dat kregen we. Een vrij dikke ‘soep’ van wortel, waarin een flink pitje zat lag in het bord met in het midden een quenelle van de heerlijke ricotta, die lichtjes naar ‘de stal’ smaakte. Aan tafel kwam er nog een lepel poeder van bevroren munt overheen. Een gerecht wat zeer fijntjes smaakte en prima in balans was. 

We gingen verder met nog een klassieker uit de regio: huisgemaakte fui met truffel. De pasta is gevuld met een lichte kaas en lag in een heerlijk aardse paddestoelensaus. Aan tafel werd van een truffel zo groot als een flink ei behoorlijk wat truffel over de borden geschaafd. De truffel gaf behalve een enorme geur ook heel veel smaak af. Ik vond ook dit een heerlijk gerecht. Lekker aards!

Het volgende gerecht was gesneden tonijn met crème van balsamico. Op het bord op een groot krokant van rijst, wat wegsmolt als was het ouwel, lagen de plakken tonijn. Heel opmerkelijk vond ik het dat de tonijn er uitzag alsof hij veel te ver was, maar dat de smaak en de textuur ervan geweldig lekker was. Gelukkig overigens. Verder in het krokant appel en biet en het geheel was omgeven door tipjes balsamico en tipjes mayonaise met sesam. Ook dit vond ik weer een prima gerecht.

Het hoofdgerecht was mediterrane visfilet. Op deze dag gelukkig zeebaars. Zeebaars zelfs uit de kweekvijvers waar we op uitkeken. Heerlijke zeebaars! Perfect van garing. Opgediend in eenpersoonsschaaltjes met een heerlijke ratatouille, waarin een pepertje te proeven was en lekkere gebakken aardappeltjes erbij. Ook nog wat plakjes gebakken courgette, wat een kleurrijk geheel opleverde. Een erg lekker gerecht dit ook. 

Het dessert kwam in eenzelfde schaaltje. Op het menu werd het aangeduid als perziken & kokosnoot. Wij troffen aan cake waarin munt was verwerkt, ijs met citroen en kokos, schuim van perzik en een saus met gember. Alles erg smakelijk en goed passend bij elkaar. En weer heerlijk fris en behoorlijk licht.

 

Bij de uitstekende espresso kwam nog een creamy limoncello van het huis en na het betalen van de vriendelijke rekening verlieten we erg tevreden Rizibizi. Weer zo’n Sloveens pareltje. Om te onthouden en om te bezoeken wat mij betreft!