Agli Amici in Udine, Italië

Ik had er geen idee van dat de restaurants in Slovenië zo goed zouden zijn, dus had ik alvast een ** in Italië gereserveerd. Eentje niet ver van ons verblijf. Agli Amici, gelegen in een klein dorpje dicht bij Udine. 

Het was een werkelijk bloedhete dag, het openbare parkeergebeuren bij het restaurant was helemaal vol, maar gelukkig kwam de vrouw des huizes naar buiten om ons een plekje op eigen terrein te wijzen.

Na een vriendelijke ontvangst werden we richting de dichte veranda geleid, waar we een prettige ronde tafel in een hoek kregen. Een erg prettige tafel zelfs, omdat de convectorputten daar liepen en die werkten deze dag als airconditioning. 

Water wilden we wel, bruisend en plat en ook een aperitief natuurlijk. We kregen de aperitiefkaart en maakten onze keus. Voor echtgenoot werd het een Spumante Piè di Mont, Cuvee Millesimato en die beviel hem. Ik vond de Gin Basil Smash er wel interessant uitzien, zo vaak drink ik eigenlijk geen cocktail. Extra leuk vond ik het dat de zeer vriendelijke jongeman met de benodigdheden op een tafeltje kwam aangereden en pal voor onze neus de cocktail klaarmaakte. Voor mijn smaak was hij iets te zoet, maar toch lekker genoeg.

Bij de aperitieven kwamen direct wat hapjes. Vijf in totaal. Drie op een houten plankje met een steen en twee in twee houdertjes. Op het plankje van links naar rechts tomaat met burrata met het advies om het in een hap op te eten, want het ‘tomaatje’ zou openploppen in de mond en inderdaad, dat gebeurde. In het midden een balletje van parmezaanse kaas met aubergine in een cacao-jasje en rechts een zout biscuitje met azijn, kers en parmezaan. Alle drie zeer smakelijk. In de houdertjes allereerst een cornetje gevuld met mayonaise van forel met groenten, ook bijzonder lekker en een krokant shisoblad in een truffelaardappelchipje met rijst. Zeer bijzonder van smaak. 

De kaarten werden ons uitgereikt. Men kent hier drie menu’s en uiteraard een kaart-gedeelte. Voor een nadere uitleg en prijzen, zie de website. Bij het grote menu ‘What is new is Unforgettable’ zijn drie wijnarrangementen mogelijk: wijn van het land (45), Italië of Frankrijk en dan magnums (50) en bijzonder (55). Omdat wij zeer gecharmeerd waren van de wijnen in de directe omgeving kozen we voor de wijnen van het land. Dat was bij nader inzien maar goed ook, want ik heb slechts een keer eerder meegemaakt dat er zo ontzettend lullig werd omgegaan met het inschenken van wijn. Een nogal humeurverziekende domper vond ik dat helaas. Ik hoef heus niet naar buiten te rollen, maar nog geen centimeter wijn in een glas per twee gerechten gaat me echt te ver.

De jongeman en zijn wagentje verschenen weer, deze keer met allerlei soorten brood, wat ter plekke werd gesneden. Ook hier werd dat keurig onder een doekje opgediend. Erbij een schaaltje met de bekende soepstengels, hoewel deze wel erg lekker waren, want ze waren gemaakt van polenta en daarna krokant gebakken. Op een stukje boomstam voor erbij een toef verse ricotta met kruiden.

De eerste wijn was een Vignai da Duline, Malvasia Istriana, een aardige wijn. Het gerecht erbij was oester, ijs van aardappel en zachte ricotta. In een schaaltje in de vorm van een oester kregen we een gehakte oester, waarop het ijs van aardappel lag. Op dat ijs lag schuim van ricotta. Om de oester was wat olijfolie geschonken en het gerechtje was afgemaakt met zoetzure bieslook en een oesterblad. Een zeer smakelijk gerecht.

De Malvasia werd doorgedruppeld bij het volgende gerecht. Omelet met groene asperge en kaviaar. Op een bord van Stockmans (!) een kleurrijk geheel. Allereerst de mooie groene crème van asperges en witte kruiden. In de crème de ‘omelet’. Geel van buiten, ietwat aan de harde kant. Binnenin het eiwit, wat heel zacht was. Op de omelet nog wat kaviaar en wat ricotta. Een verrassend en ook erg lekker gerechtje vond ik dit. Zeer elegant opgediend.

Een nieuwe wijn werd ingeschonken...Een Briach, een Riesling 2007 van Lascolo. Ook een lekkere wijn voor zover het te proeven was. Erbij geroosterde paling met gezuurde groenten. In het midden van het bord lag een stuk gebakken zeepaling met erop een framboos, wat biet, rode ui en shiso. De groenten waren lichtjes zoetzuur. Het bord was afgemaakt met een streep, die werd gepresenteerd als ketchup van zoetzure groenten met bessen. Een heerlijk licht gerecht vond ik dit, zelfs de paling was licht!

Als extra brood bracht men een net gemaakte focaccia met aardappelen. Verbazingwekkend licht was deze focaccia, werkelijk heerlijk. De aardappelen waren als chips bovenop verwerkt.

Ook de Riesling werd doorgedruppeld en daarbij kwam scampi, varkensbuik en soep van mierikswortel. Op het bord in het midden een stukje werkelijk perfect gebakken buikspek met aan weerszijden een stukje scampi, perfect gegaard. Om dat alles heen een minieme hoeveelheid soep van mierikswortel waar een druppel olie aan werd toegevoegd aan tafel.  Een mooi donkerrood Eucalyptus-achtig blad vervolmaakte het plaatje. Ook dit vond ik een uitstekend gerecht.

En weer kwam er wat Riesling in het glas, deze keer als begeleider van een meringue van zeewater, zeeslakken, citroen en zeewier. Op een groot glazen bord verscheen een intrigerend gerecht. Omgeven door kokkels kregen we een ‘meringue’ van gestold eiwit, lauw. Op de meringue zeekraal, poeder van zeewier en mosseltjes. In de meringue zat een soort ballonnetje gevuld met zeewater, waaraan een flink pepertje was toegevoegd. Een zeer verrassend en elegant gerecht dit!

Een nieuwe wijn kwam in het glas, een Bastianich Plus 2008, een erg mooie wijn. Erbij ravioli gevuld met melk, erwten en munt. Wederom een zeer kleurrijk bord. In een dunne crème van erwtjes met munt en poeder van munt lagen piepkleine ravioli, gevuld met melk. Ook waren er diverse toefjes schuim van melk. Persoonlijk was ik niet helemaal weg van dit gerecht, ik vond de ravioli en dan met name het deeg te dik en net niet al dente genoeg en de combinatie erwtjes/munt vind ik niet erg spannend. In zijn geheel eerlijk gezegd een nogal duffig gerecht. 

De volgende wijn is speciaal gebotteld voor Agli Amici, een Merlot uit 2009, een Specogna en ik moet zeggen dat het een lekkere Merlot was. 

Het hoofdgerecht was rund gekarameliseerd met witte ham, rozenbottels, cacaobonen en rauwe amandelen. In het midden van het bord lag een perfect stukje gebakken rundvlees omgeven door ‘kunstig’ gespetterde peterselie crème. Op het vlees krokantjes van brood, rozenbottels en stukjes rauwe amandel. Naast het vlees allereerst geplette aardappelen en daarop een witlofblad en een wortel. Alles nogal rauw. Ik vond dit een nogal saai gerecht. 

Leuk vond ik het dat de ‘kaaswagen’ hier gepresenteerd wordt onder glazen stollen. Die kaas zag er wel geweldig aanlokkelijk uit....we besloten dat we de desserts wilden inwisselen voor kaas. Aldus geschiedde. 

Bij de kaas kwam op mijn verzoek een droge witte wijn, een Verdicchio dei Castelli di Jesi, Podium 2003. We maakten onze keus onder de stollen vandaan en bij de kaas kwam nog wat getoast krentenbrood en in twee schaaltjes respectievelijk honing en gekonfijte kersen. Het waren - natuurlijk - prima kaasjes. De chef kwam nog even langs, hij bracht ons een punt van net vers gemaakte ricotta. Ik moet eerlijk zeggen dat het me weinig deed, eigenlijk smaakte het naar niets.

Nadat we klaar waren met de kaas verscheen er een glazen bakje met een servetje. Op dat servetje lag een vijftal gevriesdroogde kruidenblaadjes, bedoeld om de mond te verfrissen. We knabbelden de blaadjes dus gehoorzaam op, ze smaakten suikerig pepermuntachtig en verfristen inderdaad. 

Nog voordat we espresso bestelden kwamen er friandises. Gepresenteerd in een glazen potje, op een stuk tak, op diverse schaaltjes. Een soort reis door de tijd. Ik vond het wel geinig, we startten met hele zachte smaakjes en eindigden met flink wat drank... Hierna kwamen de espressi en die waren uitstekend.

Na het betalen van de rekening verlieten we - met een boekje van een of andere restaurantorganisatie van Italiaanse restaurants - Agli Amici. Jammer dat ze zo zuinig doen met de wijn, de meeste gerechten zijn er creatief en innovatief en daar hou ik van. De bediening is verder vriendelijk en attent en de stoelen zitten erg prettig. De vloerairconditioning is een fijne toevoeging, zeker op dit soort erg warme dagen.