We waren in juni ook nog bij Boreas. Het bericht dat het echtpaar Boreas hun restaurant had verkocht kwam voor mij (en vele anderen, ook voor henzelf) als een grote verrassing. Ik wilde er per se nog eten voordat de deur op 23 juli a.s. zal sluiten. Die deur opent overigens weer in augustus. Jan Sobecki, die de sterren van de hemel kookt tot eind juni bij Chapeau en zijn vrouw hebben het restaurant gekocht en vestigen er hun restaurant Tribeca. Ik wens hen alvast heel veel succes met Tribeca en natuurlijk komen we snel een keer eten.
Maar nu dan Boreas. Elke aanleiding is goed en ik had er zelfs twee. Twee mannen van me, de oudste en de jongste zijn jarig in juni en dat vond ik aanleiding genoeg.
De ontvangst was hartelijk als altijd en we kregen een fijne tafel in de tuin. 
Het was behoorlijk mooi weer en dan is het prettig om buiten te lunchen in de heerlijke beschaduwde tuin van Boreas.
Een aperitief wilden we natuurlijk wel. Voor de jongste het huisaperitief: Mousserende witte wijn met vlierbloesem en limoen en ik vroeg of ze het aperitief toevallig nog hadden wat ik de allereerste keer toen ik hier was gedronken had: de mousserende witte wijn met de gedroogde hibiscusbloem. En jawel, dat was er, dus de twee andere mannen en ik wilden dat graag en het was gewoon weer ouderwets lekker!
Direct kwam er een hapje bij het aperitief, gepresenteerd op stenen, een pindakoekje gevuld met crème van gadogado. Lekker!
Allerlei schaaltjes werden neergezet, drie per persoon. In een mooie wit schaaltje met een zwarte rand kalfsamericain in paksoi met amaranth; in een glaasje Noordzee-krab met tomaat, basilicum en geitenkaas en in een bakje met stenen een zwarte makaron gevuld met ganzenlever en zoethout. Alles geweldig lekker, zeer verfijnde en herkenbare smaken met een schitterend mooie opmaak.
De kundige sommelier, Jessica, schonk de eerste wijn in, een Domaine de Vedilhan Viognier uit Serica, een erg lekkere wijn. Erbij allereerst drie soorten brood: dat heerlijke donkerbruine brood met onder andere venkel, wit brood en heerlijke sneetjes brioche.
Daarna op een langwerpig bord ganzenlever met hazelnoot, koffie en peer. Een absoluut plaatje om te zien en nog meer om te eten. Zijdezachte ganzenlever met erop gebrande hazelnoten, toefjes gelei van peer en wat suikerwerk. Eronder een dikke crème van peer en een gestreepte cirkel van hazelnoot, peer en koffie. Goddelijk lekker en dat was dan nog maar de amuse! Wat een feest toch altijd hier.
De Viognier werd doorgeschonken bij het eerste gerecht. Langoustine. Een gerecht in twee gedeelten opgediend. Allereerst geplette langoustine met avocado, zoetzure kerrie en gezouten yoghurt. Afgewerkt met wat bladgoud. Werkelijk prachtig om te zien. En ook weer om te eten. De zachte smaak van de langoustine combineerde wonderwel met het zalvige van de avocado en het zacht-pittige van de zoetzure kerrie. De parels met de gezouten yoghurt gaven iets fris’ aan het gerecht en vervolmaakten de smaken. Ongelofelijk lekker vond ik dit en bijzonder elegant.
De tweede langoustinebereiding bestond uit gebakken langoustinestaartjes met Chinese kool, schaaldierenjus en schuim van curry. Ook dit gerecht was wonderschoon. Perfect gebakken langoustinestaartjes kregen we met erbij de Chinese kool, een geweldig volle schaaldierenjus en heerlijk schuim van groene curry. Verder nog wat paksoi en wat verse erwtjes. Heerlijk!
De volgende wijn was een Chileense Gewürztraminer, D.O. Valle del Rapel, Organic Wine 2015. Ook erg prettig.
Erbij gerookte en gelakte paling. Een flink stuk gelakte paling kregen we met erop een stukje gerookte paling. Beide palingbereidingen waren overheerlijk. Erbij rode biet, radijs, mierikswortel en een aan tafel geschonken saus van ponzu. Een zeer bijzonder, ‘anders’ gerecht vond ik dit, erg smakelijk!
In het glas deze ronde een Spaanse Altolandon, blanco, 2014. Ook al een erg fijne wijn. Jessica heeft er een hand en een neus voor! Erbij geroosterde kreeft met diverse groenten en een saus van citroenrasp. Alweer een schitterend bord met heerlijke geroosterde kreeft, een zeer mooie frisse saus en diverse groenten waaronder cantharellen en asperges. Zeer mooie smaken en een heel elegant gerecht! De wijn sloot er naadloos bij aan.
De wijn hierna kwam uit Oostenrijk. Johanneshof Reinisch, St Laurent, een aparte, bijzondere en lekkere wijn. Hij deed me wat denken aan een Pinot Noir, maar hij was kruidiger. Het gerecht was Anjou-duif met pistache, raapjes, verloren brood, uitjes, druivenjus en abrikoos. Een schitterende combinatie, perfect van garing alles en heerlijk hoog op smaak. Het boutje was verwerkt tot een soort balletje en met name oudste zoon werd hier bijna lyrisch van. Ook dit was weer een enorm verfijnd en heel elegant gerecht.
Ons werd naar de voorkeuren voor het dessert gevraagd en dat werd drie keer dessert en een keer kaas (voor mij). Bij de kaas schonk Jessica een heerlijke Pecorino Colline Pescaresi, een erg lekkere wijn.
Voordat de desserts kwamen, kregen we eerst nog een pre-dessert. 
Voor de heren werd dat een combinatie van champagne-ijs met lemoncurd, afgedekt met schotsen van vlierbessenbloesem en voor mij werden dat legosteentjes van oude kaas, wentelteefjes en ijs en crème van peer. Die legosteentjes van oude kaas waren ongelofelijk lekker! Alles was zeer smakelijk, maar die sprongen er echt uit. Een hele volle smaak, die ook nog eens lang in de mond bleef hangen. 
De wentelteefjes en het ijs waren ook bijzonder smakelijk.
Als dessert kregen de heren een prachtig knalrood dessert bestaande uit aardbei en rabarber, cheesecake van aardbei, framboosjes en sorbet van roos.
Ik mocht mee naar binnen om daar mijn keus uit de prachtige kaaswagen te maken, wat ik natuurlijk met veel plezier deed. Gelijk met mijn bordje kaas werden de beilagen erbij gezet, die ook stuk voor stuk erg lekker waren. De kaasjes waren perfect geaffineerd en dus heerlijk.
De beide heren die jarig waren in juni kregen opeens een langwerpig bordje met gefeliciteerd erop 
en een mooi bordje met een taartje van bittere chocolade met allerhande lekkernijen er nog bij en dat stelden ze enorm op prijs. Een erg leuke verrassing!
Bij de uitstekende espresso en koffie kwamen nog de meest heerlijke snoeperijen, die we ook nog allemaal hebben opgegeten. Het was werkelijk een enorme genietmiddag. Wat een fantastische keuken en wat een fijne zwarte brigade. Ik ga Boreas enorm missen en ik hoop het echtpaar Boreas snel weer elders te mogen treffen.
Net op het moment dat we klaar waren barstte de bui los, dus wij liepen naar binnen, betaalden de rekening en namen afscheid. De volgende keer dat we hier komen is het opeens Tribeca. Ik ben benieuwd.
