Hemels Rembrandt in Amsterdam

Ik was uitgenodigd om de perslunch mee te maken van Hemels Rembrandt 2015. Die lunch werd gehouden in de Rembrandttoren in Amsterdam. Een snelle lift bracht me razendsnel naar de 32e verdieping, waar iemand van de organisatie al klaar stond om me te ontvangen en ik werd naar de ontvangstruimte gebracht. Uiteraard viel me direct het prachtige uitzicht op: Amsterdam, maar ook Almere en zelfs Rotterdam waren te zien. Even in het kort een kleine toelichting op het evenement. Via een samenwerking tussen de Rembrandt Tower Boardroom en Museum Het Rembrandthuis is het mogelijk om van 21 september t/m 4 oktober - de sterfdag van Rembrandt - tussen reproducties van naaktstudies van Rembrandt en van zijn leerlingen te dineren op een hoogte van 150 meter. De tentoongestelde werken vormen een unieke preview van de expositie De Naakte Waarheid, die vanaf februari 2016 plaatsvindt in het Rembrandt Huis. Onder leiding van chef Wilco Berends (restaurant De Nederlanden in Vreeland) hebben vijf souschefs een menu samengesteld wat is geïnspireerd op de werken van Rembrandt en zijn leerlingen.

Tijdens de lunch kon ik de gerechten proeven en werd het me duidelijk dat van elke betalende gast van de diners 30€ zou worden gebruikt voor de aanschaf van een schilderij van Rembrandt. Tijdens de lunch mochten wij als eersten genieten van dit schitterende schilderij. Voor prijzen en andere wetenswaardigheden rondom de diners verwijs ik graag naar de website.

In de ontvangstruimte stonden drankjes klaar. Champagne, wijn, sherry, water en sapjes. Ik koos voor een glaasje sherry deze keer. Men liep rond met tableautjes met canapés. Ik proefde er twee. Het hoorntje gevuld met parmezaancrème en truffelolie en de meringue met bloedworst. Allebei zeer smakelijk.

Nadat we nog een andere zaal bezochten vanwege het uitzicht liepen we door naar de ruimte waar de lunch zou plaatsvinden. Diverse tafels voor 5/6 personen stonden klaar en we namen plaats. De menu's stonden al op tafel, evenals brood en boter. Water werd ingeschonken en telkens keurig aangevuld en ook de eerste wijn, een Greywacke Sauvignon Blanc 2013, Greywacke, Marlborough, werd ingeschonken. Een fijne stuivende Nieuw Zeelander!

Het eerste gerecht was gemaakt door de souschef van restaurant Basiliek in Harderwijk, Danny Bissot. Het gerecht was een cilinder van uien met een vulling van kreeftensalade en gekonfijte ganzenlever, compote van groene appel en luchtige mousse van cêpes met aardappelkaantjes. Op het bord een flinterdunne, zeer krokante cilinder met een duidelijke uiensmaak met daarin een heerlijke kreeftensalade met erop een luchtige mousse van de paddestoelen, afgewerkt met een paar aardappelkaantjes voor de bite. Uiteraard ook wat groen en een bloemetje. Verder een uitstekend gegaard stukje kreeft en een quenelle compote van groene appel. De kreeft en de salade in de cilinder vond ik erg lekker, evenals de mousse van de paddestoelen. De appelcompote vond ik wat detoneren, hij was nogal zuur.

De tweede wijn, een Quintaluna Verdejo 2014, Ossian, Rueda, een mij bekende wijn die ik erg lekker vind, werd ingeschonken en we gingen door met het tweede gerecht. Dit tweede gerecht was gemaakt door de souschef van restaurant De Burgemeester in Linschoten, Tommy Janssen. Langoustine met mousse van geitenmelk, crème van topinamboer, geschaafd rundermerg, mirabel, bacon, haringkaviaar en pompoenpit. Gepresenteerd in een wat groot uitgevallen kaviaarblikje lag op de deksel een kroepoekje van langoustine, gevuld met tartaar van langoustine met wat cress. De kroepoek was licht taai geworden door de vulling, maar dat nam zeker niet weg dat het bijzonder smakelijk was bij elkaar. In het blikje ook stukjes - maar dan groter - rauwe langoustine, heerlijk zilt en zoetig met erbij de mousse van geitenmelk, die mooi zacht van smaak was. Ook de crème van de aardpeer was zacht van smaak, zodat de geschaafde rundermerg goed te proeven bleef. Verder dus een mirabel, wat krokantjes van spek, her en der wat toefjes haringkaviaar die prettig zilt was en wat pompoenpitten. Veel smaakjes, maar uitstekend in balans.

Bij het derde gerecht kwam een Le G Bordeaux Blanc Sec 2013, Chateau Guiraud, Bordeaux in het glas en het derde gerecht was gemaakt door de souschef van restaurant Het Koetshuis in Bennekom, Niels van Dooijeweert. Het waren twee bereidingen van Sint Jakobsschelpen met tomatenstructuren, gepofte wilde rijst, verveine en kaffirlimoenen. In het midden van het bord lagen drie gebakken coquilles, waar aan tafel een thee van verveine en kaffirlimoenen werd bij geschonken. Ook werd er wat limoenzest aan tafel op de gerechten geschaafd. De coquilles, met erop wat gepofte wilde rijst, waren heerlijk. De thee was zeer hoog op smaak, voornamelijk de limoenen waren zeer goed te proeven. Ik hou persoonlijk wel van een zuurtje in mijn eten, maar ik denk dat dat niet voor iedereen zo is. Op de rand van het bord diverse bereidingen van tomaat, waaronder gebrand, crème, miniminitomaatjes en een kerstomaatje gevuld met rauwe coquille. Erg lekker en heerlijk fris. Ook een goed gerecht.

Bij het hoofdgerecht schonk men een Nero di Troia di Lupe 2012, Luigi Carpentiere, Puglia, die men erg lekker vond. Ik hield het deze lunch bij wit en keerde terug naar de Quintaluna. Het hoofdgerecht was gemaakt door de souschef van restaurant de Vrienden van Jacob in Santpoort, Frank Bakkenes. In het hooi gerookte tamme konijn met bereidingen van wortel, krokante prei en rozijnen met een saus van konijn en kummel. Op het bord een rolletje zeer mals konijn met erop wat krokante prei, wat in de verte aan hooi deed denken, leuk! De aan tafel erbij geschonken saus was heerlijk pittig en hoog op smaak en combineerde mooi met de olie die al op het bord lag. Bij de diverse bereidingen van wortel trof ik nog een beetje rillette van het konijn aan, heerlijk ook en verder nog wat cantharellen. De groenten tot slot waren allemaal mooi beetgaar. Een heerlijk gerecht vond ik het.

Bij het dessert kwam een glas Riesling Spätlese Oestrich-Lenchen 2002, Wegeler, Rheingau, ook een zeer smakelijke wijn. Het dessert was gemaakt door de souschef van restaurant De Nederlanden in Vreeland, Otto Genz en het was pannacotta van eucalyptus met gerookte crumble van earl grey thee, verschillende bereidingen van Rembrandtappel, gemarineerde venkel, dragon en sorbet van Granny Smith. Op tafel kwam eerst een Rembrandt-bord. Het ging om een bord gemaakt door Norman Trapman en het bord bevat een deel van Rembrandts Sitting half dressed beside a stove van 1658. De Rembrandtappeltjes werden rondgedeeld uit een kratje van De Nederlanden en midden op het bord gelegd, waarna de bovenkant van de appel schuin werd neergelegd, zodat we de inhoud konden zien. Een prachtige presentatie dus. Het appeltje was werkelijk beeldschoon om te zien. Het appeltje was gemaakt van witte chocolade en alle genoemde onderdelen, dus de panna cotta van eucalyptus en de gerookte crumble, de verschillende appelbereidingen zaten in het appeltje. De gemarineerde venkel was samen met de dragon verwerkt tot een soort krokante spongecake met een zeer duidelijke smaak. Ook de sorbet van Granny Smith was erg lekker en heerlijk fris. Een waardige afsluiter van een mooie lunch.

Natuurlijk waren er tijdens de lunch wat onderbrekingen voor toespraken en we eindigden de lunch met een zeer hartelijke applaus voor alle souschefs, want de gerechten waren bijzonder smakelijk.

Het programma was natuurlijk wat uitgelopen, dus ik kon helaas niet meer blijven om te genieten van een kopje thee of espresso, ik heb nog wel fotos gemaakt van alle lekkernijen die nog op tafel kwamen. Zo kwamen er prachtig rode bonbons, makarons, bananencakejes met room en nog allerlei andere heerlijkheden. Allemaal prachtig om te zien en ongetwijfeld erg lekker, want koken kunnen deze chefs allemaal als de beste.

Er zijn nog plaatsen beschikbaar voor de diners, dus wie zich geroepen voelt kan hier reserveren. Ik kan het in ieder geval aanraden.

In ieder geval mijn hartelijke dank voor de uitnodiging en voor de heerlijke lunch. Ik vond het een interessante bijeenkomst en ik ben een groot fan van Rembrandt, dus het was dubbel genieten voor me. Bij het vertrek kregen we nog een tas mee, waarin onder andere een exemplaar van het Rembrandtbord zat, ik heb nummer 96. Ook daarvoor mijn grote dank, complete verwennerij deze bijeenkomst!

Carla van Schelven