Restaurant One in Roermond

Nadat we de mooie tentoonstelling van Miró in Düsseldorf hadden bekeken wilden we ook lunchen. We kwamen uiteindelijk uit bij restaurant One, omdat een paar andere restaurants nog niet terug waren van vakantie. One had niet direct mijn voorkeur omdat ik op de website had gezien dat de menus niet echt gewijzigd waren, wat bij nader inzien wel meeviel en omdat we er pas drie maanden geleden geweest waren, maar we bedachten dat we dan gewoon het andere menu zouden nemen. Voor een inleiding over het gebouw, de te verkrijgen menus en dergelijke verwijs ik graag naar mijn vorige recensie van restaurant One. Ook de website geeft natuurlijk informatie.

 

Parkeren gaat meer dan makkelijk en weer wandelden we de loopbrug over. Het duurde even voordat het uitstekende mannelijke deel van de bediening van buiten naar binnen kwam, maar de ontvangst was daardoor niet minder hartelijk. Of we het aperitief op het terras wilden. Dat wilden we wel, inmiddels is het terras voorzien van fijne grote parasols, dus we namen plaats op de blauwe loungebanken. We kregen de gin- en aperitiefkaart en maakten onze keus. Voor echtgenoot werd dat een G & T Exotisch, wat betekent dat het een gin Monkey 47 uit Schwarzwald werd met een Fever Tree Mediterranean tonic en voor mij een Bobs your Uncle, mijn favoriete Bobby's gin uit Schiedam met dezelfde tonic. Bij het aperitief kwamen 4 hapjes. Pinda's met zeezout en zwarte peper, een aardappelpureeballetje met lapsang souchong, een hoorntje met limoencrème en kruiden en tot slot een cherrytomaatje gemaakt van cacaoboter wat wederom leuk openplopte in de mond, waardoor het uitlekvocht van tomaat in de mond loopt. Samen met het tomatenpoeder op het tomaatje krijg je een volle, frisse tomatensmaak. Lekker allemaal!

 

 

We beken de menukaart en besloten toch tot het Tasting menu met een kleine wisseling, die later wat komisch bleek te zijn. We besloten vooral tot het Tasting menu omdat daar dat lekkere eendenlevergerechtje in zit.

 

 

We werden aan tafel genood en kregen nog een hapje. In een glaasje schuim van kropsla met green juice, wat gemaakt is van komkommer en appel met erbij wat radijs. Heerlijk fris. Brood, boter, olie en een karaf water kwamen op tafel en de eerste wijn werd ingeschonken.

 

 

Een Sigalas 2014 Santorini. Erbij een bekend eerste gerecht, namelijk Langoustine; komkommer, bleekselderij, ponzu hangop. Een mooi opgemaakt bord met drie goed gebakken langoustines, diverse bereidingen van bleekselderij, heerlijk frisse hangop met ponzu en wat zoetzure komkommerblokjes kregen we. Erg lekker. Waarom de kaviaar, die er de vorige keer wel bij lag ontbrak, weet ik niet.

 

 

De tweede wijn was ook dezelfde als de vorige keer, een Altitudes Ixsir uit Libanon. Een bijzonder prettige blend van Muscat, Sauvignon, Viognier en Smillon. De toelichting op de wijnen was door het vrouwelijke deel van de bediening - ik vermoed de eigenaresse van het restaurant - wat minimaal, wat nogal afstak tegen het erg leuke enthousiasme van de dame van de vorige keer. De jongeman in de bediening maakte dat als hij de wijn inschonk overigens weer goed. We waren zo slim om het tweede gerecht met onder andere zeebaars, chili en avocado te wisselen voor de tartaar van rosé kalf; gepikkelde groenten, piccalilly, ijs van zoetzuur en toen dat op tafel kwam zagen we dat we dat de vorige keer ook hadden gegeten. We moesten er wel om grinniken. Op het bord een goede tartaar van kalf met gepekelde groenten, gefrituurde kappertjes en een oestertje, erg lekker allemaal. De tartaar was uitstekend aangemaakt en de gefrituurde kappertjes vond ik heerlijk. In een glaasje erbij een granité van zoetzuur met erbij gepekelde groenten. Ook dit was heerlijk, zeer hoog in de zuren, wat voor mij geen enkel probleem is. Extra blij werd ik van de crème van piccalilly die bij beide onderdelen aanwezig was.

 

 

De derde wijn was een mij onbekende. Een Chateau Símon, Grand Vin de Bordeaux, Graves, 2014. Een aangename wijn, maar voor mij iets te warm geserveerd. Het gerecht, lekkernijen uit de moestuin; nieuwe aardappel, olijfolie, crème fraîche zag er mooi uit. Op het bord onderop gebakken nieuwe aardappel, courgette, snijbiet, rode en roze biet, paksoi...en her en der een toefje crème fraîche was lekker, goed op smaak ook, maar toch wel een beetje simpel eerlijk gezegd. Ik herinner me de tien groenten van Vermeer van jaren geleden en de diverse manieren van klaarmaken ervan en daarom noem ik dit wat simpel. Wat niet wegneemt dat het smakelijk was.

 

 

De volgende wijn kwam uit Portugal. Een Toucas Alvarinho, Vinho Verde DOC. Het gerecht erbij was gegrilde makreel; quinoa, tomaat. In een schaaltje een stukje gegrilde makreel met quinoa, tomaat, heldere bouillon van tomaat aan tafel bijgeschonken, kokkels, poeder van zwarte olijf, tuinbonen, artisjok en basilicum. Een uitstekend gerecht dat ondanks de veelheid aan smaken zeer gebalanceerd en verfijnd was. Alles was ook zeer goed van garing.

 

 

De wijn die me de vorige keer zo goed bevallen was kregen we bij het 5e gerecht, de Fleur du Cap unfiltered Semillon, Western Cape South Africa 2013. Erbij zwezerik; bloemkool, druiven, macadamia, longpepper. Op het bord uitstekende krokante zwezerik, macadamianoten, druifjes, verschillende bereidingen van bloemkool: gebakken, crème en poeder en een jus met longpepper. Voor het zuurtje en de frisheid ook wat gebakken zilveruitjes. Een werkelijk heerlijk gerecht. De jus net pittig genoeg, de bloemkool zeer smakelijk en die zilveruitjes vind ik een prima vondst. En zoals gezegd: de zwezerik was uitstekend klaargemaakt.

 

 

We waren toe aan de geschaafde eendenlever; brioche, vijg, biet. Op ons verzoek schonk men de Fleur du Cap door en het glas verscheen. Onderin het glas de compote van vijg (de biet is me deze keer ontgaan), daarop een dun plakje krokante brioche waarop de heerlijke, geschaafde eendenlever lag met wat cressjes erop. Ik ontdekte wat extra zoutkorrels in de eendenlever en wederom vond ik dit absoluut heerlijk. Zowel in combinatie als apart. Om voor terug te keren, zoals we dus ook deden...

 

 

We besloten om deze keer geen zoet dessert te nemen, maar het bij kaas te houden. Voordat we zover waren kwam er nog een pré-dessert. Kokosgranité; ananas/gembercocktail. In een bevroren glaasje onderin een cocktail van gember en ananas, die heerlijk fris was. Daarop een laagje bevroren water, waarop ijs/granité van kokos met ananas en gember lag. Heerlijk fris, lekker en een mooie combinatie.

 

 

De kaas wordt hier betrokken van Bourgondisch Lifestyle. De jongeman was zo vriendelijk om de kaasjes voor me op te schrijven. Men heeft (nog) geen kaaswagen, dus we kregen 5 stukjes. Uit Italië een Robiola tre latti. Uit Frankrijk een Brillant Savarin. Uit Nederland een Remeker, uit Portugal een Cardus en uit Italië weer een Bleu Noce. Voor een beschrijving van de kaasjes verwijs ik naar de website van Bourgondisch Lifestyle. Bij de kaas dronken we op ons verzoek ook een glas Fleur du Cap, ik ben nu eenmaal een liefhebber van een mooie droge witte wijn bij mijn kaasjes.Bij de kaasjes nog vruchtenbrood, nootjes, stroop, een compote en wat druifjes, maar dat eet ik nooit bij mijn kaas, dus ik heb geen idee hoe het smaakte. De kaasjes waren erg lekker, ik vond het wel jammer dat het werkelijk piepkleine stukjes waren, dat mag best iets ruimer.

 

 

We sloten af met espresso en groene thee, waarbij friandises (keurig gevraagd) kwamen. Ik herinner me een makaron met drop, een after One, een ijsje van witte chocolade gevuld met vanille, een stukje citroentaart en dat alles was ook allemaal erg smakelijk. Echtgenoot werd gevraagd of hij nog een espresso bliefte, wat het geval was. Jammer genoeg stond deze tweede espresso gewoon op de rekening voor 3 euro, dat zijn we niet gewend bij restaurants op dit niveau...Na het betalen van de rekening namen we afscheid van de zeer vriendelijke jongeman en tevreden verlieten we restaurant One. Een paar kleine puntjes van kritiek, die voornamelijk met de beleving te maken hebben, want het eten is hier bijzonder lekker. We blijven fan.

 

 

Carla van Schelven