Rijks in Amsterdam

Ik had kaarten gereserveerd voor een exclusief avondbezoek aan Late Rembrandt in het Rijksmuseum en aansluitend wilden we natuurlijk een hapje eten en dat wilden we graag bij Rijks doen. Dat lukte allemaal en nadat we de erg mooie tentoonstelling hadden bekeken, die ons qua bezoekersaantallen en het bijzonder slechte glaasje wijn wat bij de prijs (35 euro per persoon!) was inbegrepen zeer tegenviel, schande eigenlijk vond ik het. Ik begrijp best dat een dergelijke tentoonstelling enorm kostbaar is, maar om op deze manier geld eruit te slaan zou beneden de stand van het Rijksmuseum moeten zijn. Maar goed. We waren veel eerder klaar dan we dachten en namen een drankje in een cafeetje in de omgeving. Inmiddels hadden we natuurlijk best trek dus ik belde naar het restaurant met de vraag of we eerder konden komen en dat kon gelukkig. Een zeer vriendelijke ontvangst en ook nog een ronde tafel, dus dat was allemaal erg prettig.

Vrijwel direct kwam er een witlofsalade met cassave, Amsterdams vet en een piccalilly-dip op tafel en erbij in een papieren zakje wat Siciliaans brood. Allebei erg smakelijk. Als aperitief namen we een gin en tonic, Bobby's en Fever Tree tonic, keurig geleverd met sinaasappel en kruidnagel. De koffiepot met water kwam weer voorbij, ook prettig en we bekeken het menu. Nog steeds het à la carte menu met veel gerechten om te delen, een vijfgangen- en een zevengangenmenu. Dat zevengangenmenu kwam ook op tafel. Onduidelijk was wat het vijfgangenmenu zou inhouden, maar omdat dat ons de vorige keer uitstekend was bevallen, besloten we dat te nemen. Overigens ratelde het vriendelijke meisje van de bediening desgevraagd het menu voor ons op. Erbij een fles Pinot Gris 2011, Ruud & Dorien Vermaas, Staete Landt Vineyards, Marlborough County. Voor de prijs viel hij ons wat tegen.Brood met wat aangemaakte boter kwam op tafel en werd telkens aangevuld. Ik hou alleen niet van boter waar iets mee gedaan is, geef mij maar gewoon gezouten boter. Boter is uiteraard roomboter.

Het eerste gerecht kwam. Een gerecht wat niet te vinden was op beide kaarten. Avocado, parelgort, tomaat, geitenhangop. Een gerecht wat ik helemaal nooit zou kiezen, maar verbazingwekkend genoeg vond ik het niet onaardig. Een hele geschilde avocado kregen we, doormidden gesneden en gevuld met de parelgort met de geitenhangop, wat in samenhang met de avocado een fris en pittig geheel opleverde. Erop flink wat pittig tomatenpoeder (ik ken de combinatie avocado/tomaat wel van Hertog Jan) en wat groene bladen. Op de een of andere manier miste ik wel een hartigheidje en gezien de omvang van het gerecht werd dat uiteindelijk wat storend.

Het tweede gerecht was kalfstartaar, braaoli, schorseneer, vetkoek. De schorseneer is me ontgaan of dat moeten de chipjes geweest zijn die op de tartaar lagen en werden aangekondigd als cassavechipjes. In ieder geval lag er een cirkel van goede kalfstartaar op het bord met lekkere olijfolie aangemaakt. De braaoli die erop lag was voor mij iets te geprononceerd aanwezig, waardoor de smaak van het kalf wegviel. Kan subtieler volgens mij. De vetbollen, die we de vorige keer ook hier gegeten hebben, waren deze keer bijna koud en niet luchtig, maar veel te compact, wat jammer was. In aanleg dus een aardig gerecht, maar aan de uitvoering kan wellicht iets meer aandacht worden geschonken.

We gingen verder met een groentegerecht. Echtgenoot had keurig aangegeven niet tegen knolselderij te kunnen. Ik kreeg knolselderij van 't spit, messenkleverkaas , dooier, amandel. Precies wat we de vorige keer bij de runderwang als bijgerecht hadden gekregen. Deze keer lagen er behalve de heerlijke knolselderij en de gesmolten kaas met de eidooier op 63 graden gegaard ook nog wat geleirondjes bij met onder andere rozijn en dadel. Erg lekker, wel machtig. Echtgenoot kreeg een aangepast gerecht en dat was ook een groentegerecht. Bloemkool, ook van het spit, daslook, kormasaus, gepofte gierst en wat paksoi die in geitenmelk was gedoopt. Ook hij was zeer tevreden over dit gerecht. Mooie bij elkaar passende smaken en prettig hoog op smaak.

Het hoofdgerecht bestond uit zacht gegaarde lamsnek, bloemkool, daslook, kormasaus, gepofte gierst. We keken eens goed naar de borden, we keken eens naar elkaar en tot onze stomme verbazing was dit gerecht qua ingrediënten een kopie - op het vlees na, waar ik zo op kom - van het gerecht wat echtgenoot net gegeten had. Precies hetzelfde zelfs. De stukken zacht gegaarde lamsnek waren extreem verschillend van grootte. Om precies te zijn, daarom plaats ik beide foto's, was het stuk vlees van echtgenoot twee keer zo groot. Bovendien was zijn vlees droog, dat van mij was prima klaargemaakt en nog mooi mals en sappig. Ook vonden we de gerechten niet in balans, het enige wat we er lekker aan vonden was de mooie zachte currysmaak en de krokante bloemkool. En mijn vlees dus. Tijdens het afruimen meldden we dit natuurlijk aan een jongeman van de bediening - de rest van de avond hadden we een zeer vriendelijk meisje aan onze tafel. Zijn eerste opmerking was dat we dat maar direct hadden moeten zeggen. Tja, misschien moet de bediening dan niet als een haas van de tafels verdwijnen zodra ze iets hebben neergezet.....

Het meisje wat ons dus de hele avond verzorgde kwam haar verontschuldigingen aanbieden en bood ons een kopje koffie aan. Zeer vriendelijk natuurlijk, maar ik vond het niet haar fout, ik vind dit een fout van de keuken. Zij moeten opletten als er wijzigingen in een menu worden aangebracht en zij moeten ook zien dat de borden onevenwichtig zijn opgemaakt. Slordig dus van de keuken.

Het dessert - gewisseld, want de rijstebrij hoe lekker ook, ken ik nu wel - was boeren Goudse oplegcustard, druiven, walnoten, wilde rijst, fynbos broodsticks. Precies dat ook kregen we in een glaasje opgediend. Onderin de kaascustard, erop de gehakte walnoten, jam van druiven en gepofte wilde rijst. De fynbos broodsticks staken uit het glaasje. Alles was erg lekker van dit dessert. Ik vond het een beetje weinig, eerlijk gezegd...

We sloten af met espresso en een koekje, aangeboden door het vriendelijke meisje en na het betalen van de rekening verlieten we, na nog een gezellig praatje bij de garderobe met onder andere een medegast, Rijks. Iets minder enthousiast dan de vorige keer. Ik vond het menu aan de magere kant, ik begreep de opbouw ook niet goed en ik vond de fout rond het groenten- en het hoofdgerecht erg vervelend en storend. Het dessert en mijn knolselderijgerecht waren eigenlijk de lekkerste gerechten en ik kom hier omdat ik het liefst vijf, maar ik kan genoegen nemen met vier, lekkere gerechten wil eten. Wat ik ook vreemd vind is dat er blijkbaar geen maître is. Er is veel jonge bediening, zeer van goede wil en heel vriendelijk allemaal en ook is er een wat oudere man, maar die is vooral bezig om met hem bekende mensen te babbelen. Hoe het precies zit, weet ik niet, maar het maakt een wat vreemde indruk. Een beetje sturing zou wellicht prettig zijn.