Centurium in Braga

De zonen gingen een dag naar Lissabon met de trein, wij hadden geen zin in zon lange treinreis en gingen nadat we ze heel vroeg op het station in Porto hadden afgezet naar Braga. We wilden naar de Serralves Foundation, maar zij zijn gesloten op maandag, dus dat gingen we op een andere dag doen.
Bij Braga hoort natuurlijk Bom Jesus, waar we wat tijd door brachten. We lieten ons door de Funiculaire, een allerschattigst treintje, naar boven en naar beneden brengen.
Daarna was het tegen 13.00 en dus tijd voor een aperitief. Dat namen we op een plein niet ver van de kathedraal. Een tafel voor de lunch had ik gereserveerd bij Centurium, waar we om 14.00 werden verwacht. Het restaurant is gevestigd in hotel Braara Augusta. Keurig op tijd wandelden we binnen en na een vriendelijke ontvangst besloten we op het kleine terras - het restaurant is ook nogal klein - een tafeltje uit te zoeken. Gedekt met linnen hier, vreemd genoeg met papieren servetten en al flink gevuld met etende mensen. Geen aperitief hier, wel water en het couvert: divers brood en olijven.
We bekeken de kaart. Men kent hier op weekdagen voor de lunch een menu, inclusief een zeer uitgebreid buffet wat binnen opgesteld staat. Het menu kost 11.90 en dan kun je onbeperkt eten van het buffet, aansluitend krijg je dan een vis of vleesgerecht en als dessert kun je iets kiezen van de kaart. Een zeer vriendelijke prijs dus.
Nu houden wij niet van buffetten en we waren ook niet van plan om heel veel te eten, dus wij kozen iets van de kaart. Die kaart kent voor ieder wat wils, zonder uitschieters die je werkelijk geproefd moet hebben.
De wijnkaart is hier uitgebreid met ruim keus in Portugese wijnen en we namen een Muros de Melgao, Colheita 2013, Anselmo Mendes Vinhos, een fijne Alvarinho.
Nadat we onze keuze van de gerechten hadden aangegeven kregen we allebei een stoffen servet en een schaal met appetizers van het huis. En wat voor een schaal....Van boven naar beneden brood gevuld met ham en kaas, gemarineerde mosselen met groentjes, insalata caprese, padronpepertjes en gebakken en gemarineerde champignons. Vreselijk vriendelijk en heel erg veel. Vooral met het brood was eigenlijk een lunch op zich.
Echtgenoot had gekozen voor de gegrilde garnalen met boter en citroensaus en ik voor de kokkels met citroen en botersaus. We moesten grinniken om de beschrijving en vonden het leuk toen de gerechten kwamen dat de sauzen inderdaad niet gelijk waren.
Echtgenoot kreeg vijf te droge garnalen met een lekkere saus en wat toast. Hij was vooral te spreken over de saus en vond het jammer dat de garnalen te ver gegaard waren, wat ik me kan voorstellen.
Ik kreeg een bord met kokkels in een saus met zoveel citroen dat de smaak licht bitter werd, wat onaangenaam was samen met de kokkels. De kokkels waren verder goed van garing, maar de saus heb ik laten staan.
Als hoofdgerecht hadden we gekozen voor de cataplana met zeeduivel. Cataplana is de pan waarin het gerecht wordt klaargemaakt. Traditioneel wordt de pan gemaakt van koper en de pan heeft de vorm van twee kokkelschelpen, die aan de ene kant scharnierend is en aan de andere kant kan worden dichtgemaakt met behulp van een klem.
Twee tafeltjes werden neergezet, nieuwe borden en bestek en de cataplana werd gebracht en geopend. Het zag er mooi uit.
De borden werden voor ons opgeschept, drie gekookte aardappelen per persoon, flink wat ui, stukken zeeduivel, garnalen, mosselen en kokkels en een licht-pittige saus. De aardappelen waren aan de flauwe kant, maar dat losten we op door er wat zout over te strooien, de zeeduivel was goed van garing, de garnalen, mosselen en kokkels niet, die waren taai en dus te ver gegaard. Jammer dat de kok die niet wat later bij de rest had gedaan, zodat alles hun eigen garingstijd zou hebben gekregen. Ik vond het wel leuk om eens een cataplana te eten, daar waren we nog niet aan toegekomen.
Zoals overal werd ook hier de tafel na het hoofdgerecht kruimelvrij gemaakt en we besloten nog een dessertje te nemen.
Echtgenoot ging - uiteraard zou ik bijna zeggen - voor de crème brûlée en was min of meer tevreden. Hij vond het een weinig subtiel dessert en het gekarameliseerde laagje had een lichte brandsmaak wat onprettig was.
Ikzelf was benieuwd naar de millefeuille met frambozen, ik ben nu eenmaal dol op rood fruit en al helemaal op frambozen. Ik kreeg een warme millefeuille met een coulis van frambozen en een vulling van een soort frambozenjam. Verse frambozen zaten er helaas niet bij.
Wel bij het dessert een glas (de hele fles kwam op tafel voor het geval we meer wilden) Tawny Port van Burmester, wat we dan weer heel vriendelijk vonden. We sloten af met ook hier uitstekende espresso en verlieten Centurium om nog wat in de stad te wandelen en om de outlet in het nabijgelegen Barcelos van Gabor te bezoeken.
Ook Centurium heeft een Bib Gourmand, wat ik begrijp, gezien de menu-aanbieding op weekdagen. Echter als ik in beschouwing neem dat we bij Histórico by Papaboa met zijn vieren, waar we twee flessen wijn gedronken hebben 110 euro kwijt waren, terwijl we nu 95 euro betaalden met twee personen en slechts één fles wijn en ik daarbij de gerechten die toch niet helemaal naar tevredenheid waren in ogenschouw neem, heb ik wat twijfels. Het is er zeker niet slecht, maar het is er ook zeker niet heel erg goed.