Rojo & Negro in San Sebastian

Nadat we ons hadden geïnstalleerd in het zeer prettige hotel waar we onze week in San Sebastian zouden doorbrengen wandelden we in het zonnetje richting de oude stad. Het was gezellig druk op straat, in Itali zouden we spreken van de pantoffelparade. Overal waren de terrassen flink bezet en ook binnen, aan de bar, waar de hoog opgestapelde pinxtos lagen, was het druk. De meeste Spanjaarden nemen 1 of 2 pinxtos en een drankje en vertrekken dan weer. Nu vind ik die pinxtos vreselijk leuk om te zien, maar er kleven voor mij twee onoverkomelijke bezwaren aan. De eerste is dat er vaak - gelukkig niet meer altijd zoals een aantal jaren geleden wel het geval was - een flinke snee stokbrood onder zit en dat vind ik niet lekker en de tweede is dat de pinxtos al in de ochtend worden klaargemaakt en ik vind het idee om iets te eten wat de hele dag op een bar heeft gestaan niet prettig. We hadden inmiddels wel een beetje trek gekregen, de lunch in Bouliac van eerder deze dag was allang vergeten. We liepen maar weer wat terug richting het hotel. Een echte maaltijd wilden we eigenlijk niet, we zochten iets anders. Om de hoek van ons hotel lag een bar/restaurant Rojo & Negro en de kaart die buiten hing zag er leuk en vooral anders uit. Men noemt het hier ook pinxtos, maar het zijn eigenlijk gerechtjes. Gerechtjes die je ook makkelijk kunt delen. Ook de pinxtos op de bar zagen er aantrekkelijk(er) uit. We liepen naar binnen - het uit vier tafels bestaande terras was vol - en namen plaats aan een tafeltje bij de bar. Achterin de pijpenla waren vier tafel gedekt met linnen en bestek, dat was het restaurantgedeelte.
We bestelden een glas witte wijn, een Rueda en die was lekker, zeker toen we de onwaarschijnlijk lage prijs zagen, namelijk 1.70! Op tafel stond de kaart en die bekeken we wat uitgebreider en onze trek werd groter. We besloten om wat gerechtjes te bestellen en die te delen.
We begonnen met een racin - portie - ham. Van die fantastische, boterzachte, hele malse, glimmende, licht notige ham. Ontzettend lekker! Geen foto van gemaakt, vergeten.
De wijn was op, dus we bestelden een fles. Aardig wat keus heeft men hier en wij gingen door met de Rueda en besloten tot een Blanco Nieva, Propietario Marte, Verdejo 2013 voor de prijs van 9.70...
Nadat de ham opgegeten was bestelden we wat gerechtjes.
Capricho de txangurro, ergens in mijn achterhoofd zat nog dat txangurro krab is. In ieder geval kregen we een rol gemaakt van rijstvel gevuld met een heerlijke warme krabsalade, perfect gekruid en zeker niet flauw. Erbij toefjes yoghurt en een heerlijke kruiden olie en erop wat gefrituurde aardappelsliertjes, die mooi nagezouten waren. Een zeer verrassend en heel lekker gerechtje.
De brocheta de langostino y Emmental en tempura leek ons ook lekker. Zoals verwacht kregen we aan een stokje stukjes langoustine met Emmentaler omwikkeld met deeg. Het deeg was geen tempura, maar veel dikker. Hierdoor viel de smaak van de inhoud nogal weg en viel het gerechtje ons dus tegen.
We gingen verder met de taco de bacalao con cebolla confitada, een stukje gebakken kabeljauw met gekonfijte ui. Dit was weer een erg lekker gerechtje. Prima gebakken kabeljauw met erop heerlijke zachte ui, mooi gekruid allebei en eronder nog wat lekkere olijfolie.
Ook de magret de pato y hongos, eend met paddestoelen, vonden we erg lekker. Mooie stukken goed gebakken eendenborst kregen we met een heerlijke, wat zoetige, jus en ook de paddestoelen waren in diezelfde jus gebakken samen met wat uien. Echt lekker allemaal.
De chipiron a la plancha con aceite de ajo (verbazingwekkend altijd hoe makkelijk Spaans eigenlijk is) konden we niet weerstaan, dus ook die bestelden we.
Perfect gegrilde inktvis kregen we, zoals zo vaak in Spanje geserveerd op een plak aardappel met erbij heerlijke olie met knoflook, waar we ons brood in doopten. Ook de aardappel aten we gewoon op, veel te lekker om te laten liggen tenslotte.
Inmiddels raakten we behoorlijk volzet, maar nog een gerechtje moesten we proeven vonden we zelf en dat was ensalade templada de foie. Een werkelijk heerlijke salade kregen we met een fijne vinaigrette aangemaakt en wat zelfgemaakte croutons erop. Daarop een plakje uitstekend gebakken ganzenlever, afgemaakt met een zoetige stroperige saus waarin ik in ieder geval aceto balsamico proefde. De kok in het kleine keukentje, want groot kan die keuken nooit geweest zijn, vonden we een ware kunstenaar, alle gerechtjes - op de tempura na dan - waren uitstekend, mooi hoog op smaak en prima van cuisson.
We sloten af met een goede gin-tonic op het terras en wandelden terug naar het hotel.
Later deze week hebben we nog een keertje aan een van de restauranttafeltjes een hoofdgerecht gegeten en ook die waren prima in orde. Nergens in San Sebastian hebben we 's avonds na onze copieuze lunches zo lekker nog een klein hapje kunnen eten als bij Rojo & Negro, dus wat ons betreft is het zeker een aanrader. Voor meer informatie en prijzen: zie de website.