De Lindehof in Nuenen

Tien jaar heeft restaurant De Lindehof een ster. Waarom ze er geen twee hebben is mij en met mij vele anderen een absoluut raadsel, maar dat zal wel een keer in orde komen. We kwamen er deze keer om die 10 jaar te vieren en dat deden we met het 10 Topjarenmenu.
Inclusief wijnarrangement, want flessen uitzoeken bij zoveel gangen blijft voor ons onbegonnen werk.
Heel vriendelijk kwam er iemand naar buiten lopen om de auto voor ons te parkeren, geweldig vriendelijk vond ik dat.
Eenmaal aan tafel een glaasje champagne, van Serge Mathieu voor ons, dat blijft toch een champagne die ik heerlijk vind. En het tafeltje weer voor mijn tas.
Erbij weer een bombardement aan amuses, zo fantastisch gastvrij, ik begrijp absoluut dat gemekker niet over Nieuw Ruig waarbij alle verwennerijen vooral moeten verdwijnen. Als ik naar een restaurant ga wil ik gewoon heerlijk in de watten worden gelegd en dat kan bijvoorbeeld door de amuses. Waarmee ik dus niet zeg dat ik veel amuses een voorwaarde vind. Restaurants maken dat helemaal zelf uit, ik geef alleen aan dat ik er geen enkel probleem mee heb om verwend te worden....
Direct bij de champagne (later nog eens bijgeschonken met de complimenten van de chef) een glaasje met erin de bekende soldaatjes met tonijn en kerrie en daarop volgend de chef met zijn lepels met die heerlijke praline van witte chocolade met aardpeer, ras el hanout en espuma van chili.
Hierna in een mooie schaal drie nieuwe hapjes. Een flan van bataat met mosterdzaad en krokantje met tandoori, erg lekker; een cannelloni van wakame met crème van tonijn en kokos, bijzonder smakelijk en een stukje krokant huid van hoender met lavas, heerlijk! Leuk van smaak en mooi gepresenteerd.
Vervolgens het hapje op de hand, deze keer gepresenteerd via een schaal met veel kleurig groen. Op de hand werd wat bloemkoolcrème gespoten en de meringue van bloemkool en waterkers met kaviaar van waterkers werd erop geplakt.
In een mooie witte beker verscheen phulauri en een compote van bakbanaan waarover een saus met garam massala werd geschonken, heerlijk gewoon!
We sloten de amuses af met frittas van bacalao met crème van tomaat en ook die was erg lekker.
Het rondje gezouten boter en de heerlijk warme brioche verschenen gelukkig ook, eigenlijk het enige brood wat ik eet omdat ik dat zo ontzettend lekker vind.
De eerste wijn die de sommelier presenteerde was een Herr, een Chardonnay uit het Gascognegebied. Een zeer prettige, lichte wijn.
Erbij uiteraard het eerste gerecht. Aardse groenten. Chioggia, knolselderij, schorseneren, oerwortel, crème van topinamboer, ijs van aardappel, truffel. Al die groenten lagen in verschillende structuren op het bord. Zo was de aardappel gefermenteerd en verwerkt tot ijs, de oerwortel was gedroogd tot een krokantje, de biet was vermalen tot kruim en we proefden tussen al dat mooie groentegeweld ook nog een zeer prettig pittig smaakje. Een mooi gerecht vonden we het.
Vervolgens een Kroatische wijn, een Graevina Ivan Enjingi, Kasna Berba 2007. Een fantastische Riesling!
Ondertussen werden heerlijke broodjes gepresenteerd, waaruit we onze keus maakten.
De wijn paste perfect bij de ganzenlever. Pennywafel van ganzenlever en rode portgelei, vijgenchutney; cannelloni gevuld met schuim met schuim van ganzenlever. Een prachtig bord kregen we met een cilinder gemaakt van rode port en madeira waarin het schuim van de ganzenlever zat. De pennywafel met de terrine van ganzenlever en de heerlijke gelei van port lag ernaast en het geheel werd compleet gemaakt door de chutney van vijg en de gelei van appel, waarin diverse specerijen duidelijk te proeven waren. Weer een bijzonder fijn gerecht.
Bij het derde gerecht schonk Arno verrassend genoeg een rode wijn, een Cornarea 2011, Nebbiolo d'Alba, gekoeld. Het derde gerecht was neustong. Op lage temperatuur gegaard, gegrilde peterseliewortel, taggiasche olijven, aceto balsamico vinaigrette. Neustong is bij ons beter bekend als tongschar. Een mooi stukje tongschar kregen we, perfect van garing met erop een plak van de gegrilde peterseliewortel en erbij wat groenten met de olijven en dat alles werd omgeven door een lichte vinaigrette met aceto balsamico. Een fijn gerecht met elkaar versterkende smaken.
De volgende wijn is een van mijn lievelingswijnen, een Chenin uit de Loire. Chateau Pierre-Bis, le Haut de la Garde, Anjou 2008. Een fantastische wijn!
Perfect passend bij de coquille. Dungesneden met gekarameliseerde witlof, gesmolten ganzenlever, kroepoek en schuim van schaaldieren. Precies dat troffen we aan op het bord en alles paste perfect bij elkaar. De kroepoek gemaakt van sepia en garnalen was heerlijk. We waren het er roerend over eens dat dit de topper van de middag was en dat wil wat zeggen met al die schitterende gerechten die we gegeten hebben. Een plaatje ook om te zien.
We gingen door met een Chardonnay uit de Jura. Domaine des Marnes Blanches, Chardonnay en Levrette 2012. Een mooie volle wijn, goed passend bij de kreeft. Met buikspek, tomaat, artisjok, kruidenmousseline, crème van mascarpone & Savora mosterd, vinaigrette van Umeboshi. Precies dat allemaal troffen we aan op het bord. Uitstekend gegaarde kreeft, een stukje heerlijk buikspek en alle andere genoemde ingrediënten, waarbij ik aanteken dat het gerecht prettig hoog in de zuren zat met name door de umeboshi. Wij houden daar veel van, dus we vonden het heerlijk.
De Jurawijn werd doorgeschonken bij het volgende gerecht. Rendang. Indonesisch stoofvlees met Savooiekool, edamame, sorbet van citrus & gember, saus van witte soja. Een heerlijk rondje rendang troffen we aan, precies zoals rendang moet zijn, erbij krokantjes van Kai Lan voor het bittertje.Verder nog wat tipjes aardappelmousseline en een heerlijke saus van rendang. Het ijs gemaakt van citrus en gember was zeer pittig, wat wij erg lekker vonden, dus alweer grote tevredenheid aan tafel.
Bij het hoofdgerecht kwam een glas Clos de la Procure 2011, Cotes de Provence. Een ongefilterde lekkere wijn.
Het hoofdgerecht was Lam uit de Pyreneeën. Chutney van aubergine, rode paprika met harissa, bara, gele paprika met sinaasappel, lamsjus.
Een heerlijk koteletje kregen we, wat stoof van lam en een stukje vlees van de schouder, wat flink hoog op smaak was. erbij diverse groenten, de bara en de heerlijke jus + nog wat gefermenteerde knoflook en een krokantje van gefermenteerde knoflook. Erbij zo'n rolletje wat opzwelt als je er warm water over giet om de handen schoon te vegen. Allemaal van die leuke kleine details!
Het volgende gerecht, waarbij dezelfde Provencewijn werd geschonken, werd geheel aan tafel klaargemaakt door de chef zelf.
Het gerecht heet truffel. Krokante soufflé met Epoisses en truffel. Allereerst kregen we een vrij grote krokante soufflé van aardappel, waarop de chef een ferme tik gaf, zodat er een gat in kwam. In dat gat kwam een flinke lepel Epoisses, die langzaam in de soufflé zakte. Daarover werd met een spuitfles behoorlijk wat Luikse stroop gespoten en daarop werd een grote hoeveelheid zwarte truffel geschaafd..Een absoluut heerlijk kaasgerecht ontstond hierdoor, wat extra lekker leek door de tafelbereiding. De combinatie soufflé-stroop-kaas-truffel was geweldig!
We moesten even bijkomen van dit schitterende kaasgerecht en dat deden we door vast te nippen van de eerste dessertwijn. Een Seehof Scheubere Morstein Spätlese, 2012.
Het dessert erbij was mango. Sorbet & cannelloni van mango, gekarameliseerde zoetzure tomaat, basilicum, poeder van yoghurt.
In een kring, afgebakend door hangop lagen de genoemde ingrediënten in verschillende verschijningsvormen. Gedroogd, gelei, als krokantje, sorbet etc. Opvallend vonden wij de tomaat en het ijs van mango met peper. Ook het dooiertje gemaakt van mango was een meesterstukje. Een heerlijk fris dessert in ieder geval.
De laatste wijn was een verrassing en een hele lekkere verrassing. Het was nl. een Macvin du Jura. Domaine Berthet-Bondet. Arnold kon niet weten dat ik een groot liefhebber ben van eau de vie, dus deze wijn was een schot in de roos!
Erbij appel. Crème brûlée van vanille met gepofte appel, marmelade van duindoornbes en vanille-ijs. De crème brûlée verscheen als vierkantje op het bord met erbij de crunch van gepofte appel, het vanille-ijs, de heerlijk frisse marmelade van de duindoornbes en nog allerlei andere heerlijk frisse geleitjes. Alweer een erg prettig dessert.
We sloten deze feestmaaltijd af met uitstekende espresso, waarbij nog wat lekkernijen waren en verlieten voor de zoveelste keer zeer tevreden De Lindehof. Ontzettend leuk hoe Soenil en zijn crew elke keer opnieuw weer iets nieuws bedenken en om te zien hoe ze groeien. Al die mooie details zoals het tassentafeltje, het doekje voor de handen en nog veel meer tonen toch hoe enorm begeesterd de chef is en dat proef je ook in al zijn creaties. De middag werd nog extra aangenaam omdat Arnold - de sommelier de tijd had voor een praatje zo af en toe. We hebben weer genoten!