De Gieser Wildeman in Noordeloos

In juni zijn zowel Ole als echtgenoot jarig. De maaltijd om Oles verjaardag te vieren heb ik helaas moeten afzeggen vanwege een operatie, maar dat maken we eind augustus goed. De maaltijd voor de viering van de verjaardag van echtgenoot kon wel doorgaan en zo reden we deze zaterdagavond via de pont door de Vijfheerenlanden naar Noordeloos.
Ons doel was de Gieser Wildeman, inmiddels voorzien van twee SVH Meesterkoks! Het was alweer een tijdje geleden dat we er waren, dus we waren benieuwd.
Zoals bekend ligt het restaurant natuurlijk erg mooi langs het water met een schitterende tuin en een mooi terras, maar het weer liet niet toe om buiten iets te doen, dus we liepen naar binnen, waar een vriendelijke ontvangst ons wachtte. Jassen werden aangenomen en we kregen een fijne ronde tafel in het hoge gedeelte (hoog in de zin van plafond, want er is ook een deel met een verlaagd plafond) van het restaurant. De akoestiek is hier helaas niet heel briljant, dat heb ik een vorige keer ook al gemerkt. De tafel was mooi gedekt met broodbordje, glazen, een kaarsje, een bloemetje en een intrigerende perspex ring.
Een glaasje champagne wilden we wel, Ruinart hier. Erbij direct een hapje. Een cakeje van zwarte olijf met olijventapenade en ansjovis. Lekker! Niet heel olijverig, maar prettig licht van smaak.
We kregen de kaart, de wijnkaart en een uitleg over het Alliancemenu (5 gangen). Dat menu beviel ons, dus dat zou het worden. We bekeken de wijnkaart, die erg mooi is, maar wel aan de kostbare kant, dus we besloten tot een wijnarrangement voor drie personen, want een van de jongens was weer onze BOB.
Water wilden we ook wel, plat en bruisend, brood kwam, een keus tussen wit en bruin en boter stond al op tafel.
Hierna kwam er een amuse. Die op de perspex ring werd gezet, dus dat mysterie was opgelost. Gazpacho van groene tomaat met komkommer, steurgarnaal en zeekraal. Erg lekker! Mooi fris en een heerlijke garnaal.
De eerste wijn werd ingeschonken. Een Arthouse Chardonnay met een vleugje Viognier, Junowines, Zuid-Afrika. Een fijne soepele, licht vettige wijn, die me erg beviel.
Erbij het voorgerecht. Zalm. Zalm als tartaar met erop zacht gegaarde wilde zalm met kaviaar, komkommer, mosterdzaad en structuren van radijs. Een heerlijk fris en licht voorgerecht met verrassende smaakjes door het mosterdzaad en de zalm was smeltend zacht. Lekker!
De tweede wijn was een leuke Pinot Blanc uit de Bourgogne, wat ik verrassend vond. Een Haut-Cotes de Nuits, Domaine de la Douaix, 2009. Ook weer een erg fijne wijn.
Het eerste tussengerecht was tarbot. Gebakken tarbot met Hollandse witte asperges, courgette gevuld met venkel, confit van eend, sinaasappel en Hollandaisesaus. Een mooi stukje prima gebakken tarbot kregen we, omgeven met de genoemde ingrediënten als garnituur, waarbij ook nog een gedroogd krokantje van ik meen venkel kwam. Alweer een erg lekker gerecht, mooi op smaak en perfect van cuisson.
We gingen door met een Groebe 2011 Westhofener Riesling trocken. Een mooie, droge Riesling met de bekende benzine (ik moet petrol zeggen volgens iemand die elders heeft gereageerd, maar ik noem het liever benzine) geur.
Het tweede tussengerecht, Oosterschelde kreeft, paste er uitstekend bij. Prachtige stukken kreeft kregen we met compote van tomaat, een schitterende saus van kreeft, zwarte rijst en op de rand van het bord nog een krokant koekje van polenta. Alles perfect van bereiding en heerlijk op smaak. Mooi passend bij elkaar en wederom waren we allemaal erg tevreden.
Heel klassiek verscheen er toen een spoom. Maar wel een erg mooie spoom. In een bakje namelijk kregen we een sorbet van dragon met parfait van vlierbloesem en schuim van citroen. Prachtig van smaak, niet zuur en verrassend door de smaken van de dragon en de vlierbloesem. Leuk!
De rode wijn bij het hoofdgerecht was een Saint-Emilion Grand Cru, Chateau Fougueyrat, 2009. Weer een erg prettige wijn.
Het hoofdgerecht was Black Angus. Schitterend vlees met diverse groentjes, waaronder meiknol, spinazie, paddestoelen en aardappel. Een mooie jus maakte het geheel compleet. Wederom grote tevredenheid aan tafel.
Ik had begrepen dat men hier een kaaswagen heeft en vroeg of het mogelijk was het dessert te wisselen voor kaas en dat was geen enkel probleem.
In het glas voor bij het dessert een Tschida Angerhof Spätlese Sämling 88, 2012. Tschida krijg je tegenwoordig bijna overal, deze Sämling 88 kenden we dan nog niet. De mannen vonden hem lekker.
Evenals het dessert. Aardbei. Bosaardbeitjes, meloen, ijs van meloen en ijs van aardbei, structuren van vanille en mini-bitterkoekjes. Heerlijk fris en lekker licht.
Voor mij werd de kaaswagen voorgereden. Een fijne kaaswagen om te zien met voldoende keus. Ik koos vijf lekkere stukjes kaas, waarbij nog Kletzenbrood, ingelegde abrikoosjes, hazelnoten en rozijnen kwamen en ik was dik tevreden. Een glas DeLaire, Chenin Blanc 2011, Laurence Graff Wines, Swartland maakte het feestje compleet.
We sloten af met drie espresso en een Ice Tea voor de jongste zoon, waarbij heel leuk in een apart kannetje citroensap kwam. Voor bij de koffie kregen we een schaaltje met een heerlijke crème caramel en ook nog een mooi plateautje met heerlijke snoepjes.
Zeer tevreden verlieten we al handenschuddend met het uitstekende personeel en ook nog de chefkok, de Gieser Wildeman; gelukkig ligt het restaurant dicht bij ons in de buurt, dus we kunnen er nog vele malen naar toe rijden.