DSC09382
DSC09382

Da Vinci in Maasbracht

Op 9 december 2012 in Limburg, twee sterren.

We pikten Ole op op station Echt, waar hij naartoe was gereisd uit Maastricht en reden naar ons enigszins gedateerde hotel in Thorn, mooi gelegen tegenover de verlichte abdij. We fristen ons op en hebben nog wat zitten kaarten in de lounge en zo tegen half 8 reden we naar Maasbracht, waar ik een tafel had gereserveerd bij Da Vinci. Beluga, De Leuf en Slagmolen waren helaas complet deze avond.

Parkeren kon niet meer voor de deur en we wandelden binnen, terwijl de deur gastvrij voor ons werd opengehouden. De jassen werden aangenomen en we werden naar een tafel voor vier in de lounge, in het nieuw aangebouwde gedeelte geleid. Veel glas, veel staal en zicht op de keuken.

Een aperitief wilden we wel, champagne voor ons allevier, van Moët & Chandon van het blauwe label hier. Vrijwel direct verscheen er een bakje met zonnebloempitten en gemarineerde olijven op tafel en na enige tijd kwamen er langwerpige bordjes met drie hapjes.

Aan een stokje een gelei van kardemom en kweepeer, een kroepoek van soja met bieslook en een marshmallow van bier met kriek (heren Bok) en kruiden. Lekkere hapjes, vooral de kroepoek vond ik erg lekker.

Ook kwam er een schaaltje waarin vier ijshoorntjes van filodeeg stonden, gevuld met drie keer bloemkool en hazelnoot, ook smakelijk. Ondertussen bekeken we de kaart. Men heeft een aantal mogelijkheden hier, allen gebaseerd op Margo's Meesterlijke Menu. Een Culinair Arrangement bestaande uit 5 gangen, incl. aperitief, wijnen, water en koffie met friandises en Margo's Meesterlijke Menu in 3, 4, 5, 6 of 7 gangenuitvoering. Drie van ons kozen voor het Culinaire Arrangement en eentje - de BOB - voor het menu in de 5 gangenuitvoering. Puur uit nieuwsgierigheid bekeken we ook nog even de wijnkaart, die uiteraard erg mooi is. Iemand van de goede, maar wel wat geroutineerde, zwarte brigade vroeg of we een rondleiding door de keuken wilden, wat het geval was en dus daalden we een trapje af en stonden we plots in de keuken, waar we eigenlijk alleen maar doorheen liepen zonder enig woord van toelichting. De chef riep ons nog even toe dat we zodadelijk erg lekker zouden gaan eten en we werden naar onze tafel geleid. Water werd ingeschonken, brood kwam, boter, peper en zout stonden al op tafel en ter plekke werd een Italiaanse olijfolie in bakjes geschonken. De eerste wijn, een Ronco dei Folo, Friulano, Folonari 2010, werd ingeschonken en die beviel me uitstekend. Ik ben nu eenmaal een groot fan van de wijnen uit Friuli.

Hij begeleidde in eerste instantie een amuse. Eentje in drieën. Op het vrij drukke onderbord wat al op tafel stond een zo mogelijk nog drukker kopje met erin een heerlijk soepje van prei met piccalilly, een makaron van bietjes, ook lekker en een bitterbal met aubergine. Het soepje was heerlijk, de rest vond ik gewoontjes. Het eerste gerecht was in tweeën.

Op het - rustige - bord een taartje van coquille met citroen en een parel van olijfolie en in het glas een cocktail van Atlantische Koningskrab. Het taartje van coquille vond ik lekker, erop nog wat Granny Smithreepjes en die best leuke parel, wat een suikerbolletje was gevuld met citroenolijfolie.. In het glas lekkere krab met ook wat Granny Smithreepjes en ik meende ook iets van aardappel te proeven. In ieder geval een fris gerechtje. Jammer dat ze hier zulk lelijk bestek hebben, dat viel me echt op. De tweede wijn was een Domaine Mourgues du Grès, Terre dArgence, Gard. Een wijn die me bijzonder beviel, mooi diep van smaak en uitstekend passend bij het tweede gerecht.

Dat gerecht was zeebaars, briochelaagje met lavendel, citroenrisotto, saffraanbouillon en gekarameliseerde kreeft. Wederom op een vrij druk bord waar de saffraanbouillon aan tafel werd bijgeschonken een rondje citroenrisotto met erop wat tomaat. Daarop de zeebaars en het briochelaagje met lavendel. Op een apart plateautje een salade met venkel en een krokant koekje, een bakje met een mayonaise-achtige rouille en aan een grote prikker een stukje gekarameliseerde kreeft. Het vreemde is dat dit ongetwijfeld ingenieuze gerecht erg weinig herinnering heeft achtergelaten. Ik vermoed echter dat we het vast smakelijk vonden. De volgende wijn kwam uit Portugal. Een Quinta de Religes, M Chardonnay, Vinho regional Minho, Castelo de Paiva, ook al eentje die ik erg lekker vond.

Het derde gerecht kwam op een bord wat in kleur was met het gerecht...Noordzeetarbot met gepocheerd ei, Hollandaise saus en peultjes. Onder de vis lag wat aardappelmousseline met wat worteltjes, daarop dus de tarbot, die perfect was. Erop de mooie Hollandaise saus, het gepocheerde ei wat verstopt was in krokante noedels, die zorgden voor een mooie bite. Erbij nog een gevulde courgettebloem en een courgettetorentje en daarmee was het gerecht compleet. Goed uitgevoerd en lekker. Vooral het gepocheerde ei met de krokante noedels vond ik leuk. De rest is - excuse me - toch behoorlijk bekend, hoe goed uitgevoerd dan ook. We waren toe aan de rode wijn. Een glas Casa de la Ermita, Petit Verdotree werd ingeschonken, een zeer prettige wijn moet ik zeggen.

Helaas werden de glazen van mij en echtgenoot weer meegenomen, want de Casa de la Ermita moest gedronken worden bij het ree met witlof, ravioli met rode biet, kersen en een rode wijnsaus. Beide zonen hadden voor het ree en ze waren tevreden met de genoemde onderdelen, waarbij ook nog wat groentjes, zoals snijboontjes en een groene asperge lagen.

Bij het gerecht werden apart nog een kers en een ijsje van ganzenlever gepresenteerd en ook dat vonden de zonen erg lekker. Wij kregen een glas Musar Jeune, 2008, Libanon ter begeleiding van de krokant gebakken kalfszwezerik met sjalot, soja en artisjok.

Ook hier wat aardappelmousseline, een aantal nogal klein uitgevallen stukjes zwezerik, wat groentjes en een tempura van zwezerik. Waarmee we toe waren aan het dessert. Op de kaart had ik in het menu een leuk gerechtje zien staan met kaas, namelijk geitenkaas Saint Maur, rucola, dressing van sherry en honing en volgens mij heb ik aangegeven dat ik dat graag wilde.

Ik kreeg echter een bordje met vijf - mooie - stukjes kaas gepresenteerd met erbij een glaasje Tawny Port van Grahams. Ook geen straf natuurlijk, maar wel vreemd.

Erbij een garnituur van vruchtenbrood, een stroopje en iets zoetigs met waarschijnlijk abrikoos of kweepeer, maar ik eet mijn kaasjes altijd zonder iets, dus daar heb ik niet van geproefd.

De mannen kregen een dessert in drieën. Een soufflé van citroen en speculaas, gepresenteerd in een schaaltje op een bord; een Mandarin Napoleon met vanilleijs in een gekleurde beker met een zilverkleurige binnenkant en hangop in een glas. Erbij nog een glaasje dessertwijn, een Viu Manent, Valle de Colchagua, Chili en ze waren tevreden.

De espresso dronken we weer in de lounge boven. Erbij nog wat snoepjes en na het betalen van de rekening verlieten we Da Vinci. Niet ontevreden, maar ook niet juichend en dat verwacht ik toch eigenlijk wel op **niveau. Nu ligt dat niet alleen aan het restaurant, het ligt ook aan mij. Ik vind het er te routineus, te afstandelijk en het is gewoon niet mijn restaurant.

4 gedachtes over "Da Vinci in Maasbracht"

MyriamC

Ondanks dat het niet jouw restaurant was heb je er toch weer een mooi verhaal van gemaakt. Ik vind vooral de borden veel te druk. Okee als onderbord, maar zet er dan wel een wit bordje bovenop. Kleuren en dessins op weer andere kleuren en dessins erbovenop is gewoon trop.
9 december , 2012 om 11:19 am

Nell Nijssen

Hmm, merkwaardig, twee sterren en dan toch zo'n standaard-riedel afdraaien. Meestal kom je daar bij de Michelin-mannen niet zomaar mee weg. Maar goed, het gebeurt dus wel. Ik vind met name het bord waarop de zeebaars geserveerd wordt, er-rug lelijk. Het bestek lijkt me van het soort "modern en slank" maar niet gemakkelijk om voedsel mee te transporteren. Een fijn, uitgebreid verslag weer, Carla!
10 december , 2012 om 19:07 pm

Anonymous

Hm; niet denderend voor de goede verstaander, terwijl ik er juist bijna geweest was enkele maanden geleden vanwege zeer positieve aanradingen, maar ik miste allerlei OV-aansluitingen (en ik helaas uren later eindigde in het evenmin indrukwekkende Nxt Door in Maastricht. Ik vraag me af of ik dus wat gemist heb. PB
18 december , 2012 om 23:38 pm

Da Vinci** (Maasbracht) | Sterrenjacht

[…] restaurantrecensiesvancarla […]
9 november , 2014 om 14:51 pm

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl