DSC09382
DSC09382

Le Jardin des Sens in Montpellier

Op 13 mei 2010 in Frankrijk, twee sterren.

Al weken van tevoren had ik gereserveerd, lichtelijk opgewonden, want Le Jardin des Sens in Montpellier stond al lange tijd op mijn 'lijstje'. Rondom 20.00 uur reden we Montpellier in, kwamen langs de mooie wijk van Bofill, Antigone, die we begin jaren 90 al bewonderd hadden. Toen was er nog nauwelijks begroeiing, nu staan er weelderige bomen en mooi aangelegde perken en ik blijf het een prachtige wijk vinden. Zo is de wijk van Marne la Vallée, ten oosten van Parijs, helaas niet meer mooi. Volledig ingebouwd in sociale woningbouw vallen de mooie lijnen helemaal weg. Maar ik dwaal af...

Le Jardin des Sens is behalve een bekend ** restaurant ook een hotel en dat zie je - teleurstellend genoeg - direct. De entree is nogal lulligjes eigenlijk, je moet de lobby door om het restaurant te bereiken. Nu was er in die lobby d'een of d'andere verkoop van Cartierspul, dus het was druk met dure pakken en jurkjes, waar we ons min of meer doorheen moesten persen. De ontvangst in het in niveaus ingedeelde restaurant was vriendelijk en weer viel me de grote hoeveelheid personeel op. Allemaal uitstekend getraind, sommigen Engelstalig en niet al teveel stagiaires. We kregen een fijne ronde tafel tegen een schuine glazen wand, die uitkijkt op een deel van de tuin en keken een wat rond. Eigenlijk een behoorlijk saaie inrichting. Een beetje hotellerig toch ook wel, met van dat degelijke tapijt wat 300 jaar meegaat, niet heel prettige stoelen, maar dat kan door onze lengte komen, kortom, wat mij betreft niet heel bijzonder. Wel mooie kroonluchters, dat dan weer wel. En de niveaus, ik meen dat het er vier waren, zijn eigenlijk ook niet heel prettig, bovenin kijk je flink naar beneden en vanaf beneden kijk je tegen de benen van de andere tafels aan. Bovendien is het voor het personeel een heel gesjouw met bijvoorbeeld de kaaswagen. Van het terras, wat er wel erg mooi uitzag, konden we helaas geen gebruik maken, het was een licht regenachtige avond.

Een aperitief wensten we wel. Voor Maurits het huisaperitief, champagne met jus d'orange, wat me hogelijk verbaasde. Jus d'orange slaat tenslotte alle smaakpapillen voor tenminste een uur geheel dood, dus ik vond het bijzonder vreemd dat het werd aangeboden. Nu moet ik er wel direct bij melden dat het vooral een zoetje gaf en niet de zure tonen aanboorde, waar jus d'orange over het algemeen zo goed in is. Ole wilde gewoon een Cola. Wij namen gewoon champagne, uiteraard van Moët & Chandon hier.
De prijzen zag ik overigens pas op de rekening en ik kreeg er ter plekke een uiterst slecht humeur van. De Cola deed 7 €, de andere aperitieven maar liefst 21€ per stuk!
Krokante koekje met maanzaad en sesamzaad stond al in een glaasje op tafel, erbij kwam nog voor allevier een glaasje met guacomole, stukjes coquille en stukjes zalm met iets van room erop, een kroket van pied de porc (varkenspootje) en foie gras waarbij een zachte crème van en met mosterd werd geserveerd. Daarna verscheen een bordje met koekjes met parmezaan en soesjes met geitenkaas en truffel.
Eerlijk gezegd vond ik het allemaal aan de flauwe kant en had het wat mij betreft flink hoger op smaak gemogen.

We bekeken de menukaart. Men kent hier behalve een a la carte gedeelte drie menu's en een lunchmenu (45 € incl. 1 glas wijn).
Een menu Sens & Saveurs, 125 € zonder drank, een menu Sens & Dcouverte, 170 €, zonder dank en een menu Éclat du terroir en Languedoc, 80 € incl. wijnen. Alleen geserveerd van dinsdag tot en met vrijdag tijdens het diner en op zaterdag tijdens de lunch. Dit menu wijzigt elke twee maanden en stelt u in de gelegenheid om de laatste creaties van de gebroeders Pourcel te proeven. Elk gerecht wordt begeleidt door een glas wijn uit de Languedoc-Roussillon, geselecteerd door onze sommelier.
We kozen eensgezind voor het laatste menu, voornamelijk omdat we benieuwd waren naar de nieuwste creaties. De gerechten bij de andere menu's kwamen ons lichtelijk bekend voor.

Het menu begon met een amuse. Le cappuccino d'asperge, marmelade de crustacés, tempura d'asperge. Een glaasje met opgeschuimde aspergevelouté (groene asperges overigens, we hebben sowieso erg weinig witte asperges gezien deze week), met erin stukjes schelpdieren en erop een halve groene asperge, kort gefrituurd in tempuradeeg. Best lekker, vooral de tempura. Brood verscheen overigens, boter en zout stond al op tafel en dat werd telkens keurig aangevuld, maar dat is natuurlijk niet meer dan normaal in een restaurant als dit.

Water kwam op tafel, bruisend en plat 8 € de fles (zag ik ook pas op de rekening uiteraard) en de eerste wijn werd ingeschonken.
Een Vin blanc: Vin de Pays d'Oc 'Grangeot' 2008, Domaine Beauregard Mirouze, par Karin en Nicolas Mirouze. Een weinig indruk achterlatende wijn, geen body en eigenlijk ook erg weinig smaak. De wijn begeleidde het voorgerecht, la salade de cappellinis aux légumes, brochette de gambas et calamars la plancha, vinaigrette aux saveurs du sud.
Precies dat troffen we ook aan. Een bergje pasta met erop wat tuinboontjes en erwtjes, waarop een stokje met 2 gamba's en 1 dun plakje calamare, die gegrild waren en eromheen een onbehoorlijk zure saus met stukjes ondefinieerbare groentjes en kruiden. Absoluut een misser dit gerecht. Hoe kun je nu toch koude pasta aanbieden met erop wat boontjes waar niets mee is gedaan en daarop dan wel heel simpel gegrilde gamba's en een plakje inktvis en dat dan bovendien nog vergezeld laten gaan door een saus waarvan de kaken samentrekken? Oh, erop nog twee blaadjes basilicum ook. Diep teleurgesteld was ik.

De tweede wijn, een Vin rouge: Coteaux du Languedoc 'les Garigoles' 2005, Domaine Coston, par Marie-Thèrése en Joseph Coston kenden we al en deze wijn beviel ons een stuk beter. Mooi diep met een volle smaak. Te vol eigenlijk voor het hoofdgerecht. Le demi-canard venden; la cuisse en Parmentier aux champignons et pinards, le filet rôti, jus façon 'canard l'orange.
Een halve eend uit de Vendée (piepkleine eendjes daar blijkbaar); het pootje uit elkaar getrokken in een taartje van aardappel met champignons en spinazie, erop twee filetjes, twee plakjes sinaasappel en op de mooie jus wat flinters gekonfijte sinaasappelschil. Een niet onaardig gerecht, maar nauwelijks vernieuwend te noemen natuurlijk.

We vervolgden met het dessert en toen gebeurde er iets wat ik heel vroeger ook wel eens heb meegemaakt in dit soort restaurants in Frankrijk: een bombardement aan snoeperijtjes verscheen, die blijkbaar voor een deel al bedoeld waren voor bij de koffie. De wijn die erbij werd geschonken was een dessertwijn, Vin de Table 'Muscat Doux' 2009, Valjulius, par Julien en Bernard Sarda en dit was een wijn die me beviel. Zoet, maar niet te zoet, licht, fruitig en inzetbaar bij veel zoetigheden, leuk!
Onder de snoeperijtjes troffen we onder andere aan een sorbet van peer, madeleine met frambozenpuree, lolly chocolade, hoorntje met een crèmetje van het een of het ander, kuipje met karamel, mini Berliner bolletje en macarons. Allemaal lekker zoet, maar wederom niet vernieuwend. Nu hoeft dat ook niet pers bij friandises, maar af en toe eens een wat subtiel ander smaakje ertussen is toch wel heel leuk.

Het dessert bestond uit le sablé aux framboises, crème lègére au citron, caraméline et sorbet fromage blanc. Op een rondje van een zanddeegkoekje troffen we heerlijke framboosjes aan, vermengd met wat zachte citroencrème, erop een flinter doorschijnende karamel en daarop een bolletje sorbet van kwart. Eromheen nog een mooi 'sausje' van limoen met limoensnippers. Een fijn, zeer klassiek, dessert.

We sloten af met drie espresso, wat gewoon koffie bleek te zijn en eigenlijk niet al te best (8 € per kopje, een tweede kopje werd niet aangeboden) en voor Ole een thee (10 €).
Met een behoorlijk katterig gevoel verlieten we le Jardin des Sens. Hier keren we zeker niet terug. Gelukkig kwam echtgenoot erachter dat we aan het eind van de week iets te vieren hadden en die ervaring maakte deze dan weer meer dan goed.

14 gedachtes over "Le Jardin des Sens in Montpellier "

Patrick

Een aanrader begrijp ik uit je lovende recensie? Leuk om te lezen.
16 september , 2009 om 20:55 pm

john golsteijn

Halo Carla, Ben wat laat maar lees nu pas je recensie van Bretelli. Klopt allemaal. Het is een prima adres. Was er al lang niet meer. Hoor zelf ook alleen maar goede reacties. Weert is vlak bij. Ben na jouw positieve recensie weer overtuigd! Gr. john
23 september , 2009 om 20:31 pm

Yvon

Een leuke reden om de tijd in de gaten te houden, maar ik vind het nog knap: 5 gangen in krap anderhalf! Het coquille/kreeft gerecht is om vrolijk van te worden, ook de hoofdgerechten al zo fraai van kleur (en belangrijker: klinkt verrukkelijk).
26 september , 2009 om 22:33 pm

Yvon

anderhalf uur, zat wat te prutsen en wissen.
26 september , 2009 om 22:35 pm

Carla

Juist vanwege de korte tijd namen we het 5 gangenmenu niet. We aten a la carte en komen vast een keer een weekend terug voor dat menu.
27 september , 2009 om 20:17 pm

Yvon

Stom, door de foto's en de laatste zin abuis. In elk geval een bewijs dat echt goed eten binnen kort tijdsbestek kn. De theaterarrangement met hetzelfde tijdseuvel vallen nogal eens tegen.
28 september , 2009 om 16:17 pm

Andrea

Het mag best saai zijn hoor!!! als het zoooo geweldig is. Jammer dat Weert weer zo'n eind uit de buurt is. Liefs A
15 oktober , 2009 om 17:58 pm

Jaartal

Och jeetje .. wat een afknapper. Je betaalt de absolute hoofdprijs en krijgt een mager menuutje ... Ben ook wel wat aan prijzen gewend, maar voor dit geld moet het meer dan top zijn. Dat was het niet!
13 mei , 2010 om 14:59 pm

Bert

Dus lang naar uitgekeken en dan zo'n matige ervaring, jammer. Wat een schandalige prijzen voor de drankjes.
13 mei , 2010 om 15:24 pm

Jee zeg, die drankjes, wat duur. Verder ook teleurstellend zo te lezen. Jammer, op de fotoxe2x80x99s zien de gerechtjes er wel leuk uit.
13 mei , 2010 om 16:08 pm

Agnes

Vorige bericht was van mij, moest me weer opnieuw aanmelden op je site, vandaar. leuke foto van de gehele familie overigens!
13 mei , 2010 om 16:12 pm

La flamande

Echt heel jammer, zeker dat je je er zo op verheugd had. Die prijzen van die drank dat is echt niet meer normaal. Wel mooi foto's C. Gisxc3xa8le
13 mei , 2010 om 16:23 pm

john golsteijn

Inderdaad magertjes Carla. En zeker als je er naar uit hebt gekeken. Maar een ervaring rijker en je kunt afvinken! Hoop volgende keer beter. leuke foto van de familie. Gr. John.
14 mei , 2010 om 20:42 pm

adwijgerde

tja weer eens zo'n restaurant waar niemand meer naar uitkijkt. Toch fijn dat wij zo wordt gewaarschuwd maar wel vervelend om het zo op te moeten schrijven Carla. Van die prijzen krijg je echt pijn in je portemonnee en zeker als het gebodene zo onder de maat is. groetjes Ad
23 mei , 2010 om 13:01 pm

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl