Vis & Ko in Haarlem

Imko Binnerts is uiteindelijk neergestreken in Haarlem. In het pand waar vroeger Lambermon's zat (helaas nooit bezocht, maar Floris in Rotterdam heeft eenzelfde opzet en die staat op het lijstje om eens een verjaardag te vieren). De tafelgenoten kwamen uit Den Helder en Amsterdam, parkeren was geen probleem op deze vrijdagmiddag, het zonnetje scheen, dus er kon eigenlijk niet heel veel mis gaan. En dat ging het ook niet.

Iets te vroeg betraden we het prachtige pand. Onze tafelgenoten waren er al, dus we sloten ons aan in het nogal krappe aperitiefgedeelte, wat in andere kleuren is uitgevoerd dan de rest van de tafels. De Amsterdamse tafelgenote wist ons te vertellen dat er sinds Lambermon's weinig aan de inrichting was veranderd, er was alleen een private dining gedeelte bijgekomen, wat vroeger bij het restaurant viel. De open keuken in het midden met de vitrine waarin de zeevruchten liggen is bedoeld als blikvanger. Mij viel vooral het zeer hoge plafond op en de mooie deuren waar ik bij wijze van spreken de paard-en-wagens al doorheen zag komen. Ik hou van hoge ruimten en grote deuren.

We begonnen met een witte wijn, de huiswijn. Maar liefst 9 open witte wijnen heeft men hier. Ik had thuis de wijnkaart al bekeken en wilde graag de Fiona Blanc, Chateau Chapion, Languedoc (een combinatie van viognier, rousanne, sauvignon en chardonnay) proeven. Ik vond hem erg lekker. De andere tafelgenoten namen de Colombard Ugni Blanc, Domaine de Guillaman, Sud Quest, vooral omdat die werd aangeboden door de zeer attente bediening. De mannelijke tafelgenoot laafde zich aan een getapte Warsteiner.

Erbij wat olijfjes en gezouten walnoten.

Het lunchmenu werd ons uitgelegd, wat tegelijkertijd het marktmenu zou zijn. Enig overleg ook met de keuken volgde, want we wilden toch wel wat meer weten nog en uiteindelijk kwamen we tot een toch wel ander menu. De dame uit Den Helder had al weken van tevoren gevraagd of zij in haar eentje het plateau fruits de mer kon eten en dat was geen punt gelukkig.

Voor prijzen, informatie, mogelijkheden en dergelijke verwijs ik uiteraard naar de website.

De wijnkaart, die mooi is, vind ik overigens aan de kostbare kant. En dat is jammer.

We besloten deze middag een Albariño, Martin Codax, Rías Baxas, Spanje 2007 te drinken en die wijn was lekker. IJswater is geen punt hier.  Brood kan ik me eerlijk gezegd niet herinneren, maar dat zal er ongetwijfeld geweest zijn. En een smeerseltje van een soort van tonijnmayonaise en bovendien nog een mooi smal flesje met olijfolie.

Als eerste verscheen het plateau met zeevruchten. Een mooi plateau met alle bekende mooie onderdelen en gelukkig niet al te veel alikruiken. Wel wulken, oesters, koningskrab, kreeft en dergelijke. Genoeg in ieder geval voor een middagje genieten.

Voor de andere drie, waaronder ik dus, verscheen het voorgerecht. Een cocktail van Alaska King krab met créme van avocado, gelei van tomaat en espuma van Bloody Mary.  De avocado had als toevoeging nog Hass, maar ik word erg moe van al die toevoegingen en gebruik ze vanaf nu alleen nog maar als ze naar mijn idee werkelijk iets toevoegen (of gewoon leuk zijn). Een mooi opgemaakt glas met heerlijke krab en op zich lekker fris. De espuma had wat mij betreft niet heel veel smaak en was qua hoeveelheid nogal aanwezig. Dat hoeft voor mij niet. De krab lag eigenlijk in de gelei van tomaat. De créme van avocado daaronder was goed, maar ik ben niet heel kapot van avocado, dat zalvige bevalt me lang niet altijd. Maar de krab was dus erg lekker n het zag er leuk uit met de laagjes zo. Erop nog een krokant koekje en een mooi stukje krab.

Het tussengerecht was mul. Een nogal piepklein gerechtje. Onderin het bord coulis van rode paprika met olijfolie (Picudo van Valderrama, de heer Binnerts werkt graag met Valderrama, ik persoonlijk neig meer naar Umbrische en/of Ligurische olijfolie voor mooie toepassingen).  Daarboven twee stukjes gegrilde mul, die uitstekend waren en half onder de stukjes vis een quenelle van auberginekaviaar, waarin duidelijk visbouillon te proeven was. En dat vond ik dus weer heel leuk gevonden om de simpele reden dat ik daar zelf nog niet was opgekomen. Een zeer simpel gerechtje, een beetje weinig, maar wel heel erg lekker.

Het hoofdgerecht was zeeduivel. In eerste instantie aangeboden met citrusvruchten, maar daar ben ik altijd wat huiverig voor, zelfs bij Imko Binnerts, dus we hadden bedacht dat we wel graag zeeduivel wilden, maar dan met een ander garnituur. Wat geen enkel probleem was.

Zeeduivel dus. Met groene asperges, linzen (Puy natuurlijk) en ham (Iberico uiteraard), schuim van rode biet en balsamicosiroop en tempura van garnaal (Nobachi, waar ik nog nooit van had gehoord, maar nu dus wel).

Twee uitstekende stukken zeeduivel, met de genoemde asperges, een stukje slahart en wat paddestoelen troffen we aan. Het schuim van rode biet met de balsamico had te lang onder de salamander gestaan en plakte vast aan het bord wat slordig is. Bovendien (zoals altijd trouwens, ik ben helemaal geen fan van balsamico eerlijk gezegd) overheerste de balsamico, waardoor de heerlijke grondsmaak van de biet geheel wegviel. Gelukkig lag het allemaal nogal apart waardoor de andere smaken, die wel helemaal in orde waren, niet beïnvloed werden! De linzen kan ik me eerlijk gezegd niet herinneren....

De garnaal was trouwens ook erg lekker, die ga ik zeker onthouden.

We sloten het menu af met een kaasbordje.  Kaas gaat hier per 3, 4 of 5 stukjes. Wij besloten tot 3. Ik herinner me vooral de gruyere, die erg lekker was. De andere twee kaasjes waren ook goed, maar de blauwe was geen roquefort en daar gaat toch wel mijn uitdrukkelijke voorkeur naar uit. Erbij trouwens nog wat sneetjes vruchtennotenbrood.

Na nog wat koffie, thee en cappuccino (de kopjes hebben hier geen oor, bepaald onhandig want het gaat om warme dranken tenslotte) waarbij voor een ieder een mini-appeltaartje werd gepresent
eerd voldeden we de rekening en verlieten we Vis&Ko. In zijn algemeenheid: sinds kort neem ik regelmatig (groene) thee als afsluiter omdat de kwaliteit van de espresso in Nederland abominabel is helaas, maar ik sta volkomen versteld over de prijs ervan. Onbeschaamd wat men vraagt voor wat gekookt water en een luxe zakje thee. Onbegrijpelijk ook, want ik kan me zo voorstellen dat dat tot irritatie leidt en het gaat uiteindelijk om niets.

Dat het een genoeglijke middag was moge duidelijk zijn. De bediening is hier prettig. De keuken kan volgens mij stukken beter. Ik vond het geheel in orde, maar weinig spectaculair en daardoor dus eigenlijk te duur. Of dat nu komt omdat we er tijdens de lunch waren? In ieder geval vind ik dat dus niet in orde en dat is jammer.