DSC09382
DSC09382

't Ganzenest in Rijswijk

Op 30 januari 2006 in Zuid-Holland.

gemaakt op 21-NOV-02


't Ganzenest.
Op woensdag, 20 november 2002. Een afspraak die al enige tijd stond met een smulwebvriend die ik al jaren ken, virtueel dan. Vorige week maakten we voor het eerst kennis bij een drankje bij mij thuis. De afspraak was toen overigens al gemaakt;-)
We zouden elkaar in het restaurant treffen rondom 12.30 uur. Ik was er iets eerder, het rijdt makkelijk aan en de weg erheen is bewegwijzerd.
Een verbouwde boerderij langs een riviertje. De tram tussen Delft en Den Haag rijdt er pal langs, boten varen af en aan. Neenee, het lijkt zelfs niet op De Zwethheul, een heel andere sfeer, maar ook heel prettig. Op de tram na doet alles rustiek aan. Navraag leerde dat je op het naar alle waarschijnlijkheid heel prettige terras, wat grenst aan een golfcourse, heel prettig kunt zitten. Geen geluidoverlast van de nabijgelegen snelweg, maar wel enige overlast van de bellende tram, in verband met de overweg vlak bij het restaurant. Maar goed, dat weet ik dus niet, het is nu november.
De entree is ruim. Een soort hal, mooi breed, grote zwart/beige plavuizen, een tafeltje met wat papieren, en die hal komt uit op de grote garderobe, waar ook de toiletten zijn. Een open ingang naar het restaurant, met direct links een grote ronde bar, waar drankjes en koffie wordt ingeschonken en met direct rechts een zaal waar privémaaltijden gehouden kunnen worden. Zo te zien voor een persoon of 20.
Het restaurantgedeelte staat tussen de pilaren van de stal, aangebouwd is een glazen stuk, de serre. Daar wachtte ik, met een glaasje witte wijn, op mijn tafelgenoot, die al spoedig kwam.
Een sapje voor hem, mooi vers geperst, erbij wat geroosterd wit en bruin brood, flinterdun, met een tapenade. Ik had trek en proefde van de tapenade en die was goed.
Het restaurant overigens is ingericht met zwart leren stoelen zonder leuning, bruine houten tafels zonder linnen. Het geheel deed mij prettig aan, alhoewel ik personeel wat tafellinnen prefereer. Niet te donker, niet te licht, voldoende ruim. Zicht op de open keuken is er ook.

We kregen de kaart met erbij de opsomming van het lunchmenu, drie gangen, iets met couscous en garnalen en gamba's en iets met risotto en een hangopje als dessert. Maar ja, daarvoor kwamen we niet. Wij wilden uitgebreid tafelen en langdurig babbelen.

We bekeken de kaart. Een drietal menu's en een à la carte gedeelte.
We waren het natuurlijk snel eens, het Jubileummenu moest het worden. In tegenstelling tot wat op de website (www.ganzenest.nl) staat, is er in de maanden november, december en januari geen seizoensmenu, maar een jubileummenu. Waarom ? Omdat 't Ganzenest 15 jaar bestaat en omdat de koks, Harry Visbeen en Cor van Steyn ons en jullie graag laten proeven van 15 jaar Ganzenestklassiekers. Dat wilden we wel ! Zes gangen, voorafgegaan door een glaasje champagne. Een glaasje Devaux, Grand Reserve, Brut was dat. Hierbij werd de amuse, een taartje van Noordzeekrab en Hollandse garnalen met een plakje kreeft en een lichte citroenmayonaise, geserveerd. Een lekkere amuse, pittig en de kreeft was uitstekend.
Inmiddels hadden we ook de wijnkaart bekeken, die ziet er aardig uit. We kozen nu eens niet voor de Saint Véran, die ook hier 27,50 kost, maar voor een Givry, premier cru, J.M. Boillot, 1999. Omdat er weinig halfjes op de kaart staan werd de keus voor de rode wijn wat moeilijker. Tot ik de rode Madiran, de Chateau Montus, Alain Brumont, jaartal vergeten, ontdekte. Die moest het worden na de prachtige ervaring met de witte Madiran bij Parkheuvel.

De eerste gang arriveerde. De vriendelijke ober, die zoals later bleek, geheel alleen de bediening moest doen, er was nogal wat personeel uitgevallen wegens ziekte, vertelde ons keurig wat we op ons bord konden vinden. Altijd prettig, op de een of andere manier vergeet ik altijd direct wat ik besteld heb .
Goed, dit was een klassieker van 't Ganzenest, eentje waar ik ook nieuwsgierig naar was. De Paupiette van gemarineerde tonijn en kruidige groentjes met gebakken gamba?s.
Een en ander op een spiegeltje van een soja-achtig aandoend sausje. Lekker was het, alhoewel de tonijn wat wegviel tegen de smaak van de vrij pittige groentjes. De gamba's, waar wat flinterdunne gefrituurde dingetjes op lagen, waren perfect, werkelijk heerlijk. Ik moet nog eens navragen welk kruidje hier gebruikt is ! De wijn deed het er ook uitstekend bij.
Een goed begin , we waren al blij, maar dat nam dus toe.
Hierna zouden we eigenlijk moeten genieten van de gebakken coquilles St. Jacques, geserveerd in romige witlofsoep, maar wij hadden aangegeven geen soep te willen en gevraagd of het mogelijk was van met de coquilles iets anders te doen. Een verrassing dus eigenlijk. En dat was het !
Wat kregen wij. We kregen Gebakken Coquilles St. Jacques geserveerd op een tuinkruidenrisotto, met een kerrievinaigrette en wat kokoscrème. Dit was gelijk, zoals zo vaak, de top van deze maaltijd. Perfect ! De coquilles waren uitstekend gebakken, de risotto was zeer smaakrijk en heel prettig licht en de kerrievinaigrette met net voldoende kerrietoets om heel mooi te combineren. Genieten ! Ook hier deed de wijn het uitstekend.

Ietsje te snel arriveerde ons volgende gerecht, wij hadden ons glaasje witte wijn nog niet geleegd. Dit werd elegant opgelost en we konden de rode Madiran proeven. Die was goed. Niet zo opzienbarend als zijn witte tegenhanger, wellicht komt dit door het huis. Maar wel goed. Stevig, aan de harde kant zelfs, mooi robijnrood, wellicht iets te jong. Hij deed me in de verte aan een Cahors denken.
We dronken hem bij ons volgende gerecht dus, ook een klassieker van 't Ganzenest, een gebraden fazantenhen op eigen wijze met gesmolten eendenlever en zuurkool. Alweer zoiets aardigs. De zuurkool was prima, de hen was ook uitstekend, niet te droog, zoals hij hoort dus. Nu eens geen gekonfijt boutje erbij, nee, rondom het gerecht lagen keurige blokjes vlees, van wat ooit het boutje geweest was. Een prima gerecht, alles combineerde prachtig.

Toen wilden we even een time-out en hebben om een kwartiertje rust gevraagd, wat absoluut geen probleem was. Inmiddels waren wij de laatst overgebleven gasten, de meeste mensen nemen toch het snelle lunchmenu.

Al babbelend en lachend vermaakten wij ons natuurlijk en het kwartiertje ging veel te snel natuurlijk. Daar was ons hoofdgerecht, een rugfilet en sukade van hert met gemarineerde pruimen, hete bliksem en rode koolsalade. Mooi opgemaakt in een stevige wildjus. Ook al uitstekend. Mijn tafelgenoot vond het vlees iets te ver doorgegaard, ik vond het nog wel kunnen. De wijn deed het er goed bij.
Hierna was het tijd voor het kaasgerecht. In het menu was opgenomen een roquette-witlofsalade met hazelnootolie en drie gerijpte kazen. Wij hadden aangegeven geen prijs te stellen op een al te ruime hoeveelheid salade, we wilden ons meer richten op de kazen zelf . Wat kregen we. Vier stukjes kaas met in het midden een roquette-witlofsalade. Mooie stukjes kaas. Een Merlijn, een Belgische geitenkaas; een Camembert aux Calvados, die kende ik al wel van dat theaterrestaurant in Delfshaven, waar ik ooit eens geweest ben, mijn tafelgenoot was er verrukt over; een Hansi, een Elzaskaasje, gewassen in Marc de Gewurztraminer en een Bleu des Causses, een roquefortachtige van koemelk. Lekker lekker allemaal. Geen port, we waren beide met de auto, maar gewoon een glaasje van onze rode wijn.

Het dessert van de dag zou de afsluiter worden. Dat was het ook. Lauwwarme bramen met mascarpone-ijs in een kletskopkoekje. Het zag er prachtig uit. Een cilinder (het kletskopkoekje) hield het ijs met erop de lauwwarme bramen in bedwang en alles smaakte uitstekend, ook weer niet te zwaar, wat je toch al snel mag verwachten met mascarpone. Prima dus !

Toen nog wat kopjes koffie, capuccino voor mijn tafelgenoot, espresso voor mij, wat bonbonnetjes erbij en dat was onze maaltijd.
De kok kwam nog even bij ons langs om te vragen of alles gesmaakt had. Dat had het. Wij vernamen toen ook dat er nogal wat personeel ziek was en dat er die avond een wijnproeverij zou plaatsvinden.
Tevreden keerden wij uiteindelijk huiswaarts. Ik vind 't Ganzenest absoluut zijn ster waard.

Wij betaalden voor dit geheel, ik meen, rond de 240 Euro.

 

Update: 't Ganzenest bestaat al lang niet meer, op deze lokatie is Niven neergestreken, inmiddels ook een ster en ook de mogelijkheid tot overnachten. 

 

3 gedachtes over "'t Ganzenest in Rijswijk"

dekogifts dordrecht

ben er nog niet geweest maar heb vernomen dat het een zeer goed restaurant is
3 november , 2010 om 20:55 pm

Carla

't Ganzenest bestaat niet meer, sinds 2 jaar exploiteert Niven het. Zie de recensie van Niven onder Zuid-Holland.
3 november , 2010 om 23:44 pm

Ray

Wat leuk om deze weer een keer terug te lezen. :-)
9 november , 2010 om 10:45 am

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl