Kasteel Landgoed Engelenburg in Brummen

gemaakt op 15-APR-02

Een kort werkweekendje op de grens van de Veluwezoom en de IJsselvallei....in Kasteel Landgoed Engelenburg in Brummen. Ik had er nooit van gehoord en was nieuwsgierig. De aankomst was gepland om 12.00 uur op 12 april j.l....
Natuurlijk waren wij weer iets te laat, dat zijn we altijd als ik Constant zijn gang laat gaan...De entree is mooi, een oprijlaan, een kasteeltje met ernaast een orangerie en twee koetshuizen, een Engelenburg koetshuis en het Zuidafrikaanse koetshuis. Het kasteeltje heeft model gestaan voor de aanleg van Paleis het Loo en dat kun je zien. Natuurlijk veel kleiner, maar qua opbouw zijn er veel overeenkomsten.
Het register op de leenactenboeken vangt pas op 23 december 1641 aan, zo is ons verteld, muurresten echter tonen aan dat de oorsprong van Engelenburg enige eeuwen vroeger gezocht moet worden. Wie de bewoners voor 1570 waren is onbekend maar in de 16e eeuw werd het kasteel eigendom van het geslacht Schimmelpenninck van der Oye.
In 1988 verbouwde de nieuwe eigenaar het uitgebreide landgoed en het inmiddels schitterend gerestaureerde kasteel tot een Golf & Conferentiecentrum.

Maar goed, na een aperitief in de Engelse lounge, een mooie ruimte, waarin o.a. het Whisky-cabinet, met een unieke verzameling van meer dan 140 soorten single malt whiskys te vinden is ( hier zijn ook de Whisky Nosing & Tasting bijeenkomsten, die Engelenburg organiseert) gingen wij richting serre voor de lunch. De serre is prachtig, hij leek mij authentiek. Tot mijn teleurstelling hoorde ik dat de serre er pas sinds 8 jaar staat. Wel knap gedaan dus....
Informatie leerde ons dat er twee koks zijn op Engelenburg, een Nederlandse kok en een Zuidafrikaanse kok...
De lunch was een positieve verrassing: het voorgerecht was een carpaccio van ossenhaas met een zuidafrikaanse wortelsalade en natuurlijk pijnboompitten, het hoofdgerecht een op de huid gebakken doradefilet met een Noilly Pratsaus, een spinazietorentje en gefrituurde aardappeljuliennes en het dessert een exotisch fruittaartje (meer een ijsje vond ik..) met een abrikozenmousse.
Hierbij dronken we een witte Zuidafrikaanse sauvignon, ik kon het etiket niet zien, dus ik weet niet welke.
Erg smakelijk allemaal, goed van temperatuur en het spinazietorentje was leuk, er zat een zoet smaakje in, wat verrassend combineerde. Het sausje met Noilly Prat was erg zacht, dusdanig zacht dat ik de Noilly Prat in het geheel niet proefde...maar dat mag geloof ik ook niet.
Een verrassing vond ik de lunch, over het algemeen zijn dit soort bijeenkomsten wat minder uitgebreid op het lunchmoment en de kwaliteit had ik niet verwacht. Dit behoeft toelichting. Ik had verwacht dat omdat we zo dicht bij Zwolle waren, het diner zou plaatsvinden bij De Librije....wat niet het geval zou zijn, ook het diner zou bij Engelenburg zijn en dat was volgens wat smulwebbers toch vele klassen lager dan De Librije. Nu zal dat ongetwijfeld het geval zijn, maar desalniettemin vond ik de lunch bijzonder smakelijk.

Hierna werd er ingecheckt, uitgepakt, opgefrist en werden we per bus naar Zutphen vervoerd, alwaar we door een zeer enthousiaste gids, met veel kennis van zaken een rondleiding door Zutphen kregen. Leuk hanzenstadje dus met veel bezienswaardigheden. Wat mij opviel was de openbare bibliotheek die in een oude Kloosterkerk is gevestigd. Een mooie oplossing ! Jammer dat er veel gebruik was gemaakt van het jaren 60 formica-achtig gebeuren, wat toch wat afbreuk doet aan de sfeer van het gebouw. De plafonds waren prachtig gerestaureerd overigens.
Tijdens de rondleiding hebben we bij De Pelikaan, een bekend koffiehuis (ze branden er o.a. de eigen koffie en zijn hofleverancier...) koffie gedronken. Er zitten wat winkeltjes bij De Pelikaan, waar een aantal vrouwen flink gebruik van maakten. Ze hebben er van die geestige hebbedingetjes, wel leuk om te kijken dus.

Na wederom opfrissen en omkleden gingen we het aperitief nuttigen in de wijnkelder van het Kasteel. Hier viel me op dat de wijnkeuze alleen Zuidafrikaans is. Prachtige wijnen lagen er overigens. Bij het uitchecken de volgende dag viel me pas op, dat is jammer van dit soort groepsgebeurens, hoe de wijnkaart van Engelenburg in elkaar steekt. Een mooie wijnkaart is het, met uitsluitend wijnhuizen van De Kaap. Heel leerzaam om de kaart eens door te nemen, althans voor mij. Alle flessen kosten 29,50, met uitzondering van de Vergelegen Red, die heeft een toeslag van 31,50.
De Vergelegen Red ken ik persoonlijk niet, wel toevallig de Vergelegen Wit en dat is een hele mooie witte wijn. Wij hebben daar een aantal maanden geleden wat flessen van aangeschaft, toen we op een wijnproeverij waren....
De wijnkelders overigens, gerestaureerd en in oorspronkelijke staat teruggebracht, dateren uit de 16e eeuw. Hier worden ook regelmatig Cheese & Wine Tastings gehouden, die druk bezocht schijnen te zijn.

Het diner werd geserveerd in de VIP Serre, een prettige vierkante ruimte, met uitzicht op de vijver. De keuze van diner was vooraf gedaan door onze gastheren.
Als voorgerecht hadden we een Gravad Lax van gemarineerde zalm met een pesto van tay soi en een vleugje knoflook; vooral de pesto vond ik grappig, behoorlijk pittig van smaak en hij combineerde uitstekend met de wat obligate zalm.
Hierbij dronken we een Kanu Sauvignon Blanc, een prettige witte wijn vond ik dat !
Het tussengerechtje was een lamsbouillon met garnituur van gevulde flensjes en prei, verrassend lammerig van smaak. Het was meen ik de eerste keer dat ik in een restaurant een lamsbouillon heb gegeten, lekker !
De spoom van papaya en mango nuttigden we in de Engelse lounge, waar we van een personeelslid een uitgebreide toelichting kregen op ontstaan en de huidige handel en wandel van Kasteel Engelenburg kregen. Leuk en leerzaam.
Het viel me overigens op, dat alhoewel het personeel jong is, zij allen kundig en prettig opereerden !
Het hoofdgerecht was een parelhoenfilet met voorjaarsgroenten, en limoensaus waarin gekonfijte kamquats (ik dacht dat het kumquats heette, maar okee...)lagen. De parelhoenfilet was prima gebakken, niet te droog, in orde dus. Hierbij dronken we een Bouwland Cabernet Sauvignon met een vleugje Merlot. Niet mijn soort wijn, hij deed me wat denken aan Chileense wijnen en ook die hebben mijn voorkeur niet. Ik vind ze erg stroef.
Het dessert tenslotte was een bavarois van witte chocolade met een interieur van kersen, yoghurtsaus en kersenjus.
Hierbij dronken we een Oupa se wyn, een rode dessertwijn. Mijn eerste keer voor een rode dessertwijn en hij beviel me uitstekend !

De koffie met snoeperijen nuttigden we in de Engelse lounge, waar de whiskys veel aftrek hadden. Ikzelf koos voor de grappa di Barolo, erg lekker !
Toen richting hotelkamer, die overigens uitstekend was. Wij hadden een kamer in het Zuidafrikaanse koetshuis, mooi in sfeer, ruim van opzet en goed ingericht. Hier hebben we nog even genoten van het debat tussen Melkert en Fortuyn op de televisie en een whisky uit de minibar en de volgende ochtend werd het ontbijt geserveerd in de ontbijtruime,in een andere vleugel van het kasteel, met uitzicht op de zich uitbreidende golfbaan (er schijnt 55 hectare bij te komen....). Het ontbijt was in orde, buffetstijl, met de gebruikelijke ontbijtdingetjes. Er stonden nog wat flessen champagne koel, voor wie dat wilde.

Wij zijn toen uitgecheckt en richting Bergambacht gereden, omdat we op tijd weer terug moesten zijn, de rest van het gezelschap heeft een wandeling over het landgoed gemaakt met de boswachter.

Een prettige ambiance dus, kasteel landgoed Engelenburg.

Over de prijzen weet ik weinig, behalve dus de wijnprijzen.