Calla's in Den Haag - verslag eerste bezoek

gemaakt op 25-FEB-02

Calla's ! Zoals jullie weten was ik er vreselijk nieuwsgierig naar en had ik hoge verwachtingen.
De entree aan de Laan van Roos en Doorn is ruim, alhoewel (zo zie je maar hoe subjectief beschrijvingen zijn of hoe subjectief de verwerking ervan is) een stuk kleiner dan ik me had voorgesteld. De monumentale trap vind ik eigenlijk gewoon een trap, aan de smalle kant, mijn trap thuis is breder.
De calla's, boven aan de trap in een speciaal ontworpen hangvaas zijn mooi, ik hou ook wel van die stijve bloemen, alhoewel rommelig hangende tulpen ook wel mogen. De Hoge Tafel (ik gebruik hoofdletters, want in het boekje van Calla's doen ze dat ook) op de begane grond schijnt bij habitues zeer geliefd te zijn. Het is een lange witte tafel met hoge krukken tegenover de open keuken, hier kun je een aperitief gebruiken of van je kopje koffie genieten. Omdat
de pui geheel uit glas bestaat vind ik het persoonlijk weinig warm, een van de redenen dat ik bijvoorbeeld ook niet zo dol ben op De Unie in Rotterdam.

Maar goed, Bert en ik togen naar boven, nadat Stan (netjes in het pak, zonder vlekjes) mijn jas had aangepakt. De inrichting boven is licht en relatief klein, ik vermoed een tafel of 12.
Het door Bert al beschreven peper- en zoutgebeuren bleek van hout te zijn en niet van leisteen....
De Doordacht Vormgegeven Plexiglas Bak, waarin flessen Hildon mineraalwater koel liggen op cruched ijs is niet ongeestig, maar wederom anders dan ik me had voorgesteld. Wat ik veel slimmer vond was de hangende bak, waarin alle flessen wijn/champagne van de gasten gekoeld worden. Slim bedacht en mooi uitgewerkt in het interieur.

We gingen ons bezighouden met het menu. Stan vertelde ons van het lunchmenu, waar we uiteindelijk ook voor hebben gekozen, maar uiteraard moest de menukaart bestudeerd worden. Die ziet er goed uit, leuke gerechten, soms licht overdreven beschrijvingen, maar verder helder en een mooie keus.
Als amuse kregen we warme broodjes met boter (gezouten), olijventapenade, die prima was en een stukje geroosterd stokbrood met tongcreme en sevruga. Een flinke amuse overigens en volgens Bert de eerste amuse bij Calla's, die hij lekker vond. Ik vond het ook erg lekker. We dronken toen inmiddels al een Rully van ik meen 1997. Die was in orde. Uiteraard ook nog een fles Hildon, plat (Stan zei stil) Hildon.
Het voorgerecht bestond uit mooi gebakken ganzenlever met een compote van appel en nog iets, ik denk balsamico, want dat is tenslotte behalve erg in, ook erg lekker. De ganzenlever was uiterst behoorlijk. We hebben Stan nog even gevraagd hoeveel heisa het krijgen van de ster heeft opgeleverd, maar omdat Calla's ten tijde van de uitreiking ervan vooral druk was met een gastronomische partij in De Witte, lag de nadruk daarop.
Het hoofdgerecht bestond uit griet met een puree van aardappel met knoflook en room in een lichte saus van schaaldieren, waarbij Stan aantekende dat de puree even onder de Salamander werd gezet om het te laten kleuren. Stan weet inmiddels dat Bert er niet zo weg van is als zijn baas, Marcel, vreselijk opgehemeld wordt, vandaar. Bij anderen zegt hij "en die zet Marcel dan even onder de S.... Van die kleine pretjes dus....
Het dessert: vijf kaasjes met in ieder geval een Camembert, een Rocquefort en een Livraison, de andere twee weet ik niet meer, maar de kaasjes waren mooi. Hierbij een glaasje port (Niepoort vinatage 1980).
En tot slot een espresso met mooie friandises, waar we, bij nader inzien jammer genoeg, nauwelijks van gesnoept hebben..

Samenvattend heb ik genoten van de lunch, de porties waren prima, alles was goed klaargemaakt, een mooi uitgekristalliseerd menu en het gezelschap was zeer aangenaam.