De Fuik in Aalst

De Fuik op 19 juni 2005. Constant verjaarde en dat moest met een mooie lunch gevierd worden. Nu had ik in april al bedacht dat het waarschijnlijk mooi weer zou zijn en dat we daarom dus maar naar De Fuik moesten, want daar heeft men een prachtig terras (schrijft men overal). De verbouwing zou inmiddels klaar zijn. Opgebeld dus en een meisje nam mijn reservering aan. "Ik wil graag op 19 juni met vier personen bij u lunchen, mijn man verjaart die dag namelijk...Dat kan mevrouw, hoe laat arriveert u ongeveer ? Wij zullen tussen 12.30 en 13.00 bij u zijn...". We arriveerden keurig om 12.40, ik was wat verbaasd dat er nog geen enkele auto op het diepgelegen parkeerterreintje stond, maar goed. We klommen de heuvel op, waar zo ongeveer naar ons idee de ingang wel moest zijn, duwden de deur open en struikelden over de stofzuiger. De mevrouw des huizes keek ons wat geïrriteerd aan, dus ik vroeg redelijk bedremmeld of dit wel de ingang was? Ja, dat was de ingang wel ja...En toen gebeurde er niets....Ik vertelde dus maar dat we gereserveerd hadden onder de naam Van S. Hoe laat dan wel? Inmiddels was ook de maître/eigenaar gearriveerd en die vertelde ons dat het absoluut verboden is om voor 13.00 binnen te stappen. Ik pruttelde dat me dat niet verteld was bij reservering, want dan hadden wij ons daar uiteraard aan gehouden. Heel erg vervelend dus eigenlijk. Net toen ik op het punt stond om dan maar te vertrekken, konden we toch nog een tafeltje krijgen op het terras.

Een ontzettend vervelend begin dus. Nu geloof ik dat het wel duidelijk was, dat dit toch eigenlijk niet kon, want de maître ontdooide redelijk snel, maar onszelf koste het toch enige tijd om hiervan te herstellen. Bij thuiskomst heb ik natuurlijk direct de website gecheckt en inderdaad staat daar op zondag vanaf 13.00, maar ik blijf toch echt vinden dat me dat bij reservering, zeker als ik 12.30 ook noem, gemeld had moeten worden. Bovendien vind ik dat je tenminste een half uur voor opening van het restaurant klaar moet zijn. Maar goed, genoeg hierover.

De restaurantruimte is mooi rustig in grijs/antraciet/wit-tinten, het terras is een houten vlonder met rechthoekige en vierkante tafels, in dezelfde tinten. Op een breder stuk staat nog een mooie lichte bank met felgekleurde kussens, waarvan ik niemand gebruik zag maken. Het uitzicht op de rivier is mooi, alhoewel watersporters behoorlijk lawaaierig zijn tegenwoordig.

We bestelden frisdrankjes voor de kinderen en voor ons een glaasje champagne. Hier de bekende Moët et Chandon, die bij alle Alliancerestaurants geschonken wordt. Gewoon in orde. IJswater was ook geen probleem, gelukkig maar met deze temperaturen.
De amuses kwamen. Tartaar van zalm met kappertjes en sesamzaadjes, mayonaise van gerookte olie en een korenaarasperge, wat bijzonder lekker was. Erg mooi op smaak gebracht met zeezout ook nog en de mayonaise was erg mooi luchtig, terwijl ik toch anders zou denken. Nu heb ik natuurlijk weer geen idee wat gerookte olie is, maar lekker was het wel. De korenaarasperge stond vooral mooi. Ernaast een flinke plak van een terrine van ganzenlever gevuld met duif. Erg, erg lekker, dit beloofde wat over de te verorberen gerechten!

De kaart met de erg dikke wijnkaart werd ons overhandigd, mt een uitleg van het menu van deze dag. Men kent hier op zondag een Alliancemenu, een Vegetarisch menu en een menu Elegance. Bovendien ook nog een feestmenu vanwege het 25-jarig bestaan, maar daar durfde ik helemaal niet naar te vragen....Voor de inhoud van de kaarten, zie de website. Het viergangenmenu, wat ons verteld werd, beviel ons trouwens goed, dus we besloten dat te nemen. Voor de kinderen zouden we het tussengerecht wisselen en na het hoofdgerecht zouden we beslissen of we kaas of dessert wilden. Allemaal geen probleem, aldus de alweer vriendelijker maître, wat mooi was. Wat dan weer minder mooi is, is dat er een flinke toeslag gerekend wordt....De wijnkaart hier is vooral dik. Duur en nogal beperkt eigenlijk. Weinig echt heel mooie wijnen, weinig zuidwest-Franse wijnen ook.

Brood verscheen, ciabatta met tomaat en mooie zoute boter en dat was, zoals bekend met mijn mannen, snel verdwenen. Nieuw brood was een probleem. Na herhaalde malen vragen lukte dat uiteindelijk zo tegen het hoofdgerecht. Ook het inschenken van water en wijn verdient hier verbetering. Weinig attent personeel, waar ik begrip voor zou hebben als het hele restaurant gevuld zou zijn, maar dat was niet zo. Een tafeltje of 8 waren bezet deze middag.

Het voorgerecht, gebakken neustongfilet op een salade van Hollandse garnaaltjes en ratatouille met gekonfijte tomaat met olijfjes en krullen parmezaanse kaas en een gazpachodressing verscheen. Een plaatje om te zien en bijzonder smakelijk. Veel smaakjes bij elkaar, maar wonderbaarlijk combinerend. Vanwege de tomaatjes deed het geheel Mediterraan aan en dat is heel prettig als het zulk mooi weer is in Nederland. De tongfilet was perfect gebakken, dat wil nog weleens niet helemaal in orde zijn. Erbij dronken we een Grüner Veltliner, waarvan ik jaar en huis (heet dat zo in Oostenrijk) kwijt ben. Zoals bekend een prettige, lichte wijn, redelijk prettig voor een warme lunch. De wijn werd helaas iets te warm geserveerd, waardoor we hem ook maar doordronken bij het tussengerecht.
Dat tussengerecht verscheen na een prettige pauze. Voor ons was dat een combinatie van gebakken en gemarineerde ganzenlever, compote van rode ui en nectarines, jus met Pedro Ximenez en witte perzik en we vonden het bijzonder lekker. Prachtig opgemaakt ook, maar zowel de gemarineerde als de gebakken ganzenlever waren boterzacht en vol van smaak. De compote deed het er prima bij. De jus was mooi geconcentreerd en zeker niet te zoet. Een erg mooi gerecht. De kinderen hadden aangegeven geen ganzenlever te willen, maar iets van vis. Zij waren erg blij met hun gegrilde heilbotfilet op Brabantse asperges met zeekraal en lamsoor en een champagnesaus met verse kappertjes. Alle onderdelen konden hen zeer bekoren. De champagnesaus was trouwens, want ik mocht een mespuntje proeven, bijzonder mooi vol van smaak. Wat zo gemakkelijk nog niet is met sausen waarin champagne verwerkt is. Koken kan men hier dus!

De witte wijn was op, de rode wijn werd opengemaakt. Ter voorbereiding op de aanstaande vakantie hadden we een Italiaanse rode gekozen, een Ronchi di Manzano, 2001, die me goed beviel. In eerste instantie behoorlijk stroef, maar met wat hapjes erbij mooi toegankelijk.
Het hoofdgerecht kwam. Gegrilde jonge ossenhaas op gebakken groene asperges, jus met ossenstaart en een roomsaus met verse laurier, een bitterballetje van kalfszwezerik op groenterösti en sugarsnaps. Hier vielen we gevierenlijk stil van. Het gebeurt niet vaak dat juist het hoofdgerecht de topper is en dat was hier wel degelijk zo. En weer zag het er prachtig uit, wat een zorg besteed men hier aan de opmaak...
Links op het bord - rechthoekig, ook aan het servies besteedt men veel aandacht - de perfecte sugarsnaps met erop een dun rondje groenterösti en daar weer de flinke bitterbal met de kalfszwezerik op. Ernaast de jus van de ossenstaart, gevuld met wat sjalotjes en kleine stukjes paddestoel. Prachtig! Rechts op het bord de gebakken asperges met erop een mooi stukje ontzettend mals gegrilde ossenhaas, waarnaast de roomsaus met de mooie lauriertoets. Waarlijk een kunststukje en ontzettend lekker.

Waarmee we aan de desserts toewaren. Uiteindelijk was Maurits de enige die het dessert van het menu nam: gekaramelliseerde patisserie van citroen, sorbet van vlierbloesem en limoen, verse frambozen met eigen mousse en sinaasappelkoekjes, frambozensaus en hij was er erg tevreden over. Prachtige frambozen overigens. En heerlijk fris. Ole had geen trek in frambozen (?) en ook niet in kaas, dus hij moest even denken. Aardbeitjes wilde hij wel. Die kreeg hij dan ook. gemarineerde aardbeien met drie sorbets en dat kon hem bekoren. Wij wilden toch wel de kaas, alhoewel men hier - net als bij De Bokkedoorns - vanwege het afstapje naar het terras, niet de kaaswagen kan tonen.
Bij De Bokkedoorns wandel je dan even naar binnen en maakt je keuze, hier mag je je voorkeuren aangeven. Wat wij deden en dat resulteerde in maar liefst 7 stukjes erg goede kaas. Ik had - uiteraard - geit, blauw en roodschimmel en Constant had ook blauw en roodschimmel en nog wat camembertachtig spul. Mooie kaasjes waren het. Perfect op temperatuur ook, maar daar zal de buitentemperatuur ook aan hebben bijgedragen. Erbij wat notenrozijnenbrood.

Voor ons het koffieservies, zoals dat hier heet: espresso dus, die allebei gewoon gerekend worden, met erbij kletskoppen en patisserie gemaakt van yoghurt, bosbesjes en sauzen van meloen en mint. Lekker en fris en weer mooi opgemaakt.

Het duurde even voor de rekening kwam en die was helaas niet in orde, er was 3x mineraalwater 6 euro de fles gerekend en wij hadden ijswater.....Dat werd uiteindelijk gecorrigeerd waarna we vertrokken.
Samenvattend: er wordt hier uitstekend gekookt.....