Sumo in Rotterdam

Op deze niet heel koude zaterdag moesten we weer van alles en nog wat kopen, regelen en bekijken in Rotterdam, dus niet heel laat vertrokken we. De N210 is weer eens verzakt, dus dat levert extreme wachttijden op, maar goed: in 2005 komt er geld vrij voor deze verkeersader en tot die tijd zakt de weg gewoon elke twee maanden op zo ongeveer dezelfde plek enkele meters in. Ik blijf dat een beetje eng vinden en neem die weg bij voorkeur niet als ik 's avonds alleen in de auto rij, want stel je voor dat de weg opeens onder me wegslaat. Nu is me van diverse kanten verzekerd dat dat niet zal gebeuren, maar ik geloof daar dus helemaal niets van.
Enfin, mijn ter gelegenheid van een jubileumpje aangeschafte horloge was gearriveerd en dat hebben we gevierenlijk even feestelijk laten inpakken en daarna splitsten onze wegen zich. Ole en echtgenoot gingen allerlei geheime dingen kopen en Maurits en ik ook.
Rondom 11.45 zouden we even telefoneren om te zien waar we zouden lunchen.
Supersnel waren Maurits en ik eigenlijk klaar met alle Sintcadeautjes, een nieuwe jas voor hem, want voor de zoveelste keer had de rits het begeven van zijn pas nieuwe winterjas en dus hadden we tijd over. Maurits wilde natuurlijk even naar de Intertoys, want 'mam, misschien hebben ze wel waanzinnige aanbiedingen'. Nou, okee dan maar. Natuurlijk was Intertoys volledig afgeladen met allerlei mensen die allerlei speelgoed wilden aanschaffen en eigenlijk zag ik geen leuke aanbiedingen. Maurits echter wel, dus hij vermaakte zich uitstekend. Om 11.45 maar even de andere mannen gebeld en natuurlijk wist ik al waar we gingen lunchen: bij dat fingerfoodding wat ingeklemd zit naast De Slegte op de Coolsingel. Maurits en ik waren er als eersten. Toen we naar binnenliepen hoorde ik het al: er was een kinderpartijtje aan de gang. Hier zouden we dus niet lunchen....
Waar dan wel werd de grote vraag nadat Constant en Ole zich bij ons gevoegd hadden.
Nu wisten we al dat we 's avonds vreselijk verwend zouden gaan worden bij een maaltijd bij een vriendin met echtgenoot thuis, dus we wilden het simpeltjes houden. Ik opteerde voor het Sushi-house, Ole wilde naar Nostra, Maurits naar het Saté-huis en Constant had wel trek in Chinees. Dus besloot ik dat we naar Floor zouden gaan. Logisch tenslotte.
Echter, bij Floor aangekomen viel het oog van echtgenoot op Sumo. Ingeklemd tussen de Pizzahut en de Griek. Nu had vriend dickkorenhof van Smulweb hier pas n van zijn briljante recensies over geplaatst en ik was dus wel benieuwd. Bovendien had ik heel gewoon trek in Japans eten....
De ontvangst was erg vriendelijk. Niet veel tafeltjes hebben ze hier, zicht op de bar, waarachter de keuken is. Bar en keuken zijn afgescheiden door een grillplaat waarboven een turbo-afzuigkap hangt, dus last van etensluchtjes en/of damp is er niet.
De kaart werd ons gebracht met de vraag of we iets wilden drinken. Cola en Fanta natuurlijk en bier voor ons. Tapbiertjes hier, een pluspunt dus.
De kaart is leuk. Diverse sushi- en sashimimogelijkheden natuurlijk, allerlei leuke soepjes, combineermogelijkheden met gegrilde gerechten en eigenlijk nog veel. En leuke soepjes ook nog. Geen desserts wat ik prettig vind, want over het algemeen (althans voorzover ik weet dus) eten Japanners helemaal geen dessert.
En een lunchkaartje. Wat bijzonder interessant was eigenlijk, want men heeft hier drie lunchmenuutjes voor 12.50 en tussen 12.00 - 17.00 uur is er keus uit maar liefst 18 verschillende sushi voor slechts 1 euro per stuk.
Dit was de eerste keer dat de jongetjes Japans zouden gaan eten, dus dat vergde de nodige uitleg, maar uiteindelijk besloten ze ook gewoon een lunchmenu te nemen en met ons van wat sushi vooraf mee te genieten.
We kozen voor een aantal sushi, te weten de Maguro (tonijn), Ebi (garnaal), Tamago (omelet), Saba (gegrilde makreel), Tai (gegrilde roodbaars), Hotate (St. Jakobsmossel) en de Umagi (gegrilde paling) en namen er van elk twee. Op tafel stond de Kikkoman, een potje met een zeer gekruide olijfolie, een potje met Japanse peper en een potje met Chilipeper al klaar en bij het dekken kregen we natuurlijk een klein bordje en zo'n allerliefst klein schaaltje om je eigenste dipsausje in te maken. Stokjes hier, voor de onhandigen onder ons (ik dus) allerschattigst twee aan elkaar gebonden stokjes met elastiekjes en een stukje papier ertussen. Maar ik kon er uitstekend mee eten en daar gaat het om. Kan ik er iets aan doen dat de vingertjes het niet elke dag even goed doen tenslotte.
De sushi smaakte ons allevier erg goed. Erbij nog een toef behoorlijk heftige wasabi en van die heerlijke flinterdunne plakjes gember.
Omdat we alle lunchmenu's besteld hadden (Ole en ik hadden menu A, Constant menu B en Maurits menu C) liep het op tafel brengen naar mijn idee wat door elkaar, maar uiteindelijk bleek toch dat er een hele duidelijke lijn in zat.
Constant kreeg zijn Udon geserveerd, een onbehoorlijk grote kom noedelsoep, met erbij een flinke schaal gegrilde kip en erbij zijn Yakitori (kipsaté) en Courgette Saté. Maurits kreeg een even onbehoorlijk grote kom met Gegrilde Zalm met rijst, met erbij een kommetje Miso Soup + nog 6 Zalmrolletjes (nori, plakrijst en zalm). En Ole en ik kregen nog eens lekker 5 sushi (zalmkuit, octopus, zoete garnaal, tarbot en inktvis - zeer attent dat we dus niet dezelfde kregen als die we als voorafje al gegeten hadden) en daarna ook de Miso Soup en onze 6 Komkommerrolletjes. En ook nog die Yakitori en de Courgette Saté.
Ik kan er kort over zijn: alles was geweldig lekker en goed vers, alhoewel ik het idee had dat met name de Komkommer- en Zalmrolletjes niet la minute gemaakt waren, want de nori was licht aan de taaie kant.
Maurits vond helemaal alles geweldig lekker, zelfs de zeer beetgare groenten (peultjes, gemarineerde gember en Romainesla) die onder zijn zalm lagen. Ook de Misosoepjes vielen in de smaak. Constant was erg druk met zijn noedelsoep, voorwaar geen sinecure ook om noedels van een dergelijk formaat met stokjes op een nette manier naar binnen te werken. Maar ook dat lukte.
We sloten af met twee espresso voor ons en twee Japanse thee voor de knapen, die ze volledig verziekten door er onze suiker in te mikken, maar goed, zij vonden het lekker en we waren dik tevreden.

En zo - update - is Sumo dus ontstaan. Iedereen kent de all you can eat-keten inmiddels wel.