De Haagse Ooievaar in Den Haag

De Haagse Ooievaar. Op zaterdag, 6 november 2004.
We hadden dit weekeinde iets te vieren en al maanden van tevoren had ik kaartjes besteld voor de musical 'Kunt u ons de weg naar Hamelen vertellen'. Dit omdat ik zelf leuke herinneringen heb aan de televisieserie van weleer en omdat de kinderen musicals erg leuk vinden. Bovendien zouden ze de zondag al weer uren moeten doorbrengen in een sterrenrestaurant, uiteraard geheel tegen hun zin in, dus op die manier middel ik dan een beetje. Nu had ik in eerste instantie kaartjes besteld voor de vrijdagavond, maar die voorstelling verviel. Of ik de kaartjes - met creditkaart besteld - maar even aangetekend wilde terugsturen, dan zouden we de kaartjes voor de zaterdag wel thuisgestuurd krijgen. Nu heb ik inderdaad die kaartjes ontvangen, maar schrik oh schrik: ik kon ze niet vinden op deze zaterdagochtend. Werkelijk het hele huis afgezocht.....Van ellende maar getelefoneerd met de klantenservice van Topticketline en voilá, voorwaar ongelofelijk zo langzamerhand, alles zou in orde komen: men zou zorgen voor kopietickets en die kon ik gewoon ophalen bij de kassa van het Congrescentrum. Van zoveel klantvriendelijkheid viel ik helemaal stil. Het kan dus wel (ik heb nogal nare ervaringen de afgelopen tijd met de aanschaf van bedden, horloges en afwasmachines, vandaar). De betreffende jongeman heb ik dan ook 300 keer bedankt en na de 35e keer zeiden de kinderen dat ze nu wel begrepen dat ik erg blij was met zo'n vriendelijke jongeman. Dat was dus geregeld.
Nu moesten er deze zaterdag nog allerlei andere zaken geregeld worden, maar een ding was ons allevier duidelijk: om half 6 moesten die kaartjes opgehaald worden, daarna zouden we even een hapje eten en om half 8 zou de voorstelling beginnen.
Hijgend en puffend had ik tussendoor nog snel gezocht naar een restaurant in het Statenkwartier, wat we allevier leuk zouden vinden en ja hoor, ze hadden ook nog wel een tafel voor ons. Dat we krap in de tijd zaten was ook al geen probleem, dus alles werkte prima mee op deze dag.
Geweldig op tijd pikten we de kaartjes op en reden we richting restaurant. Parkeren was ook al geen probleem, pal voor de deur was nog een plekje.
De entree is ruim. Je staat wel direct in de garderobe en dat is koud, want de deur staat gewoon de hele avond open. Een glazen wand met deur met in veel talen welkom erop leidt dan tot het restaurant, waar je ook ineens binnen staat. Lunchen kun je hier van 11.00 - 15.00, tapaseten (er is toch nog geen werkwoordvorm van tapas ?) van 14.00 - 18.00 en daarna kun je, ik meen tot 23.00, dineren.
Een lang smal restaurant is het, zoals je hier wel vaker ziet. Aan de ene wand vind je de keuken, aan de andere wand in Andalusische kleuren een lange stoffen bank, waarvoor kleine tafeltjes en witte trendy kuipstoeltjes staan. Hier zul je denk ik de tapas eten. Voor ons was een tafel gereserveerd in de serre, die een fractie breder is. Leuk detail: de serre kan gesloten worden met van die ouderwetse houten deuren en de deurknoppen zijn de kopjes van een ooievaar.
Wat frisdrank voor de jongens en voor ons maar direct een flesje witte wijn. De huiswijn, een Ola, never heard of, maar het is gewoon een Zuidfranse witte wijn van onbestemde herkomst, was niet onaardig.
Brood, erg lekker, zelfs ik vond het lekker, kwam op tafel, met erbij gezouten roomboter, wat olijfolie en een erg lekkere, absoluut huisgemaakte olijventapenade en dat alles was in no time verschwunden.
De kaart is hier beperkt, maar wel leuk. Voor ieder wat wils. Men kent ook een driegangenmenu, waarvan ik de prijs even kwijt ben, ik meen 25.00 en dat werd ons toegelicht.
Het beviel de jongens niet zo, dus gingen we allevier maar voor la carte. Dat resulteerde voor de drie mannen in een Hollandse garnalencocktail (10.50), wat ik bijzonder kostbaar vond, zeker gezien het aantal garnalen. Ze kregen namelijk een zeer groot glas met onderin julienne gesneden groentjes, wat gemengde sla, niet heel veel (wel Hollandse) garnaaltjes en daarop een saus. Ze vonden het wl lekker en dat is ook wat waard tenslotte.
Op mijn vraag naar ijswater werd uiterst adequaat gereageerd: allevier kregen we een flink glas, gevuld met ijsblokjes en water en per twee personen een allerliefste karaf ook gevuld met ijsblokjes en water. Attent!
Mijn voorgerecht was sashimi van tonijn met gemengde groenten en een sjalottenlimoendressing (8.50) en die was goed. Weliswaar gekweekte tonijn, maar toch zeker niet onaardig. Een en ander lag in voor mij iets te veel sojasaus. Op een bedje van gekonfijte paprika lag flink wat tonijn, ernaast de gemengde groenten en maar liefst zes toefjes wasabi. Nu heb ik geloof ik weleens gemeld dat ik een wat rare chloorreactie krijg van wasabi, maar omdat de wasabi van de afgelopen tijd in de restaurants allemaal zo flauw was, nam ik dus voor de smaak maar eens een toefje. Wow....daar was de reactie dus weer. Maar daar kan men bij de Haagse Ooievaar tenslotte niets aan doen. Een lekker gerecht dus.
Na een redelijk lange tijd kwamen de hoofdgerechten. De kinderen hadden gekozen voor het hoofdgerecht uit het menu: sliptongetjes (16.00). Twee gelukkig niet van die piepkleine tongetjes, heel licht gepaneerd kregen ze op hun bord, met erbij flink wat gewokte groente, een bakje remouladesaus en een bak met goede frites. Het smaakte hen goed en ze vonden het erg leuk dat ze nu eens helemaal zelf de visjes mochten fileren. Een apart bord voor de graatjes en dergelijke werd voor ze gebracht.
Wij hadden eensgezind gekozen voor de rode mul (17.50). Die zou volgens de beschrijving op de kaart aan een kant bedekt zijn met gedroogde ham en geserveerd worden met verse pasta en een schaaldierensaus. En dat klopte ook helemaal. De mulletjes waren prima, de ham kwam niet helemaal uit de verf, het hele gerecht smaakte eigenlijk nogal flauw, wat zout bracht echter de oplossing. De pasta was goed, alhoewel ik zelf niet gekozen zou hebben voor een dergelijke dunne maat spaghetti en erbij verder nog flink wat geroerbakte spinazie. Gewoon goed dus.
Tijd voor dessert hadden we niet, dus na het betalen van de rekening (die ik uiteindelijk ook al niet bijzonder goedkoop vond) scheurden wij richting Congrescentrum, waar we genoten hebben van de musical.

Update: de Haagse Ooievaar is al lang dicht, geen idee of er een ander restaurant zit.