DSC09382
DSC09382

Le Centenaire in Les Eyzies de Tayac (Fr.)

Op 24 oktober 2004 in Frankrijk, twee sterren.

Le Centenaire in Les Eyzies-de-Tayac. In 1984 waren echtgenoot en ik er eens min of meer per ongeluk verzeild geraakt en ik was toen nog niet zo heel veel gewend op culinair gebied. Mijn ogen keek ik er uit toen. Ten eerste door de strikte hiërarchie die heerste in de eetzaal, wat een hoop medelijden opleverde met een arme stagiaire die al sissend door de maître werd toegesproken telkens. Gelukkig liet diezelfde maître mijn stukje rabarbertaart vallen bij het opdienen, wat me destijds heel gewoon deugd deed. Ten tweede was ik zeer onder de indruk van de drie verdiepingen tellende kaaswagen en de eveneens drie verdiepingen tellende dessertwagens, maar liefst twee stuks. Hele verhalen had ik de kinderen hierover verteld, dus zij vonden dat we hierheen moesten. En wel voor een diner.
Het reserveren was geen punt, dus keurig om 20.30 wandelden we op deze dinsdag, 27/7/04 via het parkeerterreintje de serre in. Voor ons was in diezelfde serre een tafel gereserveerd, wat ik eigenlijk wel zo prettig vond, de eetzaal doet naar huidige normen toch wat klassiekerig aan en de serre is mooi licht met uiteraard een echte boom erin. Voor een indruk verwijs ik naar de website: le Centenaire. De gerechten op de daar getoonde menu's komen niet helemaal overeen met de gerechten waar wij uit konden kiezen overigens.
We bestudeerden de kaarten, uiteraard met een ruime vertaling voor de kinderen en gezien de klassieke inslag van het restaurant besloten we simpelweg tot het menu La Mouthe, vier gangen.
Een aperitiefje wilden we ook wel, een Ricard voor ons, en voor de kinderen iets van frisdrank. Knabbels kwamen: iets van bladerdeeg met een zacht gekonfijt tomaatje en wat pesto, nog iets van bladerdeeg met wat romerigs-groen erin en een pizza-achtig dingetje. Niet onaardig.
Na enige tijd arriveerde het echte werk: de amuses: een romig drankje met monbazillac en iets van kardemom, een gamba met wat groene atjar en een kruidenkoekje erbij en een tomatenijsje met iets romigs erbij met een lichte kaassmaak. Lekker en bijzonder mooi gepresenteerd.
Het menu La Mouthe kent per gang een keus uit drie en toevalligerwijs hebben we deze avond gevierenlijk dus alle gerechten uit het menu gegeten.
Ole en Constant kozen als voorgerecht voor filets de rougets poêlés, tartare de tomate aux huîtres hachées, calamars au curry de Madras, lie de vin au pinceau. Poon dus, met gehakte tomaat met oesters, een lichte inktvisstreep met wat kerrie en het laatste ben ik vergeten. In ieder geval zeer naar wens van beide heren. Erbij een flesje Croze Hermitage Blanc '99, die ons goed smaakte. Maurits had gekozen voor de risotto bien crèmeux aux brisures de truffes noires du Périgord et blanche d'éte, zeer romige risotto dus met zwarte en witte (zomer)Périgordtruffel. Een werkelijk prachtige risotto dit. Het was iets te zwaar voor Maurits, dus wij mochten wat lepeltjes meeproeven. Ikzelf had uiteraard zou ik bijna zeggen, gekozen voor de vinaigrette de poireaux, copeaux de foie gras, une râpe de truffes d'éte - un granité la truffe, des cebes en condiment. Op een soort terrine van prei, waarin een zuurtje verwerkt was, wat weer in een preivinaigrette lag lagen drie mooie krullen ganzenlever. Erbij op een lepeltje een truffelsorbet, die wel iets sterker van smaak had gekund wat mij betreft en eroverheen nog erg veel geschaafde witte zomertruffel. Een mooi gerecht, niet geheel samenhangend helaas, maar de foie gras maakte erg veel goed. Wel weer mooi qua presentatie. Er lagen trouwens ook nog wat goed gebakken paddestoelen bij, schiet me nu te binnen. Het gastronomisch woordenboekje brengt wat mij betreft duidelijkheid over condiments: kruiden, specerijen, m.n. knoflook, uien, gewone mosterd, mierikswortel, sjalotjes, bieslook enz. Ook: zachte mosterd. Maar in dit geval waren het de specerijen.
We dronken op ons gemak de witte wijn uit, intussen gezellig keuvelend met de kinderen, die inmiddels de kaaswagen al voorbij hadden zien gaan. Mam, hij is maar één verdieping...Tja, jonk, tijden veranderen, ik denk ook dat het nogal kostbaar is om zoveel kaas telkens maar op een goede manier te bewaren. Jammer hè ? ;-). Denk je dat ze nog wel die dessertwagens hebben ? Eerlijk gezegd niet, lieverd, op de menukaart stond dat je uit twee dingen kunt kiezen, waaronder een bord met allerlei taartjes. Oh, dan doen we dat !

De rode wijn, een Cotes de Bergerac, Masburel 2000 werd geproefd en in orde bevonden, waarna de hoofdgerechten kwamen.
Ole en Constant gingen eensgezind voor de lapin de cabane laqué la poudre de cepes, ses garnitures autour du cepe. Konijn, gelakt met eekhoorntjesbroodpoeder en een garnituur van hetzelfde paddestoeltje. Zeer naar wens van de heren.
Maurits koos voor enchine de cochon fermier et ses garnitures basse-cour périgourdine. Scharrelvarken dus. Maar wat voor eentje, botermals, mooi rosé gebakken en een gigantisch stuk. Ook het sausje kon hem bekoren, mij ook, want ik mocht ervan proeven. Erbij nog een mooi rondje erg donkere bloedworst, die Maurits qua smaak wel lekker vond, maar qua structuur niet. Wat ik begrijp want hij was, zoals het hoort, licht korrelig. Na één hapje vond ik het ook wel weer goed. De andere heren eten in ieder geval geen bloedworst.
Ikzelf had bij het bestuderen van de menu's opeens erge trek in cote de veau de lait de Corrèze cuite au beurre mousseux, accompagne d'un morceau du ris et du rognon, légumes de saison. Melkkalf dus uit de Corrèze, waar de Limousinrunderen vandaan komen tenslotte. Prachtige stukken kalf (het zijn, zoals ik al verwacht had, flinke porties hier) vond ik, erbij een behoorlijk grote nier. Te groot voor mij, ik hou best van niertjes, maar dit was werkelijk een nier en ook de smaak was voor mij te sterk, maar ik kan me zo voorstellen dat de werkelijke liefhebber lyrisch wordt. Ook de rijst was hier uitstekend, daar wil het nog weleens aan mankeren in Frankrijk (in Nederland trouwens ook). Kortom: een mooi gerecht.
De seizoensgroentetjes ben ik even vergeten, maar ze smaakten me wel.

Waarmee we aan de kaaswagen toewaren. Een mooie wagen hier met uiteraard prachtige kazen. Allevier kozen we vier stukjes, wat hier dus direct stukken zijn. Ik weet niet meer precies (tja, excuses) wat we hadden, Maurits in ieder geval Tomme en Camembert, Ole vier verschillende soorten geit, die hem zeer bevielen, behalve de cabécou in wijnbladeren (dat smaakte ook zurig trouwens), Constant de wat bekendere roodschimmelkazen en ikzelf geit en bleu. Prima kazen. Erbij allerhande brood, maar dat hebben de mannen vooral gegeten, dus daar kan ik niets over schrijven.
Na een prettige en ook zeer nodige pauze kwamen de desserts. Voor Constant de soupe de fruits rouges au lait de coco, die naar wens was, hoewel de kokosmelk wat hem betreft niet echt iets toevoegde en voor ons uiteraard het assiette des pâtisseries maison. Een bord met huisgemaakte patisserie dus. Wel zeven stukjes gebak en mousjes vonden wij op ons bordje, waarvan me die met aardbeitjes en die met framboosjes nog het meeste bijstaan, hoewel ik me ook een hele prettige met munt en pistache herinner. De kinderen waren behoorlijk tevreden en vonden dat dit het ontbreken van de wagens wel weer goed maakte.
Als afsluiting namen de volwassenen nog wat espresso, die ik wel eens beter heb gedronken, waarbij we alweer een flinke schaal met vreselijk lekkere zoetigheden kregen, maar dat konden we toch echt niet meer aan.

Samenvattend: een goed restaurant op klassieke basis. De bediening laat hier en daar wat steken vallen, wat wat mij betreft niet kan in een restaurant als dit. Op de weg naar huis besloten we dat we de week erop de tocht richting Puymirol, naar l'Aubergade zouden maken. De reservering was snel gemaakt, maar gezien de hoge temperatuur de week erop en nog wat andere omstandigheden hebben we overigens besloten dat niet te doen, waarvan we nog steeds geen spijt hebben.

0 gedachtes over "Le Centenaire in Les Eyzies de Tayac (Fr.)"

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl