De Watertoren in Rotterdam

Eethuis De Watertoren, zoals het officieel heet, op 24 september 2004. Mijn verjaardag en dat vieren we tegenwoordig met een etentje met het gezin. Nu wilde ik al wat langer naar De Watertoren, omdat ik er heel vroeger, toen alle sociale woningbouw en tramlijnen er nog niet waren, weleens was geweest en ik er goede herinneringen aan heb. Bovendien zijn ook de recensies op Lekker en Iens over het algemeen positief, in ieder geval over het eten.
Ik lees wel wat klachten over lange wachttijden, over de kaart, waarvan er maar twee exemplaren zouden zijn, over de stoelen en zo nog wat dingetjes, maar toch wilde ik het graag proberen.
Toen ik reserveerde vroeg men vriendelijk hoe laat ik wilde komen. Op mijn antwoord dat ik zo rondom 19.00 wel prettig vond, vroeg men of 19.30 een bezwaar zou zijn. Nee dus.
Keurig op tijd parkeerden we tegenover de ingang met nummer 180 erop, maar die deur bleek dicht. De ingang van De Watertoren ligt nl. aan de waterzijde en via een klein trappetje wandel je dan pardoes het restaurant in. De deur is keurig afgescheiden met een dik gordijn, natuurlijk voor eventuele tochtjes. De ontvangst in het goed gevulde restaurant was vriendelijk en met twee stappen waren we bij onze tafel. Slechts een tafel of 8 hier, met zicht op de keuken. Meubilair wat uit de recycling komt, maar waar natuurlijk niets mis mee is verder. Houten stoelen met kussentjes, bekleed met van die ouderwetse blauwgeruite theedoeken en kleurige wanden met niet ongeestige schilderingen.
Een aperitief wilden we ook wel. Voor de jongetjes een Ice Tea en een Cola, voor echtgenoot een oude jenever en voor mij een witte wijn. Geen knabbels en geen amuses, daar doen ze hier niet aan. Gewoon rechttoe-rechtaan op zijn Rotterdams. Na niet al te lange tijd kwamen de kaarten. Gewoon voor ons allevier een kaart en een wijnkaart. Alles handgeschreven en geplastificeerd.
De kaart is simpel: een stuk of 8 voorgerechten en een stuk of 8 hoofdgerechten. De keuze was ook simpel: De Watertoren is beroemd om hun vistoren (voor 2 personen 18 euro), dus dat kozen we als voorgerecht voor ons allevier.
De wijnkaart is zo mogelijk nog simpeler, maar er staan best leuke wijnen op. Zo ontdekten we gelukkig de witte Tour de Mirambeau, die wat ons betreft goed zou gaan passen bij de vistoren en een rode Rioja Crianza die de gekozen vleesgerechten vast wel eer aan zou doen. Beide flessen tegen zeer schappelijke prijzen, ik meen allebei zo rond de 20 euro). IJswater hebben ze hier ook, dus ook de jongetjes waren tevreden.

De vistoren kwam en zag er mooi uit. Per persoon 3 uitstekende oesters (wij hadden er dus 6 elk, want de knapen eten veel, maar niet alles), 1 sushi (rolletje nori, plakrijst, die nu eens niet zo akelig zwaar was, met erop wat wasabi en iets van kaviaar en nog iets van vis erin gerold, erg lekker eigenlijk gewoon, veel mooie verse stukjes tonijn, waarbij een schaaltje met sojasaus en een wasabidip werd aanbevolen, 2 gegrilde gamba's per persoon, een salade met avocado en garnaaltjes, gekookte octopus in een bijzonder smakelijk sausje, iets gebakkens, maar ik weet niet meer wat en nog een kleinigheidje, wat ik helaas ook al ben vergeten. Erbij mooi boerenbrood met een knoflooksmeerseltje, wat iets weghad van aioli. Gewoon erg lekker, goed vers en leuk opgediend allemaal. En vingerkommetjes met een beker met extra servetten erin, zie hier het rechttoe-rechtaangebeuren van De Watertoren.
Na een prettige pauze kwamen de hoofdgerechten. De jongetjes hadden allebei gekozen voor de mul met gamba's en waren zeer tevreden. Het mulletje was in zijn geheel gebakken en erop lagen alweer een vijftal van die lekkere gamba's. De mevrouw van de bediening (erg vriendelijk hier allemaal !) gaf de jongens een vismes en deed kort maar krachtig voor hoe de mul te fileren en wenste ze een smakelijke maaltijd. Later kregen ze overigens nog een complimentje voor hun keuze, ze maken het toch niet vaak mee dat kinderen van die leeftijd dat soort dingen eten, dus de jongetjes vonden het helemaal top hier allemaal...
Constant had gekozen voor de ossenhaas met roquefortsaus en was ook tevreden. Een mooi stuk ossenhaas, lekker bloederig nog, met een prettige saus. Niet zo'n akelige kwak, maar gewoon een normale, prettige hoeveelheid.
Ikzelf had de lamshaasjes met rucola gekozen en was meer dan tevreden. Mooie stukken zeer mals lamsvlees, nog mooi rosé vond ik op mijn bord. Dat alles op een bedje van kort gesauteerde rucola, waardoorheen flink wat knoflook en parmezaanflinters geroerd waren. Een erg mooie combinatie. De lamshaasjes waren ook nog bedekt met een notencrisp, wat nu niet direct mijn voorkeur heeft, maar zelfs daarvan heb ik wat hapjes genomen en ook dat was lekker.
Erbij een flinke schaal met huisgemaakte frieten, die mooi drooggefrituurd en krokant waren, een schaaltje eigengemaakte mayonaise en een flinke bak met gemengde salade, waarvan ik dan weliswaar de vinaigrette iets te zoet vond, maar die alledrie de mannen zeer kon bekoren.
Dessert wilden we ook nog wel. Nu is er een aparte dessertkaart met een dessertje of 6 en keus uit twee dessertwijntjes. Echtgenoot had trek in de semifreddo en was tevreden en wij drieën wilden graag de desserttoren, die normaliter slechts voor 2 personen te krijgen is, maar in dit geval wel kon worden uitgebreid naar drie.
Wat kregen we....Een stukje semifreddo, een stukje notentaart, een stukje appeltaart, een chocolademousse, aardbeitjes gemarineerd in balsamico, een bolletje vanille-ijs en een hoorntje met een sorbetijsje. Verder nog wat chocolade-eitjes met een dekseltje van nootjes, gemarineerde lychees en nog een stukje taart met ik meen peer. Kortom, het duurde even voor dat alles in de buiken was verdwenen.
Voor de volwassenen nog twee espresso, die ook al goed was en tevreden verlieten we dit zeer gastvrije eethuis. Om zeker nog eens naar terug te gaan.
De rekening bedroeg slechts 180.40 en dat vind ik een zeer mooie prijs.
Geen creditcards hier overigens, wel pin.