Foody's in Rotterdam

Constant was jarig en dat zouden we op de dag zelf met zijn vieren vieren en de dag erna wat uitgebreider. Er moest dus een restaurant gezocht worden wat we allevier leuk zouden vinden. Niet dat dat een probleem is, onze kinderen vinden het, net als wij, altijd bijzonder leuk om op restaurant te gaan. Hoe duurder, hoe chiquer - hoe liever eigenlijk. Het kan ze niet gek genoeg worden. Aan tafel praten ze dan de hele tijd over hoeveel het wel niet kost, dat andere mensen dat lekker niet kunnen doen en dat ze op school hun vriendjes en vriendinnetjes, die ze natuurlijk niet hebben, weer eens lekker de ogen zullen gaan uitsteken. Nu weten ze ook dat ze hun borden nooit leeg hoeven te eten, dat ze naar hartelust met hun schoenen op de stoelen mogen zitten, ze hun handen natuurlijk niet hoeven te wassen en als ze daar zin in hebben mogen ze rondrennen, het liefst zo dicht mogelijk langs alle andere tafels. Als ze daar dan allemaal genoeg van hebben mogen ze lekker langs de voeten van de andere gasten tijgeren, zodat iedereen weet dat ze er zijn. En krijsen natuurlijk, dat zou ik bijna vergeten ! Het liefst nog voor ze de jassen uithebben.

Tot zover de inleiding. (geschreven vanwege aanhoudend geneuzel van een oude man op een openbaar forum, natuurlijk deden onze kinderen dat allemaal niet). 
Ik wilde eigenlijk naar De Watertoren, maar die was complet. Foody's niet. Toen ik bij de reservering daar een gelukzalige opmerking over maakte vertelde de vriendelijke mevrouw me dat er voebluh zou zijn deze zaterdagavond, sterker nog Nederland zou spelen. Ideaal dus voor ons.
Harry Potter III moest ook bekeken worden en zo kwam het dus dat we rondom 20.00 het restaurant inliepen. De indruk was gelijk vriendelijk. Leuk personeel, een mooie open keuken, prettige stoelen en banken, kortom: gezellig.
Ole en Constant kozen voor de bank, Maurits en ik zaten heerlijk in de lederen leunstoelen.
Een aperitiefje wilden we ook. Maurits een spa rood (?), Ole plat water, wat hier geserveerd wordt in Foody's flessen die in de kelder uit een speciale zuiveringsinstallatie komen en wij een glaasje champagne. Ruinart hier. Lekker hoor.
De kaart werd ons gebracht met daarbij de toelichting dat je hier natuurlijk á la carte kunt eten, maar dat de meeste mensen toch voor een van de menu's kiezen, zodat de kok zich helemaal kan uitleven. Daarbij kun je dan een wijnarrangement nemen of je kiest vooraf zelf een fles wijn, waarmee de kok dan ook weer rekening houdt.
We bekeken de kaart. Nu had ik de kinderen al voorbereid op de gang van zaken hier, maar ze aarzelden wat over het aantal gangen wat ze wilden. In eerste instantie opteerden ze allebei voor een driegangenmenu, maar toen bleek dat Constant en ik tenminste vijf kleine gangetjes wilden (zo'n menu is hier namelijk ook) besloten ze opgewekt gewoon gezellig met ons mee te doen. Toen de mevrouw dus weer langskwam om te vragen of we het al wisten, konden we blij knikken. Je mag overigens aangeven wat je absoluut niet wenst en natuurlijk kwam het rijtje wintergroenten weer langs. Ole vertelde ook nog even dat hij wel heel erg dol was op zalm en Maurits had toch wel erg graag iets met eendenborst en het feestje kon beginnen.
De wijnkaart is hier leuk ! Veel wijnen per glas, veel halve flesjes ook, echt een aanrader. Wij echter kozen een flesje wit Chateau Montus, 2001, Pacherenc du Vic-Bilh sec en grappig, toen ik tegen de mevrouw vertelde dat ik die wijn, behalve in Frankrijk natuurlijk, verder alleen maar kende van Parkheuvel moest ze wel een beetje grinniken. Zij hebben deze wijn namelijk vanaf het begin al op de kaart, terwijl de rode Montus pas sinds een jaar te krijgen is hier. Die kozen we dus, Chateau Montus, Madiran 1999 en mensen, mensen, wat een lekkere wijn is dat toch ! Alleen om die reden zou ik zo weer op vakantie gaan naar het Madirangebied. Ook de witte wijn beviel ons uitstekend natuurlijk.

De eerste gang werd geserveerd. Voor de kinderen parmaham en voor ons tonijn. Bijzonder leuk dat je aan één tafel gewoon verschillende gerechten krijgt !
De parmaham was een mooie portie goede ham, met wat olijfolie, pijnboompitten, erg lekkere croutons en wat salade van rucola en frisée. Het kon de goedkeuring van de mannen wegdragen. Onze tonijn was een flinke plak. In tomatenolie (aanrader !) gemarineerd en de (rauwe dus) plak lag in een komkommersoep met crème fraîche. Bijzonder lekker vond ik dat soepje ook, maar ik ben dan ook een komkommerliefhebber. Erbij nog een crostini en ook wat salade van rucola en frisée. Een prima begin vonden ook wij.
Na een keurige pauze, waarin we ons vermaakten met bespiegelingen over het interieur en uiteraard het nabespreken van Harry Potter, kwam het tweede gerechtje. Voor de kinderen zalm waar ze erg blij van werden en terecht. Een rauw stuk zalm, licht lauw, lag in een mooie schuimende saus waarin nog dubbelgedopte tuinboontjes, zeekraal en basilicum was verwerkt. Ze vonden het een bijzonder lekker gerecht dit. Ook de zeekraal kon ze erg bekoren. Wij kregen gebakken dorade op een venkelmousseline met wat bleekselderij. De dorade was op de huid gebakken en perfect van smaak. Op die huid lagen nog wat gesnipperde paprikaflinters, uitjes en lekker veel korrels zout. Alweer een goed gerecht dus. Ook de venkelmousseline was erg lekker, mooi licht !
Van de derde gang werden we allevier blij, omdat we namelijk allevier dol zijn op ratatouille (als die tenminste goed is natuurlijk) en bij dit gerecht, mul werd een antiboise met olijven en garnaaltjes geserveerd. Het zag er overigens allemaal prachtig uit op de borden, zo ook dit gerecht. Een mooi stukje mul lag op die vreselijk lekkere antiboise, waar we op het laatst een beetje om te zaten vechten....
Hierna hield Ole het overigens voor gezien, want hij had allerlei toetjes voorbij zien komen en bedacht dat hij toch niet kon kiezen, dus vast wel het grand dessert zou mogen....Maurits at nog even gezellig met ons mee.
Inmiddels hadden we aan de overkant van de straat in de coffeeshops ook twee gigantische schermen ontdekt, waarop de voebluhwedstrijd werd uitgezonden en met de tafel naast ons ontstond een geanimeerd gesprek, wat geestig eindigde met de constatering dat we tenslotte toch niet van voebluh houden....
Van het volgende gerecht werd Maurits erg blij. Eendenborstfilet namelijk. En niet zomaar een eendenborst, maar een hele mooie, vond hij. Wij ook. Mooie dunne plakjes wel erg malse eendenborst lagen op een beperkt aantal gnocci, met erbij wat spek en wortel in jus d'orange en honing gegaard. Ole proefde mee en ook hij vond het erg lekker.
Onze in aanleg laatste gang kwam. Kalfslende met een jus de veau (kalfsjus) en een geweldig mooie ravioli gevuld met spinazie. De ravioli van Maurits at Ole op, wij aten hem heel gewoon helemaal zelf op, want hij was perfect. Zo ook het vlees, prachtig mals weer en het jus-tje was ook gewoon lekker.
Van begin tot eind genieten vonden we allevier.
Hierna moesten we even uitbuiken natuurlijk.
Na enige tijd verzocht Ole de mevrouw om even langs te komen, want hij was toch wel vreselijk benieuwd naar het Grand dessert. Nu gaan ze hier, zoals in alle goede restaurants overigens, prima om met kinderen, dus de mevrouw knielde gezellig bij Ole neer, vroeg hem naar zijn voorkeuren (vanille-ijs, aardbeitjes, appeltaart, chocolade) en vroeg vervolgens of ook Maurits dat allemaal lekker vond en vertelde aan de jongetjes dat ze de kok eens lief zou aankijken, zodat hij er voor zou zorgen dat ze al die hapjes zouden krijgen. Geweldig hoor ! Beide knapen kregen een mooi langwerpig bord waarop ze van rechts naar links aardbeitjes met witte chocolademousse, chocoladetruffel (zo'n heerlijke plak zeer kleffe=natte chocoladecake), tarte tatin, rabarber crumbletaart, gecarameliseerde citroentaart en een bolletje vanille-ijs vonden. Heerlijk vonden ze het allemaal. Constant had heel wijs geen dessert genomen, want natuurlijk was het wat veel voor ze. Maar genieten deden ze !
Ikzelf wilde natuurlijk kaas. Vier stukjes goede kaas kreeg ik, met erbij een lepeltje appelstroop, maar dat eet ik nooit. Een stukje Munster, Bleu Bastian, Pierre Robert en nog een stukje wat ik niet kan lezen . Ook gewoon lekker.

Voor ons nog wat ristretto toen, met erbij geweldig lekkere koekjes en piepkleine stukjes taart en we waren blij. Na het betalen van de rekening (310.60) verlieten we Foody's en we weten heel zeker dat we hier regelmatig zullen terugkeren.

Update: Foody's is niet meer helaas.