DSC09382
DSC09382

Bord'eau in Amsterdam

Op 13 oktober 2014 in Amsterdam, Noord-Holland, twee sterren.

We zouden in Amsterdam zijn deze vrijdag de 10e oktober, om precies te zijn in het Stedelijk om daar de tentoonstellingen van Marlène Dumas en de familie Sanders (prachtig!) te gaan zien. Ook bij het zien van oude bekenden in de vaste collectie begon mijn hart sneller te kloppen, mooi toch!
Voor de lunch had ik gereserveerd bij Bord'eau, een van de weinige **restaurants in Nederland dat we nog niet bezocht hebben. Ik had al eens gegeten bij de Hoofdstad Brasserie, waar ik niet heel erg van onder de indruk was toen, dus ik was zeer benieuwd. Een vriendelijke ontvangst door de portier, die ook zorg ging dragen voor onze auto en we wandelden de trap op. Direct bij de ingang rechts stond al iemand te wachten die ons langs Freddy's Bar naar het restaurant bracht. Klassiek ingericht, een beetje goud, een beetje hout, witleren stoelen, ronde tafels, behalve dan bij het raam, redelijk comfortabel allemaal.DSC04812 We kregen een ronde tafel in het midden van het restaurant, wat ik niet vervelend vond, want hoewel ik had gevraagd om een tafel bij het raam was ik tevreden met de ronde tafel, want de tafels bij het raam lagen volop in de zon. Later werd ons opeens wel een tafel bij het raam aangeboden, maar dat aanbod hebben we afgeslagen, we zaten prima.
Netjes gedekt, niet teveel gedoe op tafel en lekker ruim.
Ik kreeg een tassenhanger aangeboden, maar die heb ik zelf en we gingen over tot het aperitief.
Voor echtgenoot champagne van Billecart-Salmon, die hij prima vond, voor mij een gin en tonic, hier de gin van Bombay met Fever Tree tonic. Later kreeg ik nog wat plakken komkommer in het glas. DSC04813
Voor we van start gingen kwam er iemand langs met een doekje om de handen nog eens schoon te vegen en erna kwamen er diverse hapjes.
Allereerst voor ons beiden een scheermesje omwikkeld met een gelei van Pernod. Opzienbarend lekker vonden we het en erg goed gevonden.
DSC04816Vervolgens in een wit bakje gevuld met donkere stenen twee oesterschelpen gevuld met een oester in de vorm van oestercrème met parels van rode wijnazijn. Ook dit hapje was bijzonder smakelijk. De oestercrème was bijzonder hoog op smaak, wat erg lekker was en het paste uitstekend bij de parels.
Hierna bekeken we de menukaart. Behalve het à la carte gedeelte kent men hier een 3-gangenlunchmenu voor 38, een 5-gangenmenu voor 98 en 6 gangen voor 108. Wij opteerden voor de vijf gangen. Een wijnarrangement hierbij zou 68 euro moeten kosten. We bekeken de wijnkaart. Die is absoluut erg mooi, maar wel puissant duur. Uiteindelijk besloten we tot een Quinta Crasto, 2011, Superior, Touriga Nacional/Touriga Franca/Souso, 14% en die beviel ons uitstekend. Grappig van de wijnkaart vond ik dan weer dat bij alle gebieden de afstand in kilometers van de l'Europe stond vermeld.
Heel attent kregen we allebei een langwerpig papiertje met daarop de gerechten van het 5-gangenmenu.
Water wilden we ook, voor echtgenoot uiteraard bruisend en voor mij een karaf. Leuk dat een karaf mogelijk is, jammer alleen dat er geen ijs in zat. De flessen water worden ook niet gekoeld.DSC04820
Nog twee hapjes verschenen. Eentje in twee delen. In een kommetje een schitterende gegeleerde bouillon van kip met wat tomaat en kruiden, werkelijk heerlijk en wederom mooi hoog op smaak. Ernaast op een vorkje de sot l`y laisse van de kip met erop een stukje krokante kippenhuid. Om de sot l`y laisse zat een mousse van lever, erg lekker!
DSC04822Vervolgens in een schaaltje rode biet, in zoutkorst gegaard met ijs van wasabi. Het ijs was zowel in de vorm van een sorbet(je) als in de vorm van parels, maar dan samen met de biet. De biet en de parels vond ik erg lekker, de sorbet heb ik aan echtgenoot gegeven, ik reageer nogal onwijs op wasabi en wilde de gok niet nemen dat het letterlijk mijn neus zou uitkomen. Puur persoonlijk is dat overigens. Ik vond de biet en de combinatie erg lekker en leuk gevonden.DSC04824
Brood kwam op tafel, niet zelf gebakken (waar ik overigens niet van wakker lig), maar wel erg lekker met boter en olijfolie. Olijfolie van Les Costes uit Lleida in Spanje. Lekkere olijfolie.
Een amuse kregen we ook nog.
Schitterend om te zien. DSC04827Een mergpijpje gemaakt van aardappel, gevuld met tartaar van kalf en een crème van kalfswang met erop een krokantje met wat crème fraîche en kalfswang met daar weer op wat ragfijn gesneden lente-ui en een lepeltje kaviaar. Bijzonder smakelijk allemaal, zowel in combinatie als apart. De tartaar van kalf was heerlijk aangemaakt en de crème van de kalfswang was prachtig zacht en romig.
We waren toe aan het voorgerecht.
Noordzee krab met gerookte avocado, beignet gelakt.DSC04830
Op het bord allereerst een bolletje salade van de krab, afgedekt met plakjes gerookte avocado. De salade werd gebonden door een gelei van krab, welke een behoorlijk diepe smaak had, de avocado had een mooie rooksmaak, die goed paste bij de krab. Op de avocado een beignet gemaakt van de poot van de krab, gelakt met eigen vocht. Mooi hartig was de beignet en ook hier proefden we een geleitje. Waarschijnlijk - aan de kleur te zien - zat er een toets Marmite in, maar daar kan ik me in vergissen. In ieder geval een zeer smakelijke beignet.
DSC04831Het tweede gerecht bestond uit aardappel gnocchi met Parmigiano, heldere jus van kip met witte Alba truffel.
Vier kleine ronde gnocchi van aardappel kregen we, heel zacht waren ze, gevuld met parmezaanse kaas. Erom heen de jus van de kip en er overheen geschaafd wat witte truffel.
De jus van de kip was licht gegeleerd en mooi hoog op smaak. De parmezaan in de aardappelgnocchi was niet heel erg aanwezig en de lichte truffeltoets vond ik erg lekker erbij.
De wachttijden tussen de gerechten werden iets langer en uiteindelijk bleek mijn vermoeden terecht: hier was weer eens sprake van gelijktrekken. En ik heb een hekel aan gelijktrekken...DSC04835
Het volgende gerecht was tarbotfilet bordelaise, snijbiet met merg en croutons.
Prima klaargemaakt tarbot kregen we. Erop stukjes merg, croutons, lente-ui en langwerpige stukjes die naar vis smaakten, lekker allemaal.
Ernaast de bordelaisesaus en een rondje gemaakt van snijbiet. De saus en de snijbiet vond ik nogal gewoontjes. Opeens viel me op dat ik de porties eigenlijk wel heel erg aan de kleine kant vond.
DSC04837Het hoofdgerecht bestond uit Anjou duif met mosterd miso, gyoza van de lever en shii-take.
Op het bord een borstje van de duif, het haasje en het pootje. Het uitstekend klaargemaakte borstje was bedekt met crème van miso en mosterd en dat was erg lekker. Erop twee hoedjes van shii-take en jus van het beestje. Ernaast twee gyoza (dumplings dus) gevuld met de lever van de duif, ook deze waren zeer smakelijk en nog meer jus, Een mooie jus, fijn diep van smaak.
Het haasje van de duif zat aan een prikker en was botermals en het pootje was gekonfijt en zat in een rolletje. De duif was verder goed nagezouten. Een goed gerecht, maar ik verbaasde me zo langzamerhand over de wel erg minieme hoeveelheid groenten die je hier krijgt.
Waarmee we toe waren aan het dessert.DSC04842
De beroemde Groene Appel, walnoot en karamel.
Een absoluut plaatje om te zien en duizenden keren al gefotografeerd, het dessert waar ik me erg op had verheugd!
Laat ik onderop beginnen. In een ring van bladerdeeg lagen gemarineerde bolletjes appel met in het midden karamel met walnoot. Daarop staat dan het klokhuis gemaakt van sorbet van appel en rondjes chocolade als zijnde de pitjes. Dat geheel wordt dan omgeven door geblazen suikerwerk met een steeltje erop.
Dan de smaak. Het suikerwerk smaakt naar niets. Ja, naar zoet. Heb ik dus voor een belangrijk deel laten liggen, want ik vond het te plakkerig. De sorbet vond ik taai en bijzonder weinig smaak hebben. De gemarineerde stukjes appel waren gewoon gemarineerde stukjes appel en de karamel met de walnoot en het bladerdeeg vond ik allebei erg lekker. Eigenlijk dus een nogal tegenvallende beroemde Groene Appel wat mij betreft.
De chef kwam op zijn Frans een rondje maken door het restaurant en op zijn vraag of het ons bevallen was, antwoordden we volmondig ja, wel met de aantekening dat ik vond dat er bijzonder weinig groente bij de gerechten zat. Dat viel geloof ik niet zo in goede aarde, maar het antwoord luidde dat Bord'eau geen groenterestaurant is (joh....) en dat het een bewuste keus is geweest om vlees en vis de hoofdrol te laten spelen. Dat kan heel goed het geval zijn, maar dat neemt wat mij betreft niet weg dat er best wat groente bij de gerechten mag komen. Jammer vond ik het dat een dergelijk simpele opmerking duidelijk niet de bedoeling was. Vraag het dan niet als je liever geen opbouwend bedoelde licht-kritische opmerkingen hebt.
DSC04845We sloten af met espresso, wat geen espresso was, maar gewoon sterke koffie, waarbij op een boomschors nog allerlei snoepjes kwamen. Alles was eetbaar, behalve de schors. Lekkere snoepjes.
Ik ben erg dubbel over Bord'eau. Wat we gegeten hebben was uitstekend. De bediening is er ook goed. De wijnprijzen vind ik exorbitant zoals ik al schreef en het belangrijkste: ik ging niet diep juichend weg. En dat wil ik eigenlijk toch wel erg graag....

0 gedachtes over "Bord'eau in Amsterdam"

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl