't Nonnetje in Harderwijk

Nadat we Calder bewonderd hadden in de tuinen van het Rijksmuseum reden we via een veel te drukke A1 naar Harderwijk. Tegen kwart over een arriveerden we, gelukkig is er bij de lunch nog steeds valetparking, dus liepen we het restaurant in. Een allervriendelijkste ontvangst kregen we van de sommelier en heel attent stond de ronde tafel voor ons klaar, heel prettig!
Als aperitief namen we de bekende Cava, voor mij zonder iets, voor C. met espuma van ananas, waar hij zeer over te spreken was.
Op tafel direct wat rijstcrackers met tzatziki op basis van geitenmelk, erg lekker en het bekende plateautje met olie, zout en boter. De boter deze keer op basis van walnoot en die boter was erg lekker. Veel te lekker, want ook ik liet me verleiden tot brood met deze heerlijke boter en eigenlijk eet ik vrijwel nooit brood in restaurants.
Michel, de chef, kwam even langs om ons te begroeten en vroeg of hij maar alvast de oester voor ons zou klaarmaken, waarop we natuurlijk bevestigend antwoorden en na korte tijd kwam de oester. Deze keer met vlierbloesemschuim, bergamotgel, sauvignon blanc, bosui en vlierbessen en hij was weer ontzettend lekker. Alle smaken kwamen keurig bij elkaar en de oester bleef de hoofdrol spelen.
Zeer attent kwam Michel nog even langs met de opmerking dat een aantal gerechtjes van het menu van deze middag ons al bekend waren en hij vroeg of het goed was dat hij een geheel ander menu voor ons zou klaarmaken. Dat menu lichtte hij kort toe en het water liep ons direct in de mond, dus natuurlijk wilden we dat heel graag.
We bekeken de wijnkaart, die weer wat gewijzigd was, wat leuk is om te zien, maar besloten toch, gezien eerdere ervaringen, tot het wijnarrangement, want Maurice schenkt nu eenmaal zeer leuke wijnen bij de mooie gerechten van Michel.
Een amuse verscheen. Een bekende voor ons, maar dat gaf helemaal niets, want hij is opzienbarend lekker namelijk. Gazpacho Nonnetje Style. Gazpacho gemaakt van gele paprika, gele tomaat en komkommer met erbij diverse bereidingen van tomaat, ijs van traditionele gazpacho, shot gemaakt van cacaoboter gevuld met vocht van tomaat met kaneel en een pepertje, die je in de mond moet laten open ploppen! Heerlijk, heerlijk. Verder nog krokant poeder van zwarte olijf.
De eerste wijn kwam in het glas. Een Chateau de la Roche en Loire 2009, Chenin Cuvée Yvonne, Appellation Touraine Azay-le-Rideau, een friszoete wijn.
Uitstekend passend bij het gerecht. Ganzenlever met gerookte aal en balsamico van 25 jaar oud. Een signatuurgerecht van Michel. Erbij diverse bereidingen van rode biet en in de bruine cilinder een bereiding van vijg. De ganzenlever met de aal en de balsamico hadden we al eens gegeten en toen waren we er nogal lyrisch over en dat was ook deze keer zo, een absoluut geweldige combinatie. De bietbereidingen waren ook zeer, zeer lekker. Het ijs was heel sterk van smaak, de meringue mooi zacht en er was ook nog een zoetzure bereiding. De vijg in de cilinder gaf het benodigde zoetje, dus het was weer een werkelijk uitstekend gerecht.
We gingen verder met een licht gekoelde Spätburgunder van Rotweingut Adeneuer. Een heerlijke Duitse Pinot Noir, waar ik erg dol op ben.
Erbij net gemaakte tortellini gevuld met eekhoorntjesbrood. Bij de tortellini gebakken shii-take, courgette, gebakken salie, boter, schuim van parmezaan en aan tafel vers geraspte parmezaan. Weer een schot in de roos. De pasta was perfect van garing en van dikte, de vulling was heerlijk. De groente en paddestoelen erbij waren erg lekker, de boter gaf natuurlijk een heerlijke smaak en de salie en parmezaan maakten het helemaal f. Zeer, zeer lekker.
Als hoofdgerechten hadden we allebei iets anders gekozen wat uiteraard ook leidde tot andere wijn. Voor C. een Marcillac, Domaine du Cros, Philippe Teulier 2012, waar hij over te spreken was, voor mij een Chinon 2010, Gabare, Domaine Grosbois, die ik erg lekker vond. Ook deze wijn was licht gekoeld.
Het hoofdgerecht van C. was speenbig. Speenbig met huisgemaakte piccalilly, mosterd, bloemkoolvariteiten, een worstje van de big en jus van de big. Wederom grote tevredenheid bij hem. Alle onderdelen tot in perfectie klaargemaakt, mooi hoog op smaak, een genot om te eten dus.
Ik kreeg de duif. De borst van de duif, afgewerkt met diverse zaden, perfect van garing. Het pootje van de duif, mooi krokant gebakken, diverse bereidingen van bloemkool ook, nog een soort sukade van de duif en jus van de duif. In een apart glaasje een toastje met een witte tube ernaast, waarin de lever van de duif verwerkt zat. Het was de bedoeling dat ik de lever uit de tube op het toastje zou smeren, wat over was kon over de borst van de duif. Dat heb ik natuurlijk gehoorzaam allemaal gedaan en het was hemels. Hemels lekker, wat een smaken en wat een mooi gerecht!
We besloten dat we het menu graag wilden uitbreiden met kaas.
In het glas kwam een favoriet van me, Limoux Toques et Clochers, Oceanique, een fantastische wijn wat mij betreft en heerlijk bij kaas.
Op het bord vier stukjes kaas. Voor mij een geit, twee roodschimmels (Livarot en Maroilles) en Roquefort, die allemaal perfect op smaak en van temperatuur waren en dus erg lekker. Erbij in een houten bakje gekonfijte vijg, gezouten pecannoten, zeebeer (Harderwijks brood) en compote van vijg. Vooral het/de getoaste zeebeer kon me erg bekoren, heerlijk brood!
Bij het dessert kregen we een glas Coteaux de Layon Saint Aubin, Vendanges 2012, Domaine Delesvaux, Passerill, een wederom friszoete wijn, erg lekker.
Erbij het dessert. Een opzienbarend dessert, onwaarschijnlijk lekker! IJs van curry, Ghoa cress, kalamansi, passievrucht, een half kokosnootje, gember en pepertjes en tropisch fruit. Een ware smaakexplosie. Eerst die schitterende currysmaak, dan de frisse smaken van het fruit, het kokosnootje wat bij allebei perfect past en later de subtiele toetsen van gember en peper. Fantastisch gewoon. En wat een oog voor details toch, ongelofelijk knap allemaal!
We mochten nog even in de nieuwe keuken kijken, in de vakantie was men overgegaan op inductie, wat zo ongeveer 20 graden scheelt in de behoorlijk kleine ruimte en we vonden het erg leuk om de diverse heel slimme oplossingen te mogen zien.
We sloten deze gedenkwaardige maaltijd af met espresso. Zonder friandises, want het was allemaal bijzonder smakelijk geweest, maar genoeg is genoeg. Meer dan tevreden verlieten we 't Nonnetje, wat wordt hier toch fantastisch gekookt en wat doet Maurice, de sommelier het toch allemaal leuk qua wijn en bedienen. Een goed team! Zeer bedankt weer en zeker tot ziens!