DSC09382
DSC09382

Gebr. Hartering in Amsterdam

Op 3 juni 2014 in Amsterdam, Noord-Holland.

DSC02811Nieuw Ruig/Nouvelle Normaal. Ik heb iets tegen de behoefte om namen te geven aan normale, gewone dingen. Bij de Gebr. Hartering koken ze gewoon wat ze willen koken en dat doen ze goed. En zo hoort het. Elke dag (vrijwel elke dag) een nieuw menu, in het weekend (donderdag, vrijdag, zaterdag) iets uitgebreider dan op weekdagen en de zondag.
Het was al weer bijna een jaar geleden dat we elkaar gezien en gesproken hadden, dus het was de hoogste tijd. Na wat wijntjes bij vriendin thuis bracht jongste zoon, die een afspraak met een vriendin had ons naar de Peperstraat. DSC02824Een zeer charmante, eigenlijk nauwelijks Amsterdams en toch weer wel, aandoende straat. Het restaurant van de Gebr. Hartering ligt op een hoek bij de brug. En van de leuke dingen ervan (ze hebben er veel) is dat er in het water, naast het souterrain, waar ook tafels staan, een boot ligt, waar je ook je maaltijd kunt gebruiken. Een van de broers, Niek volgens mij, die jongen met zijn haar in de pommade, zit dan gezellig op het raamkozijn, terwijl hij een van zijn mooie wijnen inschenkt. Laatst zag ik daar ergens een foto van en ik waande me direct even terug bij de Gebroeders.
DSC02815We konden een tweetje uitzoeken op straatniveau, daar waar ook de keuken is. Een flinke houten toonbank hebben ze er, waar allerlei etenswaren staan uitgestald, die in de loop van de avond op de borden terecht komen.DSC02812 Het menu, te nemen in 6 of in 9 gangen (50, resp. 75 euro) staat op een schoolbord en op de tafeltjes, want die zijn wel klein, staan al een mandje brood met boter en olijfjes (die lekkere Taggiasche olijfjes) klaar.
Een aperitief wilden we wel en daarmee kwam voor ons de eerste verrassing: bubbels uit de Bourgogne, om meer precies te zijn een Bourgogne Aligoté, Marie Vernay, Brut, Marinot-Verdun. Niet te traceren via google, maar lekker was hij wel. Op tafel verder een menukaartje waarop we buiten de al gegeven informatie over de menu's de mogelijkheden stonden om het menu uit te breiden, te weten met zeevruchten en/of vleeswaren. Zeevruchten aan de dagprijs, vleeswaren een halve portie 9 en een hele portie 18 euro. Als je het 9 gangenmenu neemt krijg je in ieder geval aan het eind van de rit zoals geschreven op het schoolbord het ribstuk, kaas en twee desserts.
DSC02817We wilden wel wat oesters en kregen elk drie stuks. Van rechts naar links op de foto Fine de Normandië nr. 3; Joquet Special nr. 3 en Belons nr. 4. Heel leuk om de verschillen tussen de oesters zo direct te proeven. Ze verschilden nogal in ziltigheid, maar waren alle drie erg lekker.
Inmiddels was er ook olijfolie op tafel gekomen en bekeken we de wijnkaart. Op losse vellen hier, handig, want de wijnen schijnen nog weleens te wisselen en dat is natuurlijk alleen maar leuk. Een erg mooie wijnkaart trouwens en zeer vriendelijk van prijs. We besloten te beginnen met een Montlouis sur Loire, les Choisilles, 2010, Franois Chidaine. Zo'n heerlijke Chenin Blanc uit de Loire, die wat mij betreft verder geen toelichting behoeft, want hij is geweldig lekker. DSC02820
Een amuse kwam. Je krijgt hier alles (bijna alles) op een bord, zodat je het gerecht deelt. Waarmee ik direct de vreemde, negatieve opmerkingen bij bv. Iens begrijp over niet wisselen van borden en bestek. Je prikt namelijk gewoon datgene wat je wilt hebben van het bord wat is neergezet, dus je eigen bord gebruik je helemaal niet. Wij hadden trouwens helemaal geen last van niet wisselen van, alles verliep soepel en vriendelijk.
Ondanks dat het helemaal vol zat, nam de bediening onder leiding van de andere broer, alle tijd om de gerechten toe te lichten en een praatje te maken. Wel zo prettig.
De amuse dus. Op een bordje met onderop olie met as van de prei, die was gebakken op de houtskoolgrill. Lekkere stukjes prei, die mooi al dente was met geschaafde amandelen en de olie kregen we dus en we vonden het heerlijk. Met het brood hebben we de olie tot de laatste druppel weggegeten.
DSC02825Het eerste gerecht van het menu was burrata, zeewier, rucola. Burrata is heerlijk zachte, romige kaas, die lijkt op mozzarella, maar het zeker niet is. Je moet burrata zo vers mogelijk eten, want het harde velletje wat erom heen zit, wordt gaandeweg alleen maar dikker, waardoor de vloeibare, romige binnenkant minder wordt.
Wij kregen een bord met een flinke hoeveelheid geweldig lekkere burrata met olie met erop draadalg (heerlijk ziltig), rucola en zeewieren. Ontzettend lekker in combinatie ook. In al zijn simpelheid om van te blijven eten.DSC02828
Hierna kwam de zeeduivel, ponzu, radijs. Rauwe plakjes zeeduivel in ponzu met zeewater (dus eens geen soja), plakjes radijs (twee soorten), varkenskruid, plakjes komkommer en olie. In de olie zaten stukjes zacht gemarineerde pepertjes voor de broodnodige bite. Alweer een erg lekker gerecht. Heerlijk licht en mooi van smaak, zowel in combinatie, als apart.
DSC02829Het derde gerechtje was langoustine van de gril. Weer in het midden van de tafel kwam een bordje te staan met twee gehalveerde langoustines die perfect gegrild waren. Erbij wat peterselieknoflookolie. Lekker, maar niet verrassend.
De Montlouis was op en op advies van de sommelier gingen we verder met een Viognier. Les Contours des Deponcins, Francois Gillard 2012. Ik vind niets als ik google, wat niet wegneemt dat het een zeer fijne Viognier uit het Rhonegebied was.DSC02835
We gingen verder met kokkels, bonen, eersteling. Een zeer verrassend gerechtje. Met maar één lepel erbij, dus we vroegen er eentje bij, want we kunnen best samen uit een bordje eten.
We troffen aan doperwtjes, tuinboontjes, eersteling (aardappel), snijboontjes, kokkeltjes en dat alles kreeg aan tafel een mooie diepe visjus, waardoor het opeens een volwaardig gerechtje werd. Erg leuk!
Vanaf nu neemt de kwaliteit van de fotos ernstig af. Maar met het geheugen is verder niets mis, dus is de beschrijving van de gerechten in orde.
DSC02837Het vijfde gerechtje was risotto, lam, daslook. Een goede, voor mij weliswaar iets te natte, maar dat is persoonlijk, risotto kregen we, mooi hoog op smaak. Gemaakt met zwavelzwam, lamsbouillon en daslook. Een mooie, aparte smaak.
Bij het 6-gangenmenu zou er nu afgesloten worden met een crème brûlée, maar wij gingen nog even door met het hoofdgerecht, ribstuk van Fleckvieh. DSC02843Fleckvieh is een dubbeldoelras, oorspronkelijk uit Duitsland, maar inmiddels ook in Nederland. Op tafel komt een plank met geweldig gegrild vlees met lekker wat vet eraan. Verder heeft men ruim gebruik gemaakt van knoflook, tijm, citroen en zeezout en we eten gewoon de hele plank leeg! DSC02845Erbij een simpele, maar heerlijke salade van kropsla met kaantjes en een vinaigrette en we zijn geweldig tevreden.
Ook om te delen is de volgende plank, waarop keurig drie keer twee stukjes kaas liggen met telkens twee keer getoast brood. Boter staat ook op tafel. DSC02848De kaasjes zijn van rechts naar links een overjarige van Boer Maarten, een Large Adrahan, een koemelkkaas uit Ierland en een Blue de Basque. Goede kaasjes.
DSC02851Hierna verschijnt er een lekkere crème brûlée, voor ons allebei eentje, gemaakt met suikerriet en cider. Zoals gezegd: lekker!
Het laatste dessert is schapenmelkijs en duizendknoop. En precies dat treffen we aan in onze schaaltjes. Heerlijk ijs, gemaakt van schapenmelk met chocolade uit Ecuador, een gekonfijte stengel van de duizendknoop, wat volgens de bediening lijkt op Japanse rabarber. DSC02854De chocolade is geraspt en geeft een heerlijk accent. Een lekker fris dessert.
In plaats van koffie sluiten we deze heerlijke maaltijd diep in de nacht af met een Hendricks gin, waarbij ze een erg lekkere tonic schenken en zeer tevreden brengt de taxi ons weer naar daar waar we zijn moeten.
Erg lekker, erg gezellig en prachtige wijnen!

3 gedachtes over "Gebr. Hartering in Amsterdam"

Tanja

Zeer mooie recensie, alle gerechten waren zeer smaakvol. Ik vond vele gerechten echt verrassend smaken. Zoals de burrata met de zeewieren, en vooral die knetterende draadalg! Een adres om te onthouden en vaker te bezoeken. Mooi!!
7 juni , 2014 om 07:54 am

The Jane Antwerpen | restaurantrecensiesvancarla

[…] licht gemarineerd volgens mij met eronder een fijne zachte olie. Erbij fijne zachte burrata (zie de recensie van de Gebr. Hartering, daar leg ik uit wat burrata is) en allerlei tomaatbereidingen, waarvan ik me in ieder geval een […]
15 juni , 2014 om 11:57 am

Jeroen

Burrata is zeker mozarella, maar dan gevuld met room
22 april , 2023 om 21:03 pm

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl